ایسنا و به نقل از تک اکسپلوریست، محققان آمریکایی کشف کردهاند که میتوان از ناحیه کوچکی از مغز برای کاهش فعالیت در بیش از ۱۰ مرکز ایجاد درد در بدن موشها استفاده کرد که این موضوع ممکن است در آینده سبب ایجاد روشی بسیار کارامد که سلولهای خاصی را برای حل این مشکل مورد هدف قرار میدهد، بشود.
این تحقیق توسط محققان دانشگاه “دوک” انجام شده است و طی آن محققان به بررسی اثرات بیهوشی عمومی در نورونها پرداختند تا دریابند بیهوشی کدام نورون را به جای سرکوب و غیرفعال کردن، فعال میکند. بررسیهای آنها منجر به کشف این موضوع شد که بیهوشی عمومی میتواند مجموعهای از سلولهای عصبی بازدارنده در آمیگدال مرکزی را فعال کند. آمیگدال مرکزی ناحیهای در مغز است که مرکز کنترل احساسات منفی محسوب میشود.
محققان این نورونها را “سیگا”(CeAga) نامیدهاند و با استفاده از تکنیکهای پیشرفته تصویربرداری که توسط خودشان پیشتر توسعه داده بودند، توانستند فعالیت نورونها را در مغز موشها ردیابی کنند. این موضوع به کشف شگفت انگیزی منجر شد و آنها دریافتند سلولهای عصبی موجود در آمیگدال مرکزی به مناطق مختلف مغز متصل شدهاند.
در آزمایشهای بعدی محققان درد خفیفی را در بدن موشها اعمال کردند و تمام نواحی مغز را که در پاسخ فعال شده بودند مشاهده کردند. با انجام این کار، آنها دریافتند که حداقل ۱۶ نورون توسط نورونهای سیگا تا حدی مهار میشوند و این جایی است که محققان کشف کردند میتوانند طیف گستردهای از پاسخهای درد را از طریق یک مکانیسم واحد کاهش دهند.
“فن وانگ”(Fan Wang) نویسنده ارشد این مطالعه گفت: درد یک پاسخ/ واکنش پیچیده مغز است و شامل درک پاسخهای حسی و پاسخهای غیر ارادی سیستم عصبی میشود. درمان درد با کاهش قدرت همه این مراحل مغز، در بسیاری از مناطق مغز کاری دشوار است. اما فعال کردن یک گره کلیدی که به طور طبیعی سیگنالهای مهاری را به مناطق پردازش درد ارسال میکند، کارآمدتر خواهد بود.
این تیم تأثیرات مورد هدف قرار دادن نورونهای سیگا از طریق روش اپتوژنتیک (Optogenetics) را مورد بررسی قرار دادند. اپتوژنتیک یکی از تکنیکهای تصویربرداری در قرن اخیر است که به مطالعه و بررسی عملکردهای مغزی سرعت بخشیده است و تکنولوژی اپتوژنتیک قدمی به سوی بررسیهای دقیقتر است و طی آن از نور برای فعال کردن مجموعه خاصی از سلولها استفاده میشود. فعالسازی نورونها باعث از بین رفتن/انجام ندادن رفتارهایی در موشها نیز شده بود. برای مثال لحظهای که مرکز ضد درد در معرض نور قرار گرفت آنها دیگر پنجههای خود را لیس نمیزدند و صورت خود را پاک نمیکردند.
محققان دریافتند هنگامی که فعالیت نورونهای سیگا را کاهش دادند، موشها مجددا به سرعت شروع به نمایش علایم درد کردند. همه اینها نشان میدهد که نورونهای سیگا میتوانند یک هدف قدرتمند برای درمان درد مزمن باشند و محققان اکنون در تلاشند تا داروهایی را کشف کنند که به طور خاص آن سلولها را مورد هدف قرار میدهد.
وانگ گفت: اعتقاد افراد بر این است که یک مکان اصلی برای تسکین درد وجود دارد و به همین دلیل است که پلاسیبوها عمل میکنند. سوال اینجاست که مرکز درد در کدام قسمت مغز قرار دارد که میتواند درد را قطع کند.
محققان طی مطالعات قبلی روی این موضوع که کدام مناطق مغز با درد فعال میشوند تمرکز کرده بودند. اما مناطق زیادی وجود دارد که درد ایجاد میکنند و برای جلوگیری از درد باید همه آنها را خاموش کرد. در حالی که این مرکز میتواند به تنهایی درد را خاموش کند.
یافتههای این مطالعه در مجله “Nature Neuroscience” منتشر شد.
انتهای پیام