گروه سیاسی: روزنامه اطلاعات نوشت: ایران با متعهد ماندن بر امضای خود در برجام، از شکل گرفتن یک اجماع جهانی حول محور واشنگتن تل‌آویو علیه خود جلوگیری کرد. معنای این گزاره این است که در شرایط کنونی، اگر شرایط با اتخاذ تصمیمات عجولانه به صورتی پیش رود که امضاکنندگان برجام، دیگر نتوانند از آن دفاع کنند؛ کار ما در اثبات حقانیتمان با مشکل مواجه خواهد شد. این سخن نه به‌معنای رعب است و نه به معنای اولویت ندادن به استیفای حقوق هسته‌ای ما در برابر دیگران.
* درست است که ما برای ترسیم نیازهای خود مستقل تصمیم می‌گیریم و اقدامات فنی خود در پژوهش‌های هسته‌ای را هم به اطلاع آژانس می‌رسانیم؛ اما اگر این تحقیقات علمی ما خارج از حوزه نیازهایی باشند که استیفای حق ما از آژانس آنها را تصریح می‌کند، همین ارگان بین‌المللی ما را چون گذشته، به تنگنا می‌افکند. سازمان انرژی اتمی ایران یک مرجع رسمی با کفایت علمی به شمار می‌رود؛ اما متأسفانه در روزهای اخیر پس از اعلام این مرجع که چند گرم اورانیوم فلزی تهیه کرده است، جوسازی‌های گسترده‌ای برای چند منظوره بودن این فلز راه افتاد و حساسیت‌های خاصی را برانگیخت.
* نکته مهم دیگر این که ما بالاخره با پنج + یک درباره اجرای برجام مذاکره خواهیم کرد و رهبری هم تأکید کرده‌اند که این کار بعد از رفع تحریم‌ها انجام خواهد شد. با این حال ما باید، هم نقاط قوت و ضعف خود را در شرایط به‌وجود آمده بشناسیم و هم نقاط قوت و ضعف حریفانمان را؛ زیرا پیش‌بینی هر حرکت حریف، در گرو تحلیل درست از اوضاع کنونی است و اگرخلاف آن رخ دهد، نه مصوبه مجلس کارساز خواهد بود و نه وفاداری ما به مفاد برجام.
*زمانی دنگ شیائوپینگ، رهبر چین بعد از مائو گفته بود که مهم نیست که گربه چه رنگی داشته باشد، مهم این است که خوب موش بگیرد. در مورد سیاست خارجی امریکا هم، دموکرات یا جمهوریخواه اهمیت ندارد؛ مهم این است که تأسیسات هسته‌ای ما را شکار کند. انرژی هسته‌ای و غنی‌سازی، ابزاری برای تنوع بخشیدن به منابع تأمین نیازهای برق مصارف صنعتی و خانگی کشوراست، یعنی وسیله‌ای برای رسیدن به هدف استقلال در تولید انرژی در کشور، نه وابسته کردن ایران به مهندسان و تکنیسین‌های بیگانه.
*امریکایی‌ها با صبر و حوصله و هماهنگ با متحدان خود در منطقه و اروپا، دارند سیاست خود را درباره ایران اسلامی طراحی می‌کنند. اگر اخبار سفرهای وزیر خارجه جدید امریکا به خارج هم صحت داشته باشد، مقصدهای اعلام شده او جنوب شرقی آسیا و اروپا خواهند بود. نمایندگان دو مجلس قانونگذاری امریکا نه طرفدار ایرانند و نه در میان نمایندگان امریکایی، یک گروه پارلمانی وجود دارد که برای ایران لابی کند. بنابر برخی گفته‌ها به بایدن توصیه شده که تا انتخاب رئیس‌جمهوری جدید در ایران نسبت به رفع تحریم‌ها و برگشتن به برجام تصمیمی نگیرد.لذا مسؤولان ارشد باید متحد، هماهنگ و بدون ایجاد دردسر برای سیاست خارجی کشور،آماده مقابله با طرح‌های جدید امریکا باشند.بی‌تردید کسانی که نمی‌خواهند ایران به فن‌آوری های پیشرفته دست یابد، ساز تبلیغ عدم نیاز ایران به انرژی هسته‌ای را سر می‌دهند. وقتی برای همسایه جنوبی ما، با انبوه ثروت نفتی و جمعیتی برابر یک دهم ایران و وسعتی برابر یک بیستم مساحت کشور ما، شش نیروگاه اتمی مشابه نیروگاه بوشهر می‌سازند؛ منطق عدم نیاز به انرژی هسته‌ای برای ایران قوت خود را از دست می‌دهد.
* درست است که ما برای ترسیم نیازهای خود مستقل تصمیم می‌گیریم و اقدامات فنی خود در پژوهش‌های هسته‌ای را هم به اطلاع آژانس می‌رسانیم؛ اما اگر این تحقیقات علمی ما خارج از حوزه نیازهایی باشند که استیفای حق ما از آژانس آنها را تصریح می‌کند، همین ارگان بین‌المللی ما را چون گذشته، به تنگنا می‌افکند. سازمان انرژی اتمی ایران یک مرجع رسمی با کفایت علمی به شمار می‌رود؛ اما متأسفانه در روزهای اخیر پس از اعلام این مرجع که چند گرم اورانیوم فلزی تهیه کرده است، جوسازی‌های گسترده‌ای برای چند منظوره بودن این فلز راه افتاد و حساسیت‌های خاصی را برانگیخت.
* نکته مهم دیگر این که ما بالاخره با پنج + یک درباره اجرای برجام مذاکره خواهیم کرد و رهبری هم تأکید کرده‌اند که این کار بعد از رفع تحریم‌ها انجام خواهد شد. با این حال ما باید، هم نقاط قوت و ضعف خود را در شرایط به‌وجود آمده بشناسیم و هم نقاط قوت و ضعف حریفانمان را؛ زیرا پیش‌بینی هر حرکت حریف، در گرو تحلیل درست از اوضاع کنونی است و اگرخلاف آن رخ دهد، نه مصوبه مجلس کارساز خواهد بود و نه وفاداری ما به مفاد برجام.
*زمانی دنگ شیائوپینگ، رهبر چین بعد از مائو گفته بود که مهم نیست که گربه چه رنگی داشته باشد، مهم این است که خوب موش بگیرد. در مورد سیاست خارجی امریکا هم، دموکرات یا جمهوریخواه اهمیت ندارد؛ مهم این است که تأسیسات هسته‌ای ما را شکار کند. انرژی هسته‌ای و غنی‌سازی، ابزاری برای تنوع بخشیدن به منابع تأمین نیازهای برق مصارف صنعتی و خانگی کشوراست، یعنی وسیله‌ای برای رسیدن به هدف استقلال در تولید انرژی در کشور، نه وابسته کردن ایران به مهندسان و تکنیسین‌های بیگانه.
*امریکایی‌ها با صبر و حوصله و هماهنگ با متحدان خود در منطقه و اروپا، دارند سیاست خود را درباره ایران اسلامی طراحی می‌کنند. اگر اخبار سفرهای وزیر خارجه جدید امریکا به خارج هم صحت داشته باشد، مقصدهای اعلام شده او جنوب شرقی آسیا و اروپا خواهند بود. نمایندگان دو مجلس قانونگذاری امریکا نه طرفدار ایرانند و نه در میان نمایندگان امریکایی، یک گروه پارلمانی وجود دارد که برای ایران لابی کند. بنابر برخی گفته‌ها به بایدن توصیه شده که تا انتخاب رئیس‌جمهوری جدید در ایران نسبت به رفع تحریم‌ها و برگشتن به برجام تصمیمی نگیرد.لذا مسؤولان ارشد باید متحد، هماهنگ و بدون ایجاد دردسر برای سیاست خارجی کشور،آماده مقابله با طرح‌های جدید امریکا باشند.بی‌تردید کسانی که نمی‌خواهند ایران به فن‌آوری های پیشرفته دست یابد، ساز تبلیغ عدم نیاز ایران به انرژی هسته‌ای را سر می‌دهند. وقتی برای همسایه جنوبی ما، با انبوه ثروت نفتی و جمعیتی برابر یک دهم ایران و وسعتی برابر یک بیستم مساحت کشور ما، شش نیروگاه اتمی مشابه نیروگاه بوشهر می‌سازند؛ منطق عدم نیاز به انرژی هسته‌ای برای ایران قوت خود را از دست می‌دهد.
