اینکه آدم دوست نداشته باشد یک خبر درست را باور کند، می تواند دلایل بسیار زیادی داشته باشد، مثلا خبر سانحه یک قطار مسافری، جنگ، سقوط هواپیمایی که ممکن است عزیزی را بوسیله آن راهی کرده باشید یا اخباری در محدوده خودتان مثل قبول نشدن در یک آزمون استخدامی یا … اینها خبرهای بدی هستند که شما یا خانواده تان یا مردم یک شهر یا مردم یک کشور یا مردم دنیا دوست دارند آنرا باور نکنند، گویی باور نکردن شان یا دیر باور کردن شان می تواند درد و رنجی را که در پی آن باید تحمل کرد به تاخیر بیندازد!
اما شاید کمتر پیش آمده باشد، یا اصلا پیش نیامده باشد که کسی از شما بخواهد که یک خبر خوب را باور نکنید، این همان درخواستی است که بر اساس خبری که خواهید خواند از شما داریم! تا کار به شنیدن خبر بدی که مجبور به باور کردنش باشید، نکشد. البته شاید به کار بردن کلمه “باور” در خصوص این موضوع چندان مناسب نباشد و باید کلمه بهتری را استفاده کرد، اما چیزهایی در این خبر هست که باید باور کنید.
امسال باران نیامد این همان خبری بدی است که مجبوریم باور کنیم، البته باران آمد، اما نه آنقدر که چشم‌مان ببیند و ذهن‌مان به خاطر بسپارد، برف را که دیگر نگو، گویی از سهمیه امسال خبری نیست. در چنین شرایطی خودتان کمی به سفره های آب زیرزمینی فکر کنید که چشم انتظار آبند. سفره هایی که حالا به مدد بی توجهی و زیاده خواهی های انسان ها چندان پر آب نیستند، نفس برخی شان به شماره افتاده و برخی جان داده اند، برخی در حال احتضارند و برخی ممنوع الملاقات.
در این شرایط یک مسئول می گوید “به لطف بارش های سه سال گذشته وضعیت منابع آبی ذخیره شده در سدهای استان مطلوب است” این خبر درستی است، همان خبر درستی که اگر باور کنید، اما به روی خودتان نیاورید، بهتر است، شاید همین رویکرد باعث شد به گونه ای عمل کنید که به نفع تان باشد.
در واقع وضعیت مطلوبی که این مسئول از آن سخن می گوید، وضعیت سدهای استان مرکزی است ولی در ادامه تاکید می کند که حال دشت های استان بدجور بد است و این همان قسمت مهم ماجراست، یعنی وضعیت دشت ها که باید اخبار بد مربوط به آنها را با گوش جان بشنوید، دشت هایی که در چند ده سال اخیر هر روز کم آب تر شدند و تا آمدند به بهتر شدن روزگارشان با توجه به بارش های سه سال اخیر عادت کنند، دوباره آسمان خساست به خرج داد و روز از نو، روزی از نو، حالا هر شب کابوس روشن شدن چاه های آب کشاورزی را در خواب می بینند، چرا که در شرایط موجود، به زودی چراغ موتورهای چاه های آب کشاورزی روشن می شود و شیره جان دشت ها کشیده می شود.
نکته مهمی که عزت‌اله آمره‌ای مدیرعامل شرکت سهامی آب منطقه‌ای مرکزی در گفت‌وگو با ایسنا بر آن تاکید می کند.
وی که معتقد است نمی توان دلیل قطعی در خصوص کاهش میزان بارش‌های امسال عنوان کرد چرا که میزان بارش ها بستگی به شرایط اقلیمی دارد، در خصوص آخرین وضعیت دشت‌های استان اظهار کرد: کاهش میزان بارندگی های امسال نسبت به سال گذشته وضعیت دشت‌های استان بویژه دشت‌های ساوه و زرندیه را با بحران جدید روبرو خواهد کرد.
