نقل است شیفتگی ناصرالدین شاه قاجار به عکاسی زمانی آغاز شد که ژول ریشار نخستین معلم زبان فرانسه مدرسه دارالفنون با دوربین اهدایی ملکه ویکتوریا عکسی از وی بر روی صفحه «داگرئوتیپ» انداخت و شاه جوان را سخت مجذوب این صنعت جدید کرد.
شیفتگی شاه به این اختراع جدید باعث شد دستور دهد چند معلم عکاسی از فرنگ به ایران بیایند و در مدرسه دارالفنون علاقه‌مندان به عکاسی را آموزش دهند. همین عکاسان اولیه ایرانی بعد‌ها در عکاسخانه سلطنتی به کار مشغول شدند.
ناصرالدین شاه بعد‌ها در سفر‌هایش به فرنگ نیز ضمن اینکه با اشتیاق در مقابل دوربین عکاسان خارجی قرار می‌گرفت چند دوربین عکاسی دیگر نیز همراه با خود به ایران آورد تا خود نیز در اوقات فراغت به عکاسی مشغول باشد.
اکنون در موزه مختلف اروپا شمار زیادی عکس از ناصرالدین شاه وجود دارد که عکاسان خارجی از او برداشته‌اند و به وی اهدا کرده‌اند. عکس‌های برجا مانده نشان می‌دهد این موضوع آنقدر برای شاه مهم بوده که برای گرفتن عکس شخصا به آتلیه عکاسان می‌رفته است. عکس‌هایی که در زیر از چند عکاس انگلیسی مشاهده می‌کنید از همین دست است.
مجله تاریخ فرادید، «و. دی دونِی»، «آرتور جیمز»، «سرجیو لویتسکی»، «هربرت رز» و «والری» معروف‌ترین عکاسان انگلیسی بودند که شاه در جریان سفر به اروپا به آتلیه آن‌ها رفته و عکس گرفته است.
