صنف بانوان آکتورِ کمی شاعر!
بهانه‌اش جشن امضا، ورود به یک عرصه جدید و خلاصه هرچه می‌خواهد باشد؛ در سال‌های گذشته جمع زیادی از بازیگران خانم سینما و تلویزیون، کتاب شعر خود را منتشر کرده‌اند. افسانه بایگان، دفتر شعر خود را به نام «مهر مکتوب» به چاپ رسانده، الهام پاوه‌نژاد با کتاب شعر «هشت صبح هشت اسفند»، خود را به جمع سلبریتی‌های کتاب‌دار وارد کرده و لیلا اوتادی، ۳۵ شعر سپید خود را در کتاب «در بهشتی که کلاغی نیست، مترسک هم نیست»، به چاپ رسانده است. در این بین، بهاره رهنما با دفتر شعر خود به نام «زن باران» و اشعار عجیب و غریبی که اغلب موردنقد اهالی شعر و ادب بوده، بیشتر از همه خبرساز شده است. البته نباید از این نکته غافل شد که در میان این همه بازیگر شعردوست، اندیشه فولادوند، بازیگری بود که در عرصه ترانه‌سرایی تاحدودی موفق عمل کرد و توانست همکاری متناسبی را با رضا یزدانی، خواننده راک رقم بزند.
مهران مدیری ابوالمشاغل و شاعر
اردیبهشت‌ماه امسال بود که مهران مدیری، مهمان برنامه تلویزیونی «کتاب‌باز» شد و مانند چاوشی مردم را غافلگیر کرد. او که تجربه بازیگری، کارگردانی، اجرا و خوانندگی را پشت سرگذاشته است، در این برنامه گفت که قرار است اولین مجموعه شعر خود را، شامل سه بخش دوران نوجوانی، دوران جنگ و عاشقانه‌ها، در خردادماه به چاپ برساند. او گفت اشعار بخش جنگ به زمان حضور او در جبهه در دوران دفاع مقدس برمی‌گردد و علاقه زیادش به شعر باعث شده است که تمام دیوان حافظ و خیام را حفظ کند. جالب این‌که او قرار بود این مجموعه شعر را به همراه یک لوح‌فشرده حاوی دکلمه‌های آنها، با آهنگ‌سازی خودش ارائه دهد؛ اما با گذشت حدود ۶ ماه از این گفت‌وگو، هنوز از انتشار کتاب شعر مدیری که قرار بود خردادماه به چاپ برسد، خبر جدیدی نیست.
قمار محسن چاوشی با شعر
در میان خواننده‌های پاپ، کسانی هستند که ترانه، آهنگ‌سازی و خوانندگی اثرشان را، خود انجام می‌دهند. محسن یگانه و روزبه بمانی جزو این افراد هستند. محسن چاوشی نیز، قبلاً شانسش را در ترانه‌سرایی امتحان کرده است. او سه آهنگ «شرح الف»، «او» و «کجایی» را خودش سروده و ساخته است، اما جز آهنگ «کجایی» که تیتراژ سریال نمایش خانگی «شهرزاد» بود، به دو آهنگ دیگر اقبال چندانی نشد و حتی انتقادهای شدیدی را از جانب اهالی شعر و ادبیات در پی داشت. باید در نظر داشت که کتاب شعر جدید چاوشی، در قالب غزل خواهد بود و این یعنی او باید در این زمینه تابع الگوهای ادبی کلاسیک باشد. در هرحال، نمی‌توان پیش از انتشار کتاب و بررسی اشعار، «این عشق هیولایی» را قضاوت کرد. تردیدی نیست که سطح چاوشی در زمینه فعالیت در عرصه سرودن شعر، بالاتر از سلبریتی‌هایی است که تاکنون به انتشار کتاب اشعارشان دست زده‌اند، اما باید دید آیا او از سرنوشت هنرمندان ناکام این عرصه عبرت گرفته و اشعاری سنجیده سروده یا با چاپ این کتاب و درحالی‌که تا به حال ورودی جدی به عالم ادبیات نداشته است، به جرگه سلبریتی‌های شکست‌خورده در عرصه شعر و شاعری می‌پیوندد؟! به‌هرحال، رویکرد چاوشی برای ورود رسمی به دنیای شاعری، آن هم شعر کلاسیک، می‌تواند برای او که در زمینه موسیقی کارهای موفقی را ارائه کرده است، یک قمار بسیار خطرناک باشد؛ قماری که می‌تواند شخصیت هنری او را تحت‌الشعاع قرار دهد و جایگاهش را در میان اهالی هنر دستخوش تغییر کند.
