گروه سیاسی: یک عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت ایران تاکید: متاسفانه با آزمون و خطا میخواهیم کشور را اداره کنیم در صورتی که باید بدون نحله فکری و جناحی و با در نظر گرفتن منافع ملی این کار را انجام داد.
حسین کاشفی، درباره این که به نظر میرسد دولت و مجلس علیرغم اینکه پیش از آغاز به کار دولت اعلام میکردند در هماهنگی با یکدیگر هستند اما در عمل اینگونه نیست و هنوز قوای مجریه و مقننه به یک برنامه اساسی برای کشورداری نرسیدهاند، گفت: باید از تجربه گذشته استفاده و مسائل را به صورت پیوسته مشاهده کنیم، نه اینکه مسائل را به صورت انقطاعی در نظر بگیریم زیرا اداره کشور به صورت موقت انجام نمیشود.وی با بیان اینکه دولت و مسئولان میآیند و میروند آن چیزی که مهم است این است که کشورها باید نقشه راه داشته باشند، اظهار داشت: کشورهایی که نقشه راه دارند، حال نمیگوییم برنامه ۱۰۰ آیندهشان را بلکه ۵۰ یا ۲۰ سال آیندهشان را مشخص کردهاند باتوجه به زمانه و مقتضیاتش آن را تغییر میدهند و پیش میروند و با این اقدامات نسبت به بقیه کشورها رشد و توسعه بیشتری را تجربه میکنند اما متاسفانه ما در کشور خودمان به جای این برنامه؛ برخوردهای مقطعی، شعاری و احساسی داریم و از یک نقشه برای راه طولانی برخوردار نیستیم و یا اگر هم برنامهای وجود دارد، هنگامی که قدرت در قوا تغییر پیدا میکند، این برنامهها هم تغییری میکند.
وی با اشاره به اینکه افرادی که بر سرکار میآیند برنامههای پیشینیان را کنار میگذارند و میگویند قبول ندارند، افزود: در حال حاضر هم مشاهده میکنیم به طور مثال مجلس جدید از مجلس قبل ایراد میگیرد و میگوید ما آمدهایم کار انجام دهیم. در صورتی که به اعتقاد من این که دائما فکر کنیم گذشتگانی که سرکار بودهاند اشتباه کردهاند و کار درست را ما میخواهیم انجام دهیم، صحیح نیست، چراکه برای حل بحرانهای موجود باید نکات ضعف و قوت دوران قبل را بررسی کنیم و سپس افرادی که توانمندی، تخصص، دانش و تجربه لازم را دارند، بر سرکار بگذاریم.
وی افزود: گاهی اوقات دست به اقداماتی میزنیم که توانمندیها و صلاحیتها نادیده گرفته میشود، به طور مثال از واژه عدالت استفاده میکنیم و میگوییم حتما باید اجرایی شود و تبعیضی وجود نداشته باشد اما بعد به گونهای در عمل از واژه استفاده میکنیم که متخصصان همسو هم به آن انتقاد میکنند. مثلا در بحث همین عدالت میگوییم همه باید به طور مساوی از امکانات استفاده بهرهمند شوند در صورتی که خودمان ابتدای انقلاب به کشورهای مارکسیتی و کمونیستی اشکال و ایراد میگرفتیم اما یکدفعه خودمان شعارهای پوپولیستی میدهیم. آخر مگر میشود همه یکسان از امکانات استفاده کنند؟ بله عدالت خوب است؛ اما این گونه نیست که بگوییم همه عین هم باید فکر کنند، هم وزن باشند و مدرک تحصیلی یکسانی داشته باشند و همه باید دارای یک خواسته و علاقه باشند، این که اسمش عدالت نیست.کاشفی بیان کرد: حال چرا به اینجا رسیدیم؛ به این دلیل است که ما از طریق احساسات و شعار میخواهیم کشور را اداره کنیم. به طور مثال در همین مسئله ارز ۴ هزار ۲۰۰ تومانی به جای این که این همه شعار دهند یکبار همه ابعادش را در نظر بگیرند، البته ابعادش را در نظر بگیرند نه اینکه بیایند بگویند چه کسی مقصر بوده است زیرا هر مسئولی که مسئولیت برعهده میگیرد فکر میکند کشور را باید چگونه اداره کند که به صلاح همه باشد، آنچه که مهم است این است که تا ما به صورت بنیادین مسائل را حل نکنیم، مشکلات و بحثهای اقتصادی و سیاسی باقی میماند. زمانی با نظرات غیرکارشناسی میگفتند برجام یعنی چه و چه واژههایی که برایش به کار نبردند، این نشاندهنده این امر که ما از سر احساسات تصمیمگیری میکنیم.
