یک سال پس از تعطیلی برنامه نود، عادل فردوسی پور ارتباطش را با صدا و سیما با برنامه فوتبال ۱۲۰ ادامه داده و شاید در ته ذهنش به دنبال اتفاقات و تحولاتی است که او را دوباره به صندلی داغش در شبکه سوم سیما برگرداند. در عین حال در این یک سال به ساختن برنامه‌های مختلفی فکر کرده و یک بار نیز آن را به مرحله عمل در آورده است، با این حال فعلا اوقات خالی او را تنها برنامه فوتبال ۱۲۰ و خواندن نریشن‌های برخی از آیتم‌های این برنامه پر کرده است.
او که خوره فوتبال چه از نوعی تماشا و چه از نوع بازی کردن بود در روز‌های قرنطینه به سختی روزگار می‌گذراند اگرچه ترجمه کتاب جدیدی را شروع کرده است که قرار است آن را به زودی به بازار عرضه کند.
مصاحبه فردوسی پور را با روزنامه همشهری بخوانید:
*برای آدمی که عادت داشت ۳ تا تلویزیون را با هم روشن می‌کرد و ۳ تا بازی مختلف می‌دید، روزگار بدون فوتبال چه جوری می‌گذرد؟
خیلی سخت، خیلی سخت.
* چه چیزی را جایگزین فوتبال کرده‌ای؟
ترجمه یک کتاب و خواندن n. تا کتاب دیگر.
*چه کتابی؟
کتابی که دارم ترجمه می‌کنم کتابی جدید از رولف دوبلی است. در همین حد توضیح کفایت می‌کند! فکر می‌کنم یکی دو ماه دیگر به بازار می‌آید. (پیش از این دو کتاب دیگر از این نویسنده سوئیسی به نام‌های «هنر شفاف اندیشیدن» و «هنر خوب زندگی‌کردن» با ترجمه فردوسی‌پور به بازار آمده و فروش بالایی هم داشته است.)
*و کتاب‌هایی که خوانده‌ای یا داری می‌خوانی؟
خیلی کتاب خوانده‌ام. هر چه کتاب جا مانده بود و نخوانده بودم، سعی کردم در این مدت بخوانم.
*این‌ها جای فوتبال را برایت پر می‌کند؟
قطعا نه! البته برنامه فوتبال ۱۲۰ هم که پنجشنبه شب‌ها از شبکه ورزش پخش می‌شود، بخش زیادی از وقتم را پر می‌کند.
*لابد یک سری از فوتبال‌های قدیمی را هم دیده‌ای.
راستش زیاد نه. به‌نظرم فوتبال جذابیتش به زنده بودنش است. فوتبالی که قبلا انجام شده خیلی برایم جذاب نیست. البته این مدت یک سری برنامه فوتبالی دیدم، مستند و این چیزها.
* یکی دو تا مستند فوتبالی هم منتشر شد که تو گزارش کرده بودی.
آره. یکی مستند روز بازی بارسلونا بود، یکی هم لیورپول.
*چسبید بهت؟
آره خوب بود. مستند لیورپول خیلی خوب بود. بارسلونا هم البته خوب بود. بارسلونا ۸ قسمت بود که تمام شد، لیورپول هم تک قسمت بود. به هر حال هر چیزی که به فوتبال ربط داشته باشد، برای من جذاب است.
*با شناختی که از تو داریم، فوتبال بازی نکردن برایت خیلی سخت‌تر از فوتبال ندیدن است…
آخ آخ… هفته‌ای ۴-۳ بار بازی می‌کردم. دلم که حسابی تنگ شده.
*جایی هست که بروی ورزش کنی؟
فقط هر از گاهی با بچه‌ها پینگ‌پنگ بازی می‌کنم.
*چاق که نشده‌ای؟
نه، فکر نمی‌کنم. خدا را شکر دیگر دارد دوران قرنطینه تمام می‌شود. ان‌شاءالله به‌زودی شروع می‌کنیم.
*خیلی هم اهل مسافرت که نیستی، بخواهی جایی بروی.
نه اهلش نیستم. البته این مدت هم که قرنطینه بود نمی‌شد جایی رفت.
* حالا واقعا قرنطینه را رعایت می‌کردی؟
واقعا جایی نرفتم. نه دید و بازدیدی نه هیچی. بیشتر خانه بودم.
* سؤال آخر؛ حتما این مدت خودت هم شنیده‌ای که به شوخی کرونا را به‌احتمال قهرمانی تیم محبوبت، لیورپول بعد از ۳۰ سال ربط می‌دهند.
نه بابا، این‌ها که شوخی است. خیالم راحت است که در لیگ انگلیس قطعا بازی‌ها انجام می‌شود.
