روند دیجیتالی شدن زندگی روزمره مردم سراسر جهان، با شیوع بیماری همه‌گیر کرونا از چند ماه گذشته سرعت فزاینده‌ای پیدا کرده است. به عنوان مثال بسیاری از شرکت‌های کوچک و متوسط آلمانی که پیش از این در زمینه دیجیتالی شدن بسیار کند و ناکارآمد عمل می‌کردند، مجبور به انطباق با شرایط و پذیرش این فرایند شدند. از سوی دیگر، شرکت‌هایی نیز که قبلا در زمینه دیجیتال‌سازی زیرساخت‌هایشان سرمایه‌گذاری کرده بودند نسبت به همتاینشان توانستند جایگاه خوبی را در عرصه رقابت به دست آورند.
با وجود این، همانطور که پژوهشگاه فضای مجازی به آن اشاره می‌کند، قطعا این نوآوری‌های دیجیتالی تا ابد باقی و زنده نخواهند ماند و در گذر زمان تغییر بسیاری پیدا می‌کنند. رهبران حوزه اقتصاد دیجیتال و مدیران مشاغل، باید امنیت، نوآوری و انطباق سرمایه گذاری‌های تجاری خود با این فضای بحرانی را از طریق دروس و تجربیات لازم حاصل از شرایط شناسایی و ترسیم کنند.
عملگرایی بیشتر و تشریفات کمتر
به‌عنوان یک قاعده، سرمایه‌گذاران و مصرف‌کنندگان همواره از نقدینگی خود محافظت کرده و بنابراین در مورد ایده‌های جدید بسیار محافظه‌کارانه و محتاطانه عمل می‌کنند. پذیرندگان اولیه این ایده‌ها معمولا کمیاب و نادر هستند. در شرایط بحرانی اعمال عملگرایی اقتصادی و تکنولوژیک بیشتر، امری کاملا مشهود و معمول است.
پذیرش مفاهیم نوظهور ناشی از توسعه فناوری‌های بیش از حد تبلیغ‌شده، مانند بلاک‌چین و یا نیازهای بیش از حد تفسیرشده برای راحتی سبک زندگی، بسیار سخت‌تر از عصر پیش از ظهور ویروس کرونا خواهد بود. عموم مردم حاضر به خرج کردن پول بیشتری برای حل مسائل و مشکلات واقعی هستند و در مقابل پول کمتری برای کالاهای لوکس، مانند فناوری‌های یادشده، هزینه می‌کنند.
به طور کلی فناوری‌های دیجیتال دارای مزایای زیادی هستند. این فناوری‌ها ما را قادر می‌سازند تا به‌طور کارآمد و موثر در دفاتر خانگی خود کار کنیم که این امر به‌ویژه بعد از همه‌گیری کرونا بسیار مفید خواهد بود. گویی این تغییرات نوعی ظرف آزمایشگاهی در اختیار رهبران اقتصادی و مدیران مشاغل، قرار می‌دهد که با استفاده از آن می‌توانند سبک‌ها و شیوه‌های مختلف مدیریت را به واسطه آن امتحان کنند. آنها باید تاثیرات خوب و بد ناشی از تحولات تکنولوژیک اعمال‌شده به واسطه ظهور این بیماری همه‌گیر را مشاهده کنند تا بفهمند کدام سبک مدیریت در شرایط این چنینی، موثر، کارآمد و پیشرفته‌تر عمل می‌کند (یا عمل نمی‌کند) و اینکه چگونه می‌توانند از این امر برای دستیابی به راندمان بالاتر برای برخی خطوط در سازمان خود استفاده کنند.
همکاری فعال با دولت
به طور کلی بلوغ فناوری‌های دیجیتال و مشاغل مرتبط با آنها منجر به ایجاد شبکه پیچیده و بهم پیوسته‌ای میان دولت‌ها و فعالان اقتصادی این حوزه، شده است. دیوان‌سالاران دولتی پیش از این با پیچیدگی‌های یادشده، با نهایت توان مبارزه و عموما تصمیمات بسیار ضعیفی را تنها مبتنی بر الگوهای دارای پایین‌ترین ریسک احتمالی، اتخاذ کرده‌اند.
