میلیاردها سال پیش دریاچه‌هایی در سطح سیاره مریخ وجود داشته‌اند که از دوردست‌ها سوسو می‌زده‌اند، حقیقتی که ناسا براساس داده‌های کاوشگر کنجکاوی آن را تایید کرده‌است.
براساس گزارش فاکس‌نیوز، لابراتوار علوم مریخی ناسا با استفاده از داده‌های جمع‌آوری شده از کاوشگر کنجکاوی دریافت آب به متراکم شدن رسوبات در حفره گیل کمک کرده‌است؛حفره‌ای که کنجکاوی سه سال پیش در آن فرود آمد و در آن مشغول تحقیق و تجسس شد.
به گفته آشوین واساوادا یکی از محققان این لابراتوار، یافته‌های کنجکاوی نشان می‌دهند مجموعه‌ای از جریان‌های آب روان و دریاچه‌ها درحدود ۳٫۸ تا ۳٫۳ میلیارد سال پیش در مریخ وجود داشته‌اند و رسوبات را به آرامی به دامنه کوه شارپ انتقال داده‌اند.
دانشمندان می‌گویند آنچه از گذشته در مورد مریخ آشکار شده‌بود امروز مورد آزمایش قرار می‌گیرد،اما آنچه واضح است این است که مریخ میلیاردها سال پیش نسبت به امروز شباهت بیشتری به زمین داشته‌است و اکنون باید دریافت مریخ چگونه از سیاره‌ای مرطوب به شکل امروزی‌اش تبدیل شده‌است.
پیش از فرود کنجکاوی در دامنه کوه شارپ در سال ۲۰۱۲، دانشمندان نسبت به وجود رسوبات در این منطقه ظنین بودند و برخی فرض را براین گذاشته بودند که این رسوبات توسط باد جا‌به‌جا شده‌اند. برخی دیگر اما فرض را براین گذاشته‌بودند که رسوبات بقایای دریاچه‌هایی باستانی هستند.
براساس بررسی‌های جدید محققان دریافتند دست کم لایه‌های عمیق این رسوبات توسط رودها و دریاچه‌های باستانی در مدتی کمتر از ۵۰۰ میلیون سال ایجاد شده‌اند. محققان با کشف گل‌سنگ‌های چند‌لایه که شباهت زیادی به رسوبات دریاچه‌ای دارند به وجود دریاچه‌های باستانی مریخی پی بردند. محققان همچنین با توجه به لایه‌بندی رسوبات گل‌سنگی دریافتند دریاچه‌ها زمان نسبتا قابل توجهی در مریخ وجود داشته‌اند.
وجود آب در مریخ به آن معنی است که این سیاره در گذشته از اتمسفر متراکم‌تر و آب و هوایی گرم‌تر برخوردار بوده‌است و دست کم بخشی از این آب به واسطه بارش باران و برف در ارتفاعات حفره گیل در مریخ جمع شده‌اند.
دانشمندان می‌گویند هنوز بخش بزرگی از تاریخ مریخ برای تجسس و اکتشاف دست نخورده باقی مانده‌است. اطلاعات این رسوبات می‌تواند تاریخ حفره گیل را آشکار سازد و سنگ‌های موجود در این دریاچه و ساختار شیمیایی آنها می‌توانند اطلاعات مهمی را درباره محیط مریخ در آن دوران فراهم آورند.