وی با تاکید بر اینکه از آغاز سال آبی جاری(مهرماه ۹۹) تاکنون میزان بارش‌های صورت گرفته در استان کمتر از نرمال بوده است، اظهار کرد: کاهش میزان بارش‌های سال آبی جدید نگران کننده است، گرچه خوشبختانه به لطف بارش های سه سال گذشته وضعیت منابع آبی ذخیره شده در سدهای استان مطلوب است.
وی بیان کرد: با توجه به ذخیره سازی مناسب آب در سال گذشته، وضعیت سدهای استان خوب است و هم اکنون در سد الغدیر که حجم گنجایش ۲۷۷ میلیون متر مکعبی دارد، حدود ۲۱۰ میلیون متر مکعب آب ذخیره شده است و طی دو سال اخیر دو بار سرریز کرده است.
این مقام مسئول در شرکت سهامی آب منطقه ای مرکزی تصریح کرد: با مدیریت مناسب مخازن سدهای الغدیر ساوه و کمال صالح اراک حدود ۸۰ درصد از گنجایش این دو سد پر شده است که نتیجه مصرف هدفمند منابع آبی بوده و برای تامین نیاز شرب و کشاورزی در فصل تابستان نگرانی وجود ندارد.
وی به دبی جریان پایه رودخانه‌های استان نیز اشاره کرد و گفت: با وجود اینکه میزان بارش های امسال کاهش یافته است، اما جریان پایه آب در رودخانه‌های استان نظیر رودخانه قره چای و مزلقان وجود دارد که بیانگر باقی ماندن اثرات شدت بارندگی‌های دو سال اخیر است.
مدیرعامل شرکت سهامی آب منطقه‌ای مرکزی باز هم تاکید کرد: به لطف بارش های سه سال اخیر وضعیت نسبی دشت های استان بهبود یافته بود، اما با کاهش میزان بارش های امسال مجددا نفس دشت ها به شماره خواهد افتاد.
حالا در این شرایط از شما می خواهیم که وضعیت مطلوب سدهای استان را باور نکنید، نه از آن جهت که وضعیت این سدها مطلوب نیست، بلکه از این جهت که این وضعیت مطلوب نتیجه سخاوت آسمان در سه سال گذشته است و حالا که بارش و برف و باران خبری نیست، باید نگران آنها باشیم و به نوعی شاید بهتر باشد اصلا به روی خودمان نیاوریم که منابع مطلوبی داریم و درخصوص این منابع بسیار حیاتی دست به عصا رفتار کنیم تا در آینده نزدیک درخصوص ذخایر سدها نیز به مرز هشدار نرسیم.
مسئله اینجاست که با توجه به توقف عجیب و غریب بارش های زمستان امسال، حداقل فعلا ذخیره ای برای تجدید شدن این منابع در سال بعد نداریم و از آنجا که نمی دانیم تا پایان زمستان آیا بارشی در کار خواهد بود، یا نه، پس در شرایط موجود بهتر است که به روی خودتان نیاورید که سدها ذخایر مطلوبی دارند و با باور قوی به اینکه این ذخایر باید حفظ شوند به شرایط بنگرید، بگذارید ذخایر آبی مان را حفاظت کنیم، در مزارع و باغات کشاورزی از روش های نوین آبیاری و ارقام کم‌آب‌بر استفاده کنیم، آب های خاکستری را جدی بگیریم و ثروتی به نام فاضلاب را هدر ندهیم، ثروتی که با تصفیه آن می توان آب مورد نیاز صنعت و فضای سبز را تامین کرد.
به این امید که با توجه به این مسائل بتوانیم هم ذخایر موجود را مدیریت کنیم، هم به شکرانه پاسداشت این ذخایر درهای رحمت الهی به رویمان باز شود و هم کار به جایی نکشد که مجبور شویم خبر بد پایان یافن ذخایر آبی را بشنویم و مجبور شویم با تمام تلخی باورش کنیم، خبر تلخی که مصداق عینی آنرا چند سال پیش درخصوص سد عظیم ساوه شنیدیم، وقتی ذخیره این سد در سال ۹۵ به کمترین میزان خود رسید و در کم آبی رکورد خودش را زد.
انتهای پیام
