به قرار اطلاع، دیروز وزیر‌خارجه ایران در حال عبور از یکی از راهروهای سازمان ملل متحد با رئیس‌جمهوری آمریکا روبه‌رو شده است که همراه با آقای جان کری و همراهان دیگر، از یکی از برنامه‌های دیدار خود با سران کشورها باز می‌گشته است. وزیر‌خارجه آمریکا که پس از دو سال مذاکره از آغاز در نیویورک و سپس در ژنو و وین و لوزان وغیره نوعی رابطه متمدنانه و انسانی با وزیر‌خارجه ایران پیدا کرده است، با ایشان دست می‌دهد و او و همراهان آشنا را به رئیس‌جمهوری آمریکا معرفی می‌کند!
دست‌دادن وزیر‌خارجه ایران با رئیس‌جمهوری آمریکا همانا و وامصیبتای دلواپسان همان! حالا اگر سرنگهبان فرودگاه برازیلیا به‌جای رئیس‌جمهورشان به استقبال رئیس‌جمهوری آمده بود و با سرگروهبان دست داده بود، چنان‌که افتاد و دانی، وامصیبتا می‌کشیدند یک چیزی. وزیر‌خارجه با رئیس‌جمهوری آمریکا دست داده است! مگر با وزیر‌خارجه‌اش دست نداد و قدم نزد؟ اینکه رئیسش است! می‌خواستید چه کند؟ وزیر‌خارجه آمریکا بعد از بیست‌بار ملاقات و مذاکره و عکس دست‌جمعی و سرانجام امضای توافق‌نامه‌ای که دلواپسان اسرائیل پناه آمریکایی پدرش را هم برای آن در آورده‌اند، طرف را می‌بیند، و سلامی می‌کند. ایشان جواب سلامش را ندهد؟ به او پشت کند و خودش را به ندیدن بزند؟ با او که سابقه دست‌دادن در ۵+۱ در همان ساختمان را دارد دست بدهد، اما با رئیسش اوباما که با روحانی سابقه مذاکره تلفنی دارد، دست ندهد و بگوید دست نمی‌دهم؟ مگر همان مذاکره تلفنی که برایش لنگه‌کفش درآوردند موجب گشایش نشد؟ مگر دست‌دادن‌های قبلی به توافقی خوب نینجامید؟ چرا بهانه می‌گیرند؟ مگر برای او که با کلی هزینه برای سخنرانی بی‌محتوا به دانشگاه کلمبیا رفت و خود و کشورش را تحقیر کرد وامصیبتا گفتید؟
این رفتارهای دیپلماتیک ریشه در ایران و روم دارد. سرداران می‌جنگیدند و بعد اگر مسائلی داشتند با تشریفاتی با یکدیگر دیدار و گفت‌وگو هم می‌کردند و چه‌بسا که منجر به صلح و جلوگیری از خونریزی می‌شد. جنگ که کار ساده‌ای است. مدعیان راست نمی‌گویند؛ آیا منافع ایران را جنگ تضمین می‌کند؟ آیا مرگ بر آمریکا تضمین می‌کند؟ یا آیا صلح تضمین می‌کند؟ یا تجارت و توسعه صنعتی و همکاری با کشورهای مختلف تضمین می‌کند؟ بهتر است آقایان برای مسائل فسادانگیز اقتصادی و خسارات آن وامصیبتا بکشند و وزیر‌خارجه را به انجام سیاست خارجی واگذارند که دست‌دادن و صحبت‌کردن جزو وظایف اوست. اگر در این دیدار و دست‌دادن قصور می‌کرد باید بازخواست می‌شد!
منافع ملی را باید با جمع‌زدن سود و زیان حساب کرد. در دویست سال اخیر روسیه با ما دشمن‌تر بوده است یا آمریکا؟ عربستان را با آن سابقه سیاه چه می‌گویید؟ وزیر‌خارجه حتی با روس‌ها و سعودی‌ها هم باید دست بدهد! باید جلوی زیان را بگیرد. دست‌دادن و صحبت‌کردن وظیفه اوست. در شرایط عادی باید به شامی یا ناهاری هم دعوتش می‌کرد تا سرفرصت حرف بزنند و مشکل‌گشایی کنند و حرف‌های دیگر بهانه‌جویی است، در حد چرا در خونه بازه، چرا دم خر درازه!