در فرایند تامین پشتوانه پولی و اقتصادی در شرایط بحرانی، مثل شیوع جهانی یک ویروس کشنده، دولت هنگام تصمیمگیری در مورد رشد و نوآوری در جایگاه هیئت مدیره شرکت‌ها قرار می‌گیرد و به همین دلیل، این نقش، در زمان بازپرداخت سرمایه‌گذاری‌ها نسبت به گذشته مرتبط‌تر و مشهودتر خواهد بود.
این امر می‌تواند برای فناوری‌های دیجیتالی تا حدود زیادی سودمند باشد. گرچه الگوی یادشده در بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته مورد استفاده و استقبال قرار گرفته است، اما تا زمانی که دیوان‌سالاران یادشده طرز فکر خود را تغییر ندهند، پیشرفتی در این زمینه صورت نمی‌گیرد. زنجیره تامین جهانی نیازمند وابستگی‌های سفت و سخت‌تر، انعطاف‌پذیری بیشتر، فراوانی بهتر و همکاری بیش از پیش شرکت‌ها با دولت در زمینه کنترل زنجیره‌های تامین حیاتی نظیر سلامت، غذا، دفاع و ارتباطات است.
اولویت امنیت سایبری
افزایش تنش‌های بین‌المللی و فقر جهانی حاصل از بحران در بسیاری از ابعاد و جهات بر امنیت دیجیتال تاثیر خواهد گذاشت. دیگر نمی‌توان با اعمال محدودیت‌های ملایم از جاسوسی و دستکاری در کشورها که در فضای مجازی و سایبری رخ می‌دهد، جلوگیری به عمل آورد و این امر مستلزم اعمال قوانین سختگیرانه‌تری است.
حملات سایبری و عملیات اطلاعاتی در مقیاس بزرگ می‌توانند به طور موثری سبب ایجاد هرج و مرج در فرایند اداره کشورها شوند و یا آنها را از نظر اقتصادی و سیاسی ناتوان جلوه دهند. در این شرایط، ممکن است ساکنان کشورهای ناکام یا در حال مبارزه، ارتکاب جرائم سایبری را به واسطه عاری بودن از عواقب و بازدهی بالا، جذاب بدانند.
همه این مسایل امنیتی بار دیگر بر تجارت دیجیتال، سرمایه‌گذاری و دخالت دولت در نوآوری تاثیر خواهد گذاشت و بحث در مورد حاکمیت فناوری را تسریع می‌کند. نتیجه این امر، جدا شدن فناوری‌های مهم و حیاتی از بازارهای بین‌المللی خواهد بود. به عنوان مثال، آلمان و به طور کلی اروپا، بسیاری از قابلیت‌های خاص تکنولوژیک خود را به‌صورت محلی ایجاد و اداره می‌کنند و نکته جالب توجه در این مورد تقاطع میان مسائل ژئوپلیتیک و سیاست‌های فناوری خواهد بود. ممکن است شرکت‌ها به‌زودی مجبور شوند وفاداری خود را به ارزش‌های نوظهور نشان دهند و پیامدهای فناورانه پرهزینه ناشی از آن انتخاب و همچنین پیامدهای سیاسی و اقتصادی چندگانه آن را برای ده‌ها سال بپذیرند.
به طور کلی وضعیت پیچیده روند توسعه فناوری و دیجیتالی شدن به دلیل شیوع بیماری کووید ۱۹ به وضعیت پیچیده‌تری بدل و امنیت، حاکمیت، اقتصاد و فناوری به یک چالش ترسناک و درهم تنیده تبدیل شده است. بر اساس پیش‌بینی‌ها، انتخاب صحیح در زمان مناسب، سرنوشت بسیاری از سازمان‌ها و شرکت‌های تجاری را طی ماه‌های آینده روشن خواهد کرد.
انتهای پیام
