مارکا : لیونل مسی دوشنبه هفته جاری برای پنجمین بار توپ طلا را برد. برخی از بازیکنانی که این افتخار نصیبشان شده است، پس از آویختن کفش هایشان به عنوان مربی در دنیای فوتبال به کار خود ادامه دادند. زین الدین زیدان نیز جز این بازیکنان است. پس از برکناری رافائل بنیتس، هدایت رئال مادرید به او سپرده شده است.
برنده توپ طلا در سال ۱۹۹۸ پیش از این، هدایت کاستیا، تیم دوم رئال را عهده دار بود. این اولین تجربه بزرگ ستاره فرانسوی است. رئال در اولین بازی تحت هدایت زیدان با پنج گل برابر دپورتیوو لاکرونیا پیروز شد. او اولین گام را محکم برداشت اما تا پایان کار دشواری را پیش رو خواهد داشت.
هافبک پیشین رئال مادرید تنها سرمربی نیست که برنده توپ طلا شده است. فرانتس بکن باوئر در سالهای ۷۳ و ۷۲ این جایزه را برد. پس از شکست آلمان در یورو ۸۴ و حذف برابر اسپانیا هدایت تیم ملی به او سپرده شد. بکن باوئر در اولین بازی برابر آرژانتین قرار گرفت و با سه گل مغلوب آلبی سلسته شد. خوسه پونسه و بوروچاگا گل‌های حریف را به ثمر رساندند. بکن باوئر در سال ۸۶ دوباره در فینال جام جهانی مغلوب این تیم شد. او چهار سال بعد آلمان را در قهرمانی جهان، سه ستاره کرد. دوران مربیگری او با هدایت المپیک مارسی و بایرن مونیخ پایان یافت.
لوییس سوارس که در سال ۱۹۶۰ برنده توپ طلا شد کار خود را با جوانان جنوا شروع کرد. سوارس در سال ۱۹۷۴ پیشنهاد فرایلوزی، رییس اینترمیلان را پذیرفت و به تیم ایتالیایی پیوست. پس از قرار گرفتن اینتر در جایگاه چهارم در پایان فصل سوارس به علت اختلاف با رییس باشگاه این تیم را ترک کرد. سپس به تیم‌های کالیاری و اسپال رفت و پس از آن هدایت تیم ملی زیر ۲۱ سال اسپانیا به او سپرده شد و به همراه این تیم قهرمان یورو ۱۹۸۶ شد. پس از این موفقیت هدایت تیم ملی اسپانیا را در جام جهانی ۹۰ ایتالیا بر عهده گرفت.
مارکو فان باستن در دوران فوتبالش، سه بار صاحب توپ طلا شد. او در سالهای ۹۲، ۸۹، ۱۹۸۸ این جایزه را برد. ستاره پیشین تیم ملی هلند در تیم دوم آژاکس مربیگری می‌کرد که به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شد تا فوتبال تهاجمی هلند را بهبود ببخشد. گل زلاتان ابراهیموویچ، پیروزی نارنجی‌ها را تبدیل به تساوی کرد تا فان باستن اولین دیدار را با برد پشت سر نگذارد. پس از صعود تیم ملی به جام جهانی ۲۰۰۶ و یورو ۲۰۰۸، هلند را ترک کرد تا در تیم‌های باشگاهی این کشور به کار خود ادامه دهد. او در تیم‌های آژاکس، هیرنوین و آلکمار مربیگری کرد.
لوتار ماتیوس که بیشترین جام جهانی را تجربه کرده است (پنج بار)، در سال ۱۹۹۰ برنده توپ طلا شد. اولین تجربه‌اش در مربیگری با هدایت تیم راپیدوین رقم خورد. او نتوانست در لیگ اتریش قهرمان شود و این باشگاه را ترک کرد. ماتیوس نتوانست به عنوان سرمربی به توفیقی دست یابد. او هدایت تیم‌های ملی چون مجارستان و بلغارستان و باشگاه‌هایی مانند پارتیزان بلگراد و اتلتیکو پاراننسه را برعهده داشت.
کوین کیگان هم در سالهای ۷۹ و ۱۹۷۸