جناب آقای حجت الاسلام محمدحسین ابوترابی فرد
نایب رئیس محترم مجلس شورای اسلامی
سلام علیکم
با توجه به مسائلی که در مجلس پیش آمده و ارادت اینجانب به حضرتعالی، و با توجه به دلسوزی شما، اینجانب عرایضی را دلسوزانه به عرض می رسانم و اثرگذاری آن را از خداوند مسالت دارم. بیان این نکات در پیروی از اهل بیت (ع) است، چنانکه رسول الله (ص) می فرمایند «لا تحتقر احدا من المسلمین فان صغیر هم عند الله کبیر» ( هیچ مسلمانی را تحقیر نکنید) و نیز قال لقمان لابنه لا تحتقر احدا فان ربک و ربه واحد» (هیچ کس را سبک نشمارید که خدای همه یکی است).
چند روزی است که در خبرها، مطالبی به نقل از نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی مطرح شده که اگر این مطالب واقعیت داشته باشند، جای بسی نگرانی است. اینجانب با توجه به شناختی که از حضرتعالی دارم؛ شما را فردی مومن، متعهد، متدین، اصیل، اهل علم و اهل فضل و تقوی و اخلاق می دانم. می دانم که خود حضرتعالی هم در بعضی مواقع از دست بی حرمتی های بعضی از آقایان در امان نبوده اید. علی ایحال، با توجه به شناختی که هم از جهت صنفی (روحانیت ) و هم از لحاظ دینی و اخلاقی از شما دارم ؛ چند سطری را خدمت تان می نویسم و خواهشمندم آن را با تأمل و تدبیر بخوانید و آنگونه که صلاح می دانید و شرایط ایجاب می کند به بعضی از آقایان تذکر دهید:
اول آنکه مجلس شورای اسلامی همان گونه که همه می دانند متشکل از نمایندگان مردم است. این، به آن معنا است که آنچه از زبان نمایندگان بیان می شود باید بازتاب دهنده خواست مردم باشد. من بعید می دانم که حوزه انتخابیه ای وجود داشته باشد که مردم آن، ادبیات سخیف، زشت و زننده را بپسندند. لذا تقاضا دارم که آقایان را دعوت و به آنان توضیح دهید که خطر استفاده از چنین ادبیات ناپسندی فقط متوجه شخص نماینده مجلس نیست، بلکه شآنیت و جایگاه خطیر مجلس و نیز شخصیت رای دهندگان را نیز هدف می‌گیرد.
دوم آنکه به آقایان محترم یادآور شوید که این مجلس، چنانکه از عنوان آن هویداست، «مجلس شورای اسلامی» است و «اسلامیت»، رکن اساسی آن است. با آقایان از آموزه های اسلام پیرامون رد و منقبت توهین، افترا و جسارت سخن بگویید و دعوت اسلام به اخلاق و ادب را بری آنان بازخوانی و و گوشزد فرمایید که برخی گفتارها و رفتارهای شان مغایر آموزه های دینی است؛ هرچند، میدانم که باب توجیه برای برخی از این آقایان همیشه باز است.
سوم آنکه یادآوری فرمایید که در دهه گذشته، ادبیات نزدیک به مدل گفتاری و رفتاری آنان، بسیاری از دلسوزان را آزار داد و آوای ناهنجار توهین کنندگان، مردم را نگران کرد. بنابر این، بهتر است هدف و منطق مطلوب خود را با شیوه های جدید سیاست ورزی و دور از توهین و پرخاشگری عرضه کنند. به عزیزان نماینده، تاکید فرمایید که می توانند دلسوزی کنند، نگران یا دلواپس باشند ولی حق ندارند، فحاشی، توهین و بی ادب کنند.
چهارم آنکه با بیان شیوا و تاثیرگذار تان به آقایان بفرمایید، حکومت، اسلامی است و مسئولان دولت کنونی از زبان مقام معظم رهبری تعابیر حمایتی و تاییداتی دریافت کرده اند ، بنابراین، هتک حرمت آنان، مغایر ولایتمداری است. لازم است دوستان عزیز در مجلس را دعوت به اخلاق کنید و یادآوری کنید شهرتی که با توهین به دیگران به دست بیاید، عین ذلت است. به آنان یادآوری کنید اگر انتقاد کنند نیت شان خالصانه است اما وقتی توهین می کنند، لاجرم ، نیت شان نفسانی می شود و خطرات جبران ناپذیری در پی دارد.
به بزرگواران یادآوری کنید، تریبون مجلس باید راهگشای سعادت و عاقبت به خیری شان در دنیا و عقبی باشد. بفرمایید خواست آنان که امروز تحریک‌شان می کنند و بعد خود به تحسین‌شان می ایستند، با واقعیت و درک مردم تفاوت دارد. کمی به خود بیایند و نگذارند کلمات مورد نظر افرادی خاص از زبان شان شنیده شود و با عنوان آنها منتشر شود. به نمایندگان محترم یادآوری فرمایید معنای اسلام ناب محمدی که دم از آن زده می شود؛ ادب، دقت، تحمل و تدبیر و اعتدال و فهم عمیق و درک صحیح شرایط است و اسلام آمریکایی، اسلام همراه با ادعا و بی ادبی است.
به بزرگواران یادآوری کنید، مردم، هنوز در فقر و مشکلات ناشی از آنچه درسالهای گذشته «کاغذپاره» خوانده می شد، گرفتارند و اکنون چشم به اقدامات دولتی دوخته اند که با شعار «تدبیر» مستقر شده و مایوس کردن این مردم به چالش کشاندن انقلاب و نظام اسلامی است.
در پایان عرض می کنم این اتفاق ها موجب می شود که مسئولیت ما و شما سخت تر شود، چه آن که آشناکردن مردم با هویت اسلامی و رفتار اسلامی به عهده مبلغان دینی است و به خدا پناه می برم ازاین که نکند خدای نکرده این کم کاری و بی توجهی ما باعث بروز این بی اخلاقی ها شود. هرچند حضور حضرتعالی و دیگر بزرگواران، بدور از هر سلیقه سیاسی اما متخلق به اخلاق دینی موجب افتخار و عزت مجلس شورای اسلامی است. از خداوند دوام توفیقات شما برادر بزرگوار را که ارادت خاصی به شما دارم را خواستارم.
سید مهدی طباطبایی ٢١/٧/٩۴مطابق با ٢٩ ذی الحجه ١۴٣۶
