این عضو هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی ادامه داد: آن چیزی که من به صورت کلی برداشت می‌کنم این است که بالاخره وقتی فردی از یک حوزه انتخابیه نماینده مجلس می‌شود مردم انتظاراتی از وی دارند و ممکن است یک مقدار آزرده خاطر شوند که نماینده‌شان را از دست بدهند، اما با توجه به این‌که ما ۷ الی ۸ ماه دیگر انتخاباتی را در پیش داریم و جایگزین ایشان هم می‌تواند انتخاب شود این دغدغه به حداقل می‌رسد.
من پیش خودم این‌گونه تحلیل کردم که در انتخابات بعدی جایگزینی برای ایشان پیدا خواهد و لذا مردم بدون نماینده باقی نخواهند ماند ضمن این‌که نهایت ۷ الی ۸ ماه منطقه اموراتش را به نماینده همسایه و یا کسی که رئیس مجلس صلاح می‌داند، می‌سپارد.
وی با اشاره به این‌که معاونت مناطق محروم که آقای حسین‌زاده برای آن انتخاب شده بود، جایگاهی است که می‌توانست منطقه خودش را هم تا حدودی پوشش دهد و دغدغه مردم هم به حداقل می‌رسید، خاطرنشان کرد: مهم‌ترین قسمتی که باید مورد توجه قرار می‌گرفت و نگرفت؛ این است که تنها پستی که رئیس‌جمهور بر اساس قول و وعده‌هایی که به قومیت‌ها داده بود معرفی کرد، انتخاب ایشان به عنوان معاون رئیس‌جمهور بود که آن هم مورد مخالفت نمایندگان قرار گرفت و پیام‌های منفی دارد، شاید بهتر بود از این جنبه نمایندگان محترم موافقت خودشان را اعلام می‌کردند.
رنجبرزاده یادآور شد: ضمن این‌که آقای حسین‌زاده هیچ تبلیغی نکردند و به جز نیم‌ساعتی که صحبت کرد خیلی تلاشی نکرده بود. در مجموع من فکر می‌کنم، مجلس می‌توانست بپذیرد.وی تاکید کرد: نمایندگان وقتی به یک وزیری که از نمایندگان است رأی می‌دهند، این هم (پذیرش استعفای عبدالکریم حسین‌زاده) همان است تفاوتی نمی‌کند، بارها هم اتفاق افتاده است که وزرا و معاونینی از مجلس بودند. مجلس به معاون رئیس جمهور در بنیاد شهید در دوره گذشته رأی داد، به شهردار تهران رأی داد. این که بیاییند به یک فردی که اهل سنت است رأی ندهند زیبنده نبود. من رای‌ام مثبت بود و موافق بودم که ایشان در آن جایگاه قرار گیرند. به هر حال آرزو و امیدی برای مذهب اهل تسنن بود و بسیار می‌توانست یک پیام مثبتی داشته باشد.
رنجبرزاده خاطرنشان کرد: بر اساس بحث وفاق ملی باید همه در کنار هم قرار بگیریم در راستای اعتلای نظام جمهوری اسلامی همه نیرو‌ها باید به صحنه بیایند و به نظر من پیام موافقت می‌توانست موثرتر از این باشد که آقای حسین‌زاده در مجلس بماند.
وی با بیان این‌که رأی دادن به استعفای نمایندگان برای حضور در دولت مسبوق به سابقه بود، گفت: شهردار، وزرا و معاونین رئیس جمهور هم در گذشته این‌گونه بودند. رایی که به وزرا می‌دهیم یعنی این‌که آقای نماینده برو و وزیر شو و در مجلس نمان. نمایندگان می‌توانستند به آنها هم بگویند نرو، مردم چرا باید بدون نماینده بمانند و فرد دیگری را انتخاب کنند؟ مگر کم داریم کسی که وزیر شود؟ اما چرا آن موقع این دغدغه را نداشتند؟ بنابراین به لحاظ مختلفی که گفتم مناسب‌ترین حالت ممکن این بود که مجلس به آقای حسین‌زاده اعتماد کند. حال رئیس‌جمهور اگر برای آقای حسین زاده پست دیگری در نظر بگیرد، کار خیلی خوبی است.
