جن زدگی ویژگی است که به بسیاری از رفتار‌های غیر معمول انسان‌ها داده می‌شود. این اصلاح را بار‌ها شنیده ایم که می‌گویند فردی جن زده شده است یا به جن زدگی مبتلا شده است.
این افراد معمولا کار‌های عجیب و غیر قابل پیش بینی انجام می‌دهند ویا ارتباط خود را با دیگران قطع یا محدود می‌کند. افرادی که دچار جن زدگی می‌شوند معمولا حمله‌های عصبی و روانی دارند، بیشتر از قبل پرخاشگر می‌شوند.
خیلی از افراد برای درمان این حالتهای جن زدگی نزد دعانویسان می‌روند، زیرا بر این اعتقادند که جن به بدن آنها حلول کرده است!
در این مقاله قصد داریم به معرفی بیماری پانداس بپردازیم. علایم این بیماری به گونه‌ای است که بسیاری از مبتلایان را برای درمان نزد دعانویسان برای خروج جن از بدنشان می‌کشاند!
پانداس نوعی اختلال روانی سیستم خود ایمنی کودکان است. علایم این بیماری ناگهانی است و اغلب با تغییرات چشم گیری در شخصیت، رفتار و حرکت کودکان بروز پیدا می‌کند. دلیل این واکنش‌ها غیر طبیعی و غیر معمول عفونت بدن از طریق باکتری اسپرپتوک است.
اگر این بیماری خفیف و یا متوسط باشد معمولا به صورت عفونت کوچکی بر روی پوست و یا گلو درد بروز پیدا می‌کند. از سوی دیگر، اگر این بیماری شدید باشد می‌تواند سبب گلودرد شدید، تب زیاد و مشکلات دیگری شود.
عفونتی که از طریق این باکتری ایجاد می‌شود معمولا سطوح پوست و گلو را درگیر می‌کند. هنگامی که فرد مبتلا به این عفونت سرفه می‌کند، عطسه می‌کند و یا نفس می‌کشد و یا سطوحی را لمس می‌کند که سبب آلودگی آن می‌شود، این عفونت انتقال پیدا می‌کند.
اغلب افرادی که به بیماری پانداس خفیف و یا متوسط از طریق این باکتری مبتلا می‌شوند به سرعت بهبودی کامل پیدا می‌کنند. با این وجود، برخی از کودکان بعد از ابتلا به این بیماری علایم فیزیکی و روانی خاصی را از خود نشان می‌دهند.
هر بار که این عفونت شدت بگیرد (و یا دوباره کودک به این عفونت مبتلا شود) این بیماری با شدت بدتری باز می‌گردد. اگر کودک دارید بهتر است با بیماری پانداس آشنا باشید تا در صورت مواجه با این علایم شگفت زده نشوید.
علایم بیماری پانداس به طور ناگهانی در طول چهار تا شش هفته بعد از ابتلا به عفونت از طریق این باکتری آغاز می‌شوند. این علایم شبیه به علایم بیماری وسواس و سندروم تورت است.
این علایم می‌توانند در مدرسه رفتن کودکان اختلال ایجاد کنند و به سرعت آنها را ناتوان کنند. هر بار که بیماری پانداس به اوج برسد این علایم بدتر می‌شوند و این امر معمولا دو تا سه روز بعد از ابتلا به این عفونت رخ می‌دهد.
سپس مانند تمامی بیماری‌های دیگر روانی علایم آن به آهستگی بروز پیدا می‌کنند.
