روزنامه نیویورک‌تایمز در مطلبی از رویگردانی جمهوری‌خواهان از ترامپ خبر داده است. برای جمهوری‌خواهان برجسته در سال ۲۰۱۶ عدم حمایت از ترامپ به عنوان رئیس‌جمهوری شاید تبعات چندانی نداشت. او بعید بود بتواند در انتخابات پیروز شود و به همین دلیل هیچ دستورکاری به خطر نمی‌افتاد. در ۲۰۲۰ اما وضع فرق می‌کند: مخالفت با رئیس‌جمهور فعلی آن‌هم از سوی یک هم‌حزبی یعنی به خطر افتادن اولویت‌های سیاسی و در این مورد، انتصاب قضات محافظه‌کار، تعلیق قواعد تجاری و قطع مالیات‌ها و در نهایت متحمل شدن خشم و غضب ترامپ.
اما زودتر از آنچه انتظار می‌رفت، تعداد زیادتری از جمهوری‌خواهان برجسته سرگرم چانه‌زنی بر سر این موضوع شده‌اند که چطور بگویند از انتخاب مجدد ترامپ حمایت نمی‌کنند یا حتی حاضرند به جو بایدن، نامزد دموکرات‌ها رأی بدهند. آنها اکنون با واکنش آتشین ترامپ به اعتراضات علیه خشونت‌های پلیس و عملکرد ضعیف او در مقابله با پاندمی کرونا احساس می‌کنند در وضعیتی فوق‌العاده هستند.
جورج بوش، رئیس‌جمهوری اسبق گفته است، به ترامپ در انتخابات بعدی رأی نخواهد داد. جب بوش، برادر او هم مطمئن نیست که به ترامپ رأی بدهد. سناتور جمهوری‌خواه میت رامنی از ایالت یوتا هم به ترامپ رأی نمی‌دهد. سیندی مک‌کین، بیوه سناتور جان مک‌کین تقریبا مطمئن است که به بایدن رأی می‌دهد.
کالین پاول، وزیر خارجه دولت بوش اعلام کرد که به دلیل دروغ‌گویی‌های ترامپ به بایدن رأی می‌دهد. او به سی‌ان‌ان گفت که جمهوری‌خواهان کنگره ترامپ را به حساب نمی‌آورند. پاول که دوره‌های قبل نیز به باراک اوباما و هیلاری کلینتون رأی داده، گفته است که از لحاظ سیاسی به بایدن نزدیک است و از لحاظ اجتماعی بیش از ۳۵ سال با او کار کرده. پاول با قاطعیت گفت: من به بایدن رأی خواهم داد.
هیچ‌کدام از این جمهوری‌خواهان در سال ۲۰۱۶ هم به ترامپ رأی نداده بودند اما سرزنش و انکار جمهوری‌خواهان برجسته، بار سنگینی برای رئیس‌جمهوری وقت است.
رهبران سابق جمهوری‌خواه مثل پل رایان و جان بوئنر نگفته‌اند به چه کسی رأی می‌دهند. برخی جمهوری‌خواهان که ترامپ را نفی کرده‌اند، هنوز در حال سبک‌سنگین کردن نامزدها هستند. صدای نارضایتی نظامیان بازنشسته ارتش از رهبری ترامپ هر روز بلندتر می‌شود اما آنها هنوز نمی‌دانند از رقیب او حمایت کنند یا نه.
اعلام نارضایتی علنی از ترامپ در میان برخی جمهوری‌خواهان و سران نظامی در روزهای اخیر به شدت زیاد شده است. همه از درخواست‌های مکرر او برای برخورد فیزیکی با معترضان و خالی کردن خیابان‌های مجاور کاخ سفید با زور تا او بتواند عکس بگیرد، ناراضی هستند. عملکرد او برخی رهبران را متقاعد کرده که دیگر نباید ساکت ماند.
انتهای پیام
