بعداز صحبتم، آقای لاریجانی در پاسخ به اظهارات من که هیچ اشاره ای به عمل هیات رییسه در آن نشده بود اما ظاهرا غلط انداز بود، گفت: این اظهارات شما درست نیست، این موضوع از اختیارات هیأت رئیسه مجلس است و ما چنین چیزی را تأیید نمی‌کنیم. ما در بررسی‌هایمان حرف شما را تأیید نمی‌کنیم.
بنده همان جا توضیح دادم که منظورم هیات رییسه نبود و اشکالی به کار هیات رییسه نیست اما ایشان متوجه صحبت من نشد. رئیس مجلس سپس عدد آرای سوال را هم قرائت کرد:
حاضرین: ۲۱۸
آرای مأخوذه: ۱۹۹
بدون رأی: ۱۲
موافق قانع‌کننده بودن پاسخ‌های وزیر: ۱۰۷
ممتنع: ۱۲
مخالف: ۸۴
و گفت که فاصله بیشتر از یک رای بوده! از این نحوه محاسبه تعجب کردم چون جمع ۱۹۹ و ۱۲ می شود، ۲۱۱ و از ۲۱۱ رای، نصف آن می شود ۱۰۵/۵ که طبق قانون ۱۰۶ محاسبه می شود و وزیر ۱۰۷ رای آورد و این یعنی اختلاف یک رای.
اما داستان روز سوال چه بود؟
در روز سوال، آقای پورابراهیمی (از نمایندگان خوب کرمان) به آخوندی رای مخالف داد اما نماینده دیگری – که زیاد شوخی می کند و اسمش را نمی آورم – دکمه موافق دستگاه آقای پورابراهیمی را زد، مجددا پورابراهیمی رای خودش را منفی کرد و نماینده کناری اش، به شوخی رای را مثبت کرد! اعتراض پورابراهیمی هم به شوخی گرفته می شد. چند بار این کار تکرار شد و در نهایت وقتی نماینده شوخ! دکمه مثبت را زد، رییس پایان رای گیری را اعلام کرد و آخوندی با همین یک رای مثبت از ۱۰۵/۵ رای که در شمارش ۱۰۶ محاسبه می شود، با ۱۰۷ رای از کارت زرد عبور کرد و زنگ پایان جلسه زده شد.
همان زمان بنده به یکی از اعضای هیات رییسه گفتم ولی چون جلسه تمام شده بود کاری نمی توانستم بکنم.در نهایت به هیات نظارت بر رفتار نمایندگان شکایت کردم و آقای پورابراهیمی هم در مصاحبه ای به این رفتار اعتراض کرد.
به هر حال هر دو ادعای امروزم درست بپد و البته هیچ اعتراضی به آقای لاریجانی یا هیات رییسه نبود ولی ظاهرا آبشان بد متوجه شدند. امیدوارم دیگر شاهد این رفتارها از طرف نمایندگان در خانه ملت نباشیم ولی بعید است،چون امروز هم شاهد رفتارهای مشابه بودم.
ان شالله سر فرصت درباره جلسه استیضاح امروز نکاتی را یادآور میشوم