علایم روانی بیماری پانداس به صورت زیر هستند:
رفتار‌های وسواسی، با شدت و تکرار شوند
اضطراب جدایی، ترس و حملات پانیک
جیغ و بی قراری و تغییرات سریع در خلقیات
حرکت‌های تهاجمی
توهمات دیداری و شنیداری
افسردگی و افکار خودکشی گرایانه
علایم فیزیکی بیماری پانداس به صورت زیر هستند:
تیک عصبی و حرکت غیر معمول بدن
حساس شدن به نور، صدا و تماس
فعالیت بیش از حد و عدم تمرکز
بدتر شدن مهارت‌های حرکتی و نوشتار ضعیف
مشکلات حافظه
اختلال در خواب
عدم خورد غذا که سبب کاهش وزن می‌شود
درد مفاصل
ادرار مکرر و شب ادراری
کودکانی که به بیماری پانداس مبتلا می‌شوند همیشه تمامی این علایم را ندارد، اما به طور معمول ترکیبی از علایم فیزیکی و روانی را در طول ابتلا به این بیماری نشان می‌دهند.
چه چیزی سبب بروز بیماری پانداس می‌شود؟
دلیل صلی و دقیق ابتلا به بیماری پانداس هنوز مشخص نیست و تحقیقات در این زمینه ادامه دارد. یک تئوری پیشنهاد می‌دهد که دلیل ابتلا به بیماری پانداس ابتلا به عفونت از طریق نوعی باکتری (باکتری اسپرپتوک) است.
این باکتری سیستم ایمنی بدن را هدف قرار می‌دهد. این باکتری‌ها این توانایی را دارند که خود را مشابه مولکول‌های بدن بکنند. در پایان سیستم ایمنی بدن قادر به شناسایی این باکتری‌ها خواهد بود و برای مبارزه با آن آنتی بادی تولید می‌کند.
با این وجود، شباهت این مولکول‌ها به مولکول‌های بدن سبب سردرگمی آنتی بادی تولیدی توسط بدن می‌شود. در نتیجه این آنتی بادی‌ها به بافت‌های بدن حمله می‌کنند.
این آنتی بادی‌ها محل مشخصی از مغز را تحت تاثیر قرار می‌دهند (گانگلیا باسال) و همین امر سبب بروز علایم روانی بیماری پانداس می‌شود.
در اینجا ذکر این نکته حایز اهمیت است که مجموعه مشابهی از این علایم می‌توانند به دلیل ابتلا به عفونت رخ دهند، اما باکتری اسپرپتوک این عفونت را به وجود نیاورده است. در این گونه موارد این بیماری پانس نامیده می‌شود.
بیماری پانداس معمولا در کودکان ۳ تا ۱۲ ساله رخ می‌دهد، که توسط باکتری اسپرپتوک به عفونت مبتلا شده اند. این عفونت ۴ تا ۶ هفته به طول می‌انجامد.
برخی دیگر از عوامل خطر زا برای ابتلا به بیماری پانداس مشکلات ژنتیکی و ابتلا به عفونت‌های مکرر است. در اواخر پاییز و اوایل بهار امکان ابتلا به این عفونت بالا می‌رود.
برای جلوگیری از ابتلا به این عفونت، به کودکان خود بگویید هرگز لیوان و یا ابزار غذایی خود را به کسی ندهند و همیشه دستهایشان را بشوییند. همچنین به آنها گوشزد کنید از تماس دست آلود با دهان و چشم به شدت پرهیز کنند.
بیماری پانداس چگونه تشخیص داده می‌شود؟
اگر کودک شما بعد از ابتلا به هر نوع عفونتی علایم غیر معمولی را از خود نشان داد بهتر است سریعا به پزشک متخصص مراجعه کنید. بهتر است این علایم را در نظر داشته باشید و ببینید چگونه پیشرفت پیدا می‌کنند.
این اطلاعات را همراه با لیستی از دارو‌هایی که اخیرا کودک شما مصرف کرده است تهیه کنید و به پزشک ارایه دهید.
برای تشخیص این بیماری در کودکان پزشک کشت عفونت گلو می‌گیرد و یا آزمایش خون می‌نویسد. با این وجود، بهتر است بدانید هیچ نوع آزمایش اختصاص و خاصی برای تشخیص بیماری پانداس وجود ندارد.
در واقع، پزشک متخصص با انجام آزمایش خون و تست ادرار این بیماری را تشخیص می‌دهد. پزشک برای تشخیص بیماری پانداس به تاریخچه فیزیکی و تاریخی بیمار نیاز دارد.
