سیروس الوند در گپ تازه‌ای که با روزنامه شهروند زده، از حال و هوای مردم گفته و این که احتمالا اگر سینماها باز شوند هم مردم دل و دماغ چندانی برای رفتن به سینما ندارند. اما بخش جالب صحبت او درباره سریال پایتخت است. سریالی که تا پیش از این به نویسندگی خشایار الوند، برادر مرحوم سیروس ساخته می‌شد و قسمت آخر آن بدون خشایار روی آنتن رفت.
سیروس الوند درباره فصل آخر این سریال، ضمن اینکه عقیده دارد «پایتخت با همیشه‌اش فرق داشت و درواقع خود پایتخت نبود، بلکه جایی نزدیک به پایتخت بود»؛ ایراد مهم این سریال را این نکته می‌داند که «شخصیت‌هایی که در پنج سری گذشته کاراکترشان شکل گرفته بود؛ کارهایی می‌کردند که با آنچه از آنها می‌شناختیم، تناقض‌های آشکاری داشت.» فارغ از ارزش‌ها و آسیب‌های سریال پایتخت، اما نکته‌ای که در نوروز امسال مشخص شد این بود که اعتراض‌ها و انتقادهای موجود درباره رفتارهای شخصیت‌ها و تصویر شدن ناهنجاری‌ها برون از حد تصور بود.
به‌خصوص آنهایی که انتقاد داشتند که چرا تلویزیون مواردی چون رابطه بهتاش با بزرگان خانواده و مسائلی از این دست را حذف نکرده است. سیروس الوند اما با این موضوع که حتی کنایه‌هایی را هم موجب شد که «انگار خود مردم ما هم خواستار سانسور هستند»، مخالف است.
او در پاسخ به این پرسش که «دلیل انتقادهای پرشمار مردمی به نمایش روابط عریان خانواده آیا تمایل ذاتی مردم ما به نوعی کنترل و سانسور است؟» می‌گوید: «دو جور سانسور وجود دارد. یک جور سانسور مسائل اجتماعی- سیاسی است و یک جور دیگر سانسور اخلاقی. بیشتر معترضان فکر می‌کنم که به این وجه ماجرا اشاره داشتند- که ممکن است جایی هم من با آنها همفکر باشم. به هر حال یکسری از مسائل است که در گذر زمان به فرهنگ تبدیل شده، که حالا اینکه این مسائل تا چه حد صحیح است و تا چه حد نیست، موضوع این بحث نیست.»
برترین ها
