گروه اقتصادی: یک کارشناس حوزه مسکن با بیان اینکه رکود در بازار مسکن حداقل تا دو سال آینده ادامه خواهد یافت، گفت: برخی از املاک ساخته شده در منطقه یک تهران، ده تا پانزده سال است که فروش نمیروند.
اقتصادآنلاین، علیرضا مهدیزاده، گفت: درحالحاضر وقت خرید خانه نیست، چون قیمتها بیش از حد افزایش پیدا کرده و قیمت مسکن از واقعیت اقتصادی فاصله دارد؛ بنابراین اگر کسی قصد خرید خانه و نیاز واجب دارد، میتواند وارد بازار شده و خانه بخرد، اما خرید خانه برای سرمایهگذاری قطعا پیشنهاد نمیشود.مردم میتوانند قدرت خرید خود را در بازارهای دیگر افزایش داد و بعد از یک تا دو سال وارد بازار ملک شوند.
مهدیزاده ادامه داد: بهنظر میرسد تا یکی دو سال آینده، قیمتها در حوزه مسکن چندان تکان نخواهد خورد تا بقیه بازارها کم کم رشد کنند و به رشد بخش مسکن برسند.
وی درخصوص خرید زمین نیز گفت: همین وضعیت برای خرید زمین هم صدق میکند و شاید حادتر هم باشد؛ دولت بعد از چندین ماه تصمیم گرفته زمین را آزاد و گسترش افقی شهرها را انجام دهد، کم کم میبینیم پروژههای یکی دو طبقه در حال ساخت است، با این کار قیمت زمین میشکند، پیشبینی میشود در آینده نیز، قیمت زمین نه تنها افزایش چشمگیری نخواهد داشت که با گسترش افقی شهرها، قیمت زمین متعادل خواهد شد. به این دلیل، مسکن دچار رکود شدیدی شده که خانههای گرانی را میساختیم که با واقعیت اقتصاد ما تطابق نداشت؛ ضمن اینکه وقتی جلوی گسترش شهرها را میگیریم و به سمت آپارتمانسازی میرویم، قیمت زمین مدام افزایش پیدا میکند.به طور کلی ساخت آپارتمانهای ۵ یا ۶ طبقه، کالای گرانی است، چون قوانین شهرداری و مهندسی پیچیده میشود، گودبرداری و هزینه آسانسور وجود دارد و همه اینها هزینه ساختوساز را بالا میبرد و ۳۰ میلیون تومان حداقل هزینه ساخت هر متر مسکن میشود.
مهدیزاده تصریح کرد: باید مثل کشورهای دیگر به سمت گسترش افقی شهرها برویم، مانند تورنتو که ۴ میلیون نفر جمعیت دارد و ۴ برابر تهران است و یا کشور هلند که مساحتاش به اندازه استان مازندارن است و ۱۶ میلیون نفر جمعیت دارد، اما ۹۰ درصد مردم در خانههای ویلایی زندگی میکنند. اگر ما هم با این الگو خانههای ویلایی یک تا دو طبقه بسازیم، هزینه ساخت کاهش مییابد، اگر قیمت خانه به یک میلیارد و حداکثر ۲ میلیارد تومان برسد معقول است.
وی عنوان کرد: از یک میلیارد و ششصد هزار کیلومتر مربع مساحت ایران ما فقط در کمتر از یک درصد زندگی میکنیم، در حالی که بسیاری از مکانها هنوز قابل سکونت است. در کشورهای مشابه میبینیم که آنها در سه تا چهار درصد مساحت کشورشان زندگی میکنند. ساختمانهایی در منطقه یک تهران ساخته شده که ده پانزده سال است که خالی مانده و قدرت خرید مردم هم هیچ وقت به خرید آن نمیرسد، این خطا است، باید مسکنی بسازیم که پولش به جای این که حبس شود، به اقتصاد برگردد و مطابق با واقعیتهای اقتصاد کشور باشد و از این الگوی شهرنشینی نجات پیدا کنیم.
اقتصادآنلاین، علیرضا مهدیزاده، گفت: درحالحاضر وقت خرید خانه نیست، چون قیمتها بیش از حد افزایش پیدا کرده و قیمت مسکن از واقعیت اقتصادی فاصله دارد؛ بنابراین اگر کسی قصد خرید خانه و نیاز واجب دارد، میتواند وارد بازار شده و خانه بخرد، اما خرید خانه برای سرمایهگذاری قطعا پیشنهاد نمیشود.مردم میتوانند قدرت خرید خود را در بازارهای دیگر افزایش داد و بعد از یک تا دو سال وارد بازار ملک شوند.
مهدیزاده ادامه داد: بهنظر میرسد تا یکی دو سال آینده، قیمتها در حوزه مسکن چندان تکان نخواهد خورد تا بقیه بازارها کم کم رشد کنند و به رشد بخش مسکن برسند.
وی درخصوص خرید زمین نیز گفت: همین وضعیت برای خرید زمین هم صدق میکند و شاید حادتر هم باشد؛ دولت بعد از چندین ماه تصمیم گرفته زمین را آزاد و گسترش افقی شهرها را انجام دهد، کم کم میبینیم پروژههای یکی دو طبقه در حال ساخت است، با این کار قیمت زمین میشکند، پیشبینی میشود در آینده نیز، قیمت زمین نه تنها افزایش چشمگیری نخواهد داشت که با گسترش افقی شهرها، قیمت زمین متعادل خواهد شد. به این دلیل، مسکن دچار رکود شدیدی شده که خانههای گرانی را میساختیم که با واقعیت اقتصاد ما تطابق نداشت؛ ضمن اینکه وقتی جلوی گسترش شهرها را میگیریم و به سمت آپارتمانسازی میرویم، قیمت زمین مدام افزایش پیدا میکند.به طور کلی ساخت آپارتمانهای ۵ یا ۶ طبقه، کالای گرانی است، چون قوانین شهرداری و مهندسی پیچیده میشود، گودبرداری و هزینه آسانسور وجود دارد و همه اینها هزینه ساختوساز را بالا میبرد و ۳۰ میلیون تومان حداقل هزینه ساخت هر متر مسکن میشود.
مهدیزاده تصریح کرد: باید مثل کشورهای دیگر به سمت گسترش افقی شهرها برویم، مانند تورنتو که ۴ میلیون نفر جمعیت دارد و ۴ برابر تهران است و یا کشور هلند که مساحتاش به اندازه استان مازندارن است و ۱۶ میلیون نفر جمعیت دارد، اما ۹۰ درصد مردم در خانههای ویلایی زندگی میکنند. اگر ما هم با این الگو خانههای ویلایی یک تا دو طبقه بسازیم، هزینه ساخت کاهش مییابد، اگر قیمت خانه به یک میلیارد و حداکثر ۲ میلیارد تومان برسد معقول است.
وی عنوان کرد: از یک میلیارد و ششصد هزار کیلومتر مربع مساحت ایران ما فقط در کمتر از یک درصد زندگی میکنیم، در حالی که بسیاری از مکانها هنوز قابل سکونت است. در کشورهای مشابه میبینیم که آنها در سه تا چهار درصد مساحت کشورشان زندگی میکنند. ساختمانهایی در منطقه یک تهران ساخته شده که ده پانزده سال است که خالی مانده و قدرت خرید مردم هم هیچ وقت به خرید آن نمیرسد، این خطا است، باید مسکنی بسازیم که پولش به جای این که حبس شود، به اقتصاد برگردد و مطابق با واقعیتهای اقتصاد کشور باشد و از این الگوی شهرنشینی نجات پیدا کنیم.