سن کودک باید بین ۳ تا ۱۲ سال باشد.
علایم بیماری باید ناگهانی بروز پیدا کند و به سرعت بدتر شود.
این رفتار‌ها شبیه به علایم بیماری وسواس، تیک عصبی و هردو است.
اختلال بیش فعالی، حرکات تهاجمی و اضطراب نیز می‌توانند نشانه‌هایی از ابتلا به این بیماری باشند.
این بیماری باید با کشت عفونت گلو و آزمایش خون تایید شود.
درمان بیماری پانداس چیست؟
برای درمان بیماری پانداس علایم فیزیکی و روانی باید درمان شوند. برای شروع، پزشک باید بر درمان کامل عفونت تمرکز داشته باشد.
همچنین می‌توانید از مشاوره درمانی مخصوص درمان بیماری پانداس و بیماری وسواس بهره ببرید. برای درمان عفونت می‌توانید از آنتی بیوتیک‌ها استفاده کنید.
اغلب این عفونت‌ها به خوبی و با مصرف آنتی بیوتیک‌ها قابل درمان هستند. برخی از آنتی بیوتیک‌هایی که برای درمان عفونت مورد استفاده قرار می‌گیرند به شرح زیر هستند:
آموکسی سیلین
آزیترومسین
سفالوسپورین
پنی سیلین
اگر کودکی به بیماری پانداس مبتلا شد بهتر است افراد دیگر نیز مورد آزمایش (و در صورت نیاز درمان) قرار بگیرند، زیرا ممکن است ناقل این بیماری باشند.
مسواک و وسایل کودک مبتلا به بیماری پانداس را از افراد دیگر خانواده تا زمان بهبودی کامل جدا کنید.
داستان واقعی در مورد کودکی که به بیماری پانداس مبتلا شده بود!
در اینجا داستانی واقعی را برای شما بازگو می‌کنم که بسیاری از بیماران را برای درمان نزد دعانویسان کشانده است:
«شب بود و فرزندم کمی گلو درد داشت، با توجه به اینکه ساعت نزدیک نیمه شب بود تصمیم گرفتم فردا کودکم را نزد پزشک ببرم.
صبح فرزندم با جیغ وحشتناکی از خواب بلند شد و حرف‌های نامفهومی می‌زد. سپس شروع به شستن دستانش کرد
و این کار را بار‌ها و بار‌ها تکرار کرد. دایم احساس می‌کرد همه چیز کثیف است به همین دلیل آرامش نداشت و مدام بی قراری می‌کرد.
وقتی برای گلو درد او را نزد دکتر بردم دکتر نمی‌دانست علت این حالتهای او چیست و فقط آنتی بیوتیک برای درمان گلودردش که اکنون بیشتر شده بود داد. با مصرف آنتی بیوتیک حالتهای او بر طرف شد.
دفعه بعد که فرزندم گلو درد گرفت دوباره همین رویه تکرار شد، اما با شدت بیشتر! دوستان به من پیشنهاد داده اند فرزندم را نزد دعا نویس ببرم»
باید بدانید پشت این داستان به ظاهر پیچیده واقعیت ساده‌ای وجود دارد. همانطور که تا بدینجا به آن اشاره کردیم هنگامی که گلو عفونت می‌کند سیستم ایمنی بدن باکتری اسپرپتوک را (که سبب عفونت گلو می‌شود) شناسایی می‌کند.
در نتیجه برای مقابله با آن یک آنتی بادی تولید می‌کند. این آنتی بادی بخش‌هایی از مغز را که در ایجاد رفتار وسواسی نقش مهمی دارند تحت تاثیر قرار می‌دهد.
نام این بیماری پانداس است که کودکان ۳ تا ۱۵ ساله بدان مبتلا می‌شوند. مصرف آنتی بیوتیک این علایم را از بین می‌ببرد.
بهتر است قبل از رفتن به دعا نویس با یک روانشناس مشورت کنید!
