مردم آرزو می‌کردند ما تیم اسرائیلی را ببریم

 خبرورزشی، اکبر کارگرجم، ستاره ارزشمند استقلال، سه سال قبل از اینکه به عنوان یک مدافع مرد سال فوتبال ایران شود، دستانش به جام قهرمانی آسیا رسید. او درباره این فتح بزرگ می‌گوید:
* بازی‌ها خیلی اهمیت بالایی داشت. به خصوص فینال که با هاپوئل بود، برای مردم از اهمیت بالایی برخوردار بود. شب بازی در هتل مارلیک بودیم و مردم آرزو می‌کردند ما تیم اسرائیلی را ببریم. دلایل این موضوع هم به موارد مختلفی از جمله مسائل مذهبی، سیاسی و حتی ورزشی ارتباط داشت. 
* خوشبختانه بازی خوبی را انجام دادیم. با اینکه گل اول را خوردیم ولی گل مساوی را سانتر حاج‌محمد پایه گذار شد و وفاخواه گل مساوی را به ثمر رساند. در وقت‌های اضافه هم مسعود معینی با یک شوت از سمت چپ گل دوم را به ثمر رساند.
* رایکوف خودش به من می‌گفت من خدای فوتبالم. انصافا هم خدای فوتبال بود. هرچه داریم از اوست. تک تک بازیکنان را می‌شناخت. در زندگی همه بود و می‌دانست که چه کاری انجام دهد. مربی روی دست او نمی‌آید. او تیم را ارنج کرد و وارد زمین شدیم ولی بین دو نیمه نه داد و بیدادی کرد و نه به بازیکنان استرس داد. صحبت‌های فنی البته جای خودش بود ولی اینکه بخواهد بازیکنی را ناراحت کند، این کار را نکرد.
* مردم خیلی بعد از آن شب خوشحالی کردند. من شنیدم در خیابان ویلا از روی ماشین‌ها رد می‌شدند و می‌پریدند. در خانه خود من مردم ریختند و کلی به من تبریک گفتند. انصافا پیروزی بزرگی بود و هاپوئل خیلی تیم سرسختی بود ولی خوشبختانه بردیم و این ستاره را به استقلال آوردیم. می‌شد ستاره دوم را هم بگیریم ولی متاسفانه سوم شدیم.
* اینکه عده‌ای به دنبال کوبیدن استقلال هستند چیز جدیدی نیست. در آن دوره هم حق ما را می‌خوردند و الان هم این اتفاق می‌افتد. ما کلی بازیکن ملی داشتیم. آنقدر بازیکن داشتیم که رایکوف نمی‌دانست چه کسی را در زمین بگذارد. حتی به من گفت نظری که در تیم ملی است را چه گونه بازی ندهم؟ انصافا تیم ما خیلی قوی بود. با اینکه حق ما را می‌خوردند ولی ما همیشه برنده بودیم.