تصمیمات غیرکارشناسی و صرفا از سر احساسات برای کشور هزینه ایجاد میکند و مشکلاتی را به وجود میآورد که دود این تصمیمات به چشم مردم میرود مانند آنچه که امروز مشاهده میکنیم مردم به لحاظ اقتصادی در مضیقه هستند.امروز خط فقر کجاست؟ گفته میشود درآمد زیر ۱۰ میلیون تومان زیر خط فقر است. با این اوصاف چند میلیون نفر زیر خط فقر هستند؟ با این شرایط چرا به خودمان نمیآییم؟ کشور را به کجا میخواهیم ببریم؟
وی ادامه داد: حضرت امام میگفتند نظامیها نباید در کارهای سیاسی و اقتصادی دخالت کنند آیا امروز این گونه است؟ توجه داشته باشیم هنگامی که کار را از مسیر خودش خارج کنیم به مشکلات بیشماری برخواهیم خورد. ما باید در داخل انسجام داشته باشیم تا مردم احساس امنیت و شادابی کنند و احساس این را داشته باشند که دارای فردای بهتری هستند اما امروز در ناامیدی و یاس هستند.
باتوجه به شرایط، مشاهده میکنیم جوانان دائم راهی خارج از کشور میشوند، اسمش را هجرت و یا فرار مغزها اصلا هر چیزی که میخواهند میگذاریم باید بدانیم مهمترین ثروت مردم و کشور هم نیروی انسانی آن است که ما آن را دو دستی تعارف کشورهای دیگر میکنیم درحالیکه باید زمینهای فراهم کنیم که این نیروها بمانند و یا آنهایی که رفتند، بازگردند.
وی خاطرنشان کرد: در داخل کشور باید نابسامانیها را با توجه به منافع ملی ریشهای حل کنیم، نه اینکه نگاه کنیم فرد اصلاحطلب است یا اصولگرا، اما متاسفانه آنچه که مشاهده میکنیم در تصمیمگیریها چیزی که مطرح نیست، منافع ملی است و به قضایا جناحی و طیفی نگاه میشود در صورتی که به اعتقاد من اگر بخواهیم از این وضع نجات پیدا کنیم، باید بدون انگ زدن و با نگاه کارشناسی، دور یک میز بنشینیم و از همه توانمندیهایی که داریم استفاده کنیم .
کاشفی گفت: هنگامی که شورای نگهبان نیروهای صالح را کنار میگذارد و خودمان را وجودشان محروم میکنیم حال کاری نداریم این افراد از جناح اصلاحطلب هستند یا جناح دیگر نتیجهاش این میشود که مشکلات باقی میماند در صورتی باید به دور از هر نحله فکری و سیاسی مسائل کشور را مشاهده کنیم تا بتوانیم معضلات را حل کنیم در غیر این صورت فرصتها را تبدیل به تهدید کردهایم و غیر قابل جبران میشود.
حسین کاشفی، درباره این که به نظر میرسد دولت و مجلس علیرغم اینکه پیش از آغاز به کار دولت اعلام میکردند در هماهنگی با یکدیگر هستند اما در عمل اینگونه نیست و هنوز قوای مجریه و مقننه به یک برنامه اساسی برای کشورداری نرسیدهاند، گفت: باید از تجربه گذشته استفاده و مسائل را به صورت پیوسته مشاهده کنیم، نه اینکه مسائل را به صورت انقطاعی در نظر بگیریم زیرا اداره کشور به صورت موقت انجام نمیشود.وی با بیان اینکه دولت و مسئولان میآیند و میروند آن چیزی که مهم است این است که کشورها باید نقشه راه داشته باشند، اظهار داشت: کشورهایی که نقشه راه دارند، حال نمیگوییم برنامه ۱۰۰ آیندهشان را بلکه ۵۰ یا ۲۰ سال آیندهشان را مشخص کردهاند باتوجه به زمانه و مقتضیاتش آن را تغییر میدهند و پیش میروند و با این اقدامات نسبت به بقیه کشورها رشد و توسعه بیشتری را تجربه میکنند اما متاسفانه ما در کشور خودمان به جای این برنامه؛ برخوردهای مقطعی، شعاری و احساسی داریم و از یک نقشه برای راه طولانی برخوردار نیستیم و یا اگر هم برنامهای وجود دارد، هنگامی که قدرت در قوا تغییر پیدا میکند، این برنامهها هم تغییری میکند.
وی با اشاره به اینکه افرادی که بر سرکار میآیند برنامههای پیشینیان را کنار میگذارند و میگویند قبول ندارند، افزود: در حال حاضر هم مشاهده میکنیم به طور مثال مجلس جدید از مجلس قبل ایراد میگیرد و میگوید ما آمدهایم کار انجام دهیم. در صورتی که به اعتقاد من این که دائما فکر کنیم گذشتگانی که سرکار بودهاند اشتباه کردهاند و کار درست را ما میخواهیم انجام دهیم، صحیح نیست، چراکه برای حل بحرانهای موجود باید نکات ضعف و قوت دوران قبل را بررسی کنیم و سپس افرادی که توانمندی، تخصص، دانش و تجربه لازم را دارند، بر سرکار بگذاریم.
وی افزود: گاهی اوقات دست به اقداماتی میزنیم که توانمندیها و صلاحیتها نادیده گرفته میشود، به طور مثال از واژه عدالت استفاده میکنیم و میگوییم حتما باید اجرایی شود و تبعیضی وجود نداشته باشد اما بعد به گونهای در عمل از واژه استفاده میکنیم که متخصصان همسو هم به آن انتقاد میکنند. مثلا در بحث همین عدالت میگوییم همه باید به طور مساوی از امکانات استفاده بهرهمند شوند در صورتی که خودمان ابتدای انقلاب به کشورهای مارکسیتی و کمونیستی اشکال و ایراد میگرفتیم اما یکدفعه خودمان شعارهای پوپولیستی میدهیم. آخر مگر میشود همه یکسان از امکانات استفاده کنند؟ بله عدالت خوب است؛ اما این گونه نیست که بگوییم همه عین هم باید فکر کنند، هم وزن باشند و مدرک تحصیلی یکسانی داشته باشند و همه باید دارای یک خواسته و علاقه باشند، این که اسمش عدالت نیست.کاشفی بیان کرد: حال چرا به اینجا رسیدیم؛ به این دلیل است که ما از طریق احساسات و شعار میخواهیم کشور را اداره کنیم. به طور مثال در همین مسئله ارز ۴ هزار ۲۰۰ تومانی به جای این که این همه شعار دهند یکبار همه ابعادش را در نظر بگیرند، البته ابعادش را در نظر بگیرند نه اینکه بیایند بگویند چه کسی مقصر بوده است زیرا هر مسئولی که مسئولیت برعهده میگیرد فکر میکند کشور را باید چگونه اداره کند که به صلاح همه باشد، آنچه که مهم است این است که تا ما به صورت بنیادین مسائل را حل نکنیم، مشکلات و بحثهای اقتصادی و سیاسی باقی میماند. زمانی با نظرات غیرکارشناسی میگفتند برجام یعنی چه و چه واژههایی که برایش به کار نبردند، این نشاندهنده این امر که ما از سر احساسات تصمیمگیری میکنیم.
تصمیمات غیرکارشناسی و صرفا از سر احساسات برای کشور هزینه ایجاد میکند و مشکلاتی را به وجود میآورد که دود این تصمیمات به چشم مردم میرود مانند آنچه که امروز مشاهده میکنیم مردم به لحاظ اقتصادی در مضیقه هستند.امروز خط فقر کجاست؟ گفته میشود درآمد زیر ۱۰ میلیون تومان زیر خط فقر است. با این اوصاف چند میلیون نفر زیر خط فقر هستند؟ با این شرایط چرا به خودمان نمیآییم؟ کشور را به کجا میخواهیم ببریم؟
وی ادامه داد: حضرت امام میگفتند نظامیها نباید در کارهای سیاسی و اقتصادی دخالت کنند آیا امروز این گونه است؟ توجه داشته باشیم هنگامی که کار را از مسیر خودش خارج کنیم به مشکلات بیشماری برخواهیم خورد. ما باید در داخل انسجام داشته باشیم تا مردم احساس امنیت و شادابی کنند و احساس این را داشته باشند که دارای فردای بهتری هستند اما امروز در ناامیدی و یاس هستند.
باتوجه به شرایط، مشاهده میکنیم جوانان دائم راهی خارج از کشور میشوند، اسمش را هجرت و یا فرار مغزها اصلا هر چیزی که میخواهند میگذاریم باید بدانیم مهمترین ثروت مردم و کشور هم نیروی انسانی آن است که ما آن را دو دستی تعارف کشورهای دیگر میکنیم درحالیکه باید زمینهای فراهم کنیم که این نیروها بمانند و یا آنهایی که رفتند، بازگردند.
وی خاطرنشان کرد: در داخل کشور باید نابسامانیها را با توجه به منافع ملی ریشهای حل کنیم، نه اینکه نگاه کنیم فرد اصلاحطلب است یا اصولگرا، اما متاسفانه آنچه که مشاهده میکنیم در تصمیمگیریها چیزی که مطرح نیست، منافع ملی است و به قضایا جناحی و طیفی نگاه میشود در صورتی که به اعتقاد من اگر بخواهیم از این وضع نجات پیدا کنیم، باید بدون انگ زدن و با نگاه کارشناسی، دور یک میز بنشینیم و از همه توانمندیهایی که داریم استفاده کنیم .
کاشفی گفت: هنگامی که شورای نگهبان نیروهای صالح را کنار میگذارد و خودمان را وجودشان محروم میکنیم حال کاری نداریم این افراد از جناح اصلاحطلب هستند یا جناح دیگر نتیجهاش این میشود که مشکلات باقی میماند در صورتی باید به دور از هر نحله فکری و سیاسی مسائل کشور را مشاهده کنیم تا بتوانیم معضلات را حل کنیم در غیر این صورت فرصتها را تبدیل به تهدید کردهایم و غیر قابل جبران میشود.