گروه سیاسی: روزنامه آفتاب یزد نوشت: ابوالفضل ظهره‌وند کارشناس بین‌الملل نزدیک به جناح اصولگرا که روزگاری در همین افغانستان سفیر بوده است می‌گوید: «تسامح و تماس با طالبان با به رسمیت شناختن این گروه تفاوت دارد. اگر آنچه میان ایران و طالبان رخ داده است تا کنون را «به رسمیت شناختن» طالبان بدانیم، اشتباه است.
او افزود: اینکه ایران ببیند آخرین دیدگاه طالبان چیست و چه تغییراتی در آن رخ داده است، در حالی که دولت افغانستان هم خواهان توافق با طالبان و صلح بود و ایران به عنوان کمک حال دولت افغانستان در این مسیر قرار گرفت مسیری منطقی است و این بخش را هم دیپلماسی میدان پیش برد. آنچه درباره طالبان از سوی ایران رخ داده است با این که ایران بخواهد کنار طالبان قرار گیرد متفاوت است؛ ایران صرفا مسئله‌اش مردم افغانستان و صلح و امنیت در این کشور است و از سیاست دولت مرکزی حمایت می‌کند. »
به آن چه این موضعگیری و تحلیل را مهم جلوه می‌دهد، سفیر پیشین افغانستان بودنِ ظهره‌وند نیست بلکه وی در جایگاه یک تحلیلگر اصولگرا می‌تواند زهر حملات به کسانی که عمدتاً مدافع افکار و اندیشه‌های «تند» هستند و دست بر قضا در این جریان در جبهه‌ی «قباحت زدایی» از طالبان قرار گرفتند حکایت از آن دارد که عقب نشینی تندروها از مواضع «قباحت‌زدایی از طالبان»! یک دستور و یک تصمیم است تا افکار عمومی حساسیت کمتری به دیگر مواضع این جبهه و جناح سیاسی داشته باشد.آن چه مسلم است، اخبار پراکنده و تلخی که از افغانستان با «کلیدواژه» ی طالبان مخابره می‌شود چندان خوشایند نیست و حتی می‌تواند در تخریب ناگهانی این تفکر سیاسی شناخته شده در ایران، تاثیری شگرف بگذارد از همین رو است که اظهارات ظهره‌وند را به عنوان یکی از تحلیلگران مورد علاقه‌ی اصولگرایانِ تندرو در معنای عقب نشینی این دسته می‌توان به شمار آورد که حداقل در ابعاد سیاسی قابل تامل و آرامش بخش می‌تواند تلقی شود.
او افزود: اینکه ایران ببیند آخرین دیدگاه طالبان چیست و چه تغییراتی در آن رخ داده است، در حالی که دولت افغانستان هم خواهان توافق با طالبان و صلح بود و ایران به عنوان کمک حال دولت افغانستان در این مسیر قرار گرفت مسیری منطقی است و این بخش را هم دیپلماسی میدان پیش برد. آنچه درباره طالبان از سوی ایران رخ داده است با این که ایران بخواهد کنار طالبان قرار گیرد متفاوت است؛ ایران صرفا مسئله‌اش مردم افغانستان و صلح و امنیت در این کشور است و از سیاست دولت مرکزی حمایت می‌کند. »
به آن چه این موضعگیری و تحلیل را مهم جلوه می‌دهد، سفیر پیشین افغانستان بودنِ ظهره‌وند نیست بلکه وی در جایگاه یک تحلیلگر اصولگرا می‌تواند زهر حملات به کسانی که عمدتاً مدافع افکار و اندیشه‌های «تند» هستند و دست بر قضا در این جریان در جبهه‌ی «قباحت زدایی» از طالبان قرار گرفتند حکایت از آن دارد که عقب نشینی تندروها از مواضع «قباحت‌زدایی از طالبان»! یک دستور و یک تصمیم است تا افکار عمومی حساسیت کمتری به دیگر مواضع این جبهه و جناح سیاسی داشته باشد.آن چه مسلم است، اخبار پراکنده و تلخی که از افغانستان با «کلیدواژه» ی طالبان مخابره می‌شود چندان خوشایند نیست و حتی می‌تواند در تخریب ناگهانی این تفکر سیاسی شناخته شده در ایران، تاثیری شگرف بگذارد از همین رو است که اظهارات ظهره‌وند را به عنوان یکی از تحلیلگران مورد علاقه‌ی اصولگرایانِ تندرو در معنای عقب نشینی این دسته می‌توان به شمار آورد که حداقل در ابعاد سیاسی قابل تامل و آرامش بخش می‌تواند تلقی شود.
