درحالیکه چاقی و اضافه وزن از دغدغه‌های فکری بسیاری از زنان محسوب می‌شود بسیاری از مردم به ویژه زنان تصور می‌کنند که شیشه اعتیادآور نیست اما، کارشناسان اعتیاد معتقدند که شیشه به همان اندازه که در اصطلاح جماعت معتاد فرد را به اوج می‌رساند به همان سرعت افول می‌کند و موجب بروز افسردگی، خستگی شدید و ناتوانی می‌شود. هر چند مصرف شیشه در آرایشگاه‌های زنانه تا همین چند سال پیش تکذیب می‌شد اما، واقعیت‌هایی که در این باره وجود دارد باعث شده است مسئولان به این معضل اذعان کنند.
مواد محرک به شکل‌های مختلف از جمله قرص «اکستازی»، قرص «لاغری»، «میو میو»، «پان» و «شیشه» و… در کشور به صورت غیرقانونی توزیع میشوند و هرساله عوارض جسمی و آسیب های اجتماعی فراوانی را متوجه افراد و خانواده‌ها می‌کنند.
در جنگ جهانی اول شیشه مد شد
در سال ۱۸۹۳ میلادی برای اولین بار ژاپنی‌ها «مت‌آمفتامین» را به عنوان یک داروی محرک اعصاب مرکزی تولید نمودند. پس از آن شرکت داروسازی مرک آلمان در سال ۱۹۱۲، با استفاده از این ماده، دارویی را به نام اکستاسی(ECSTASY (با فرمول شیمیایی No2 H15 C11 تولید نمود.
این دارو که نام علمی آن «متیلندیاکسیمتآمفتامین» با علامت اختصاری MDMA می‌باشد، همزمان با کریسمس سال ۱۹۱۴ جهت کنترل اشتهای افراد چاق وارد بازار مصرف شد؛ اما بعدها آن را به عنوان داروی کاهش استرس و افسردگی، برای سربازان شرکت کننده در جنگ تجویز می‌نمودند. مصرف عمومی این ماده نیز در دهه ۶۰ با قرار گرفتن بر روی پیشخوان مغازه‌ها و کافی‌شاپ‌ها آغاز شد.
لاغر شوید، افسردگی نگیرید با شیشه!
اخیراً تبلیغات فریبنده‌ای که در محیط‌های زنانه همچون آرایشگاهها و باشگاههای ورزشی صورت می‌گیرد، مصرف این ماده به منظور رفع افسردگی، لاغری و حفظ تناسب اندام به زنان و دختران توصیه می‌گردد. تقویت عضلات، آماده سازی بدن برای پذیرش انواع ورزش‌های مناسب بدنسازی، ایجاد انرژی و مقابله با چین و چروک پوست، موارد دیگری هستند که تولیدکنندگان و فروشندگان شیشه در این مکانها به دروغ تبلیغ می‌کنند. متأسفانه برخی از خانم‌ها تحت تأثیر این تبلیغات، به مصرف شیشه روی آورده و بعد از مدت کمی کاملاً به آن وابسته میشوند.
واقعیت این است که افراد پس از مصرف این ماده، تا ۴۸ ساعت با بیخوابی و بی اشتهایی مواجه میشوند؛ اما با پایان یافتن احساس نئشگی، به شدت دچار پرخوابی و پرخوری شده و به دنبال آن علایم افسردگی و حتی تمایل به خودکشی نیز به سراغ آنها می‌آید.
آنهایی که شیشه می زنند…
دکتر حسین ابراهیمی مقدم روانپزشک در گفتگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان در خصوص تاثیر مواد روان گردان بر مغز می‌گوید: مواد روان گردان تاثیر عمده‌ای بر روی سیستم عصبی و مغز می‌گذارد.
به عبارت دیگر مقدار دوپامین که انتقال دهنده عصبی است و باید به مقدار معین در مغز وجود داشته باشد با مصرف مواد روان گردان افزایش قابل توجهی پیدا می‌کند و در نتیجه این افزایش شدید دوپامین، در مغز علائم شبه جنون یا شبه اسکیزوفرنیایی ظاهر می‌شود و فرد دچار جنون می‌شود که از جمله مهمترین خصوصیات این افراد توهم و هذیان است.
وی افزود: توهم یعنی فرد باید به صورت عادی و طبیعی هر آنچه را در اطرافش به عنوان محرک وجود دارد را درک کند به طور مثال اگر کسی نوشته و یا صدایی را ببیند و بشوند باید آن را درک کند اما اگر هیچ منبع صوتی برای ایجاد صدا وجود نداشته باشد و فرد صدایی بشنود، در اینجا می‌گوئیم فرد دچار توهم شنوایی شده است یا اگر هیچ کس چیزی را نمی‌بیند ولی او اشاره می‌کند که چیزی را می‌بیند، دچار توهم بینایی شده است.
هذیان زمانی است که به رغم اینکه هیچ دلیل، شاهد و مدرکی برای آن وجود ندارد، فرد اصرار و باور دارد که وجود دارد مثلا فرد باور دارد که دیگران فکر او را می‌خوانند یا تحت تعقیب است و یا اینکه دیگران دارند به او خیانت می‌کنند، اینها باورهای متدوال در بین افرادی است که مواد توهم زا مصرف می‌کنند.
اثرات زیانبار شیشه بر روی کاهش میل جنسی
ابراهیمی مقدم در ادامه گفت: افرادی که مدام از این مواد توهم زا برای تغییر حالات روحی روانی خود استفاده می کنند دچار اختلالات جنسی، لاغری مفرط، جنون و در نهایت مرگ زودرس می شوند از این رو بهتر است مصرف کنندگان این محصولات برای بهبود وضعیت سلامتی شان روند درمانی خود را هرچه سریعتر آغاز کنند.
مصرف شیشه مثل سرطان میان زنان به سرعت در حال رشد است
ابراهیمی مقدم عنوان کرد: افراد به ویژه زنانی که شیشه مصرف می‌کنند باعث انتقال حس وابستگی این ماده به دیگران می شوند لذا برای یکسان کردن اطرافیان با خودشان آنها را تشویق به مصرف این ماده توهم زا می‌کنند.
این افراد انرژی بسیار زیادی دارند و می‌توانند چندین شبانه روز نخوابند که این خود می‌تواند موجب آسیب شدید به سیستم مغز و اعصاب گردد.
حشیش نابود کننده مغز انسان
حشیش سیستم دوپامین را کمتر تحریک می‌کند ولی تاثیرات منفی دیگری همچون ضعیف شدن تدریجی ارتباط بین دو نیمکره مغز را به دنبال دارد که در نتیجه آن ادراک و احساسات فرد از هم فاصله می‌گیرد. به همین دلیل است که این افراد در دراز مدت افت بسیار شدید روانی را تجربه خواهند کرد.
پیشگیری بهتر از درمان
وی در خصوص نحوه درمان افراد معتاد به محرک‌های صنعتی گفت: چون در این افراد میزان دوپامین افزایش یافته است باید در قدم اول فرد تحت نظر روانپزشک قرار گیرد تا سیستم مغزی او بهبود یابد و سپس با کمک یک روانشناس بالینی کمک‌های روان درمانی برای فرد صورت گیرد.
گاهی افراد پس از گذراندن یک دوره درمان طولانی بازهم به سمت مصرف مواد سوق پیدا می‌کنند بنابراین همیشه شعار پیشگیری بهتر از درمان است، مطرح می‌گردد.
که این پیشگیری می‌تواند از طریق خانواده، آگاه سازی فرد و رسانه‌ها و . . . انجام شود.
گزارش از میترا پور رمضان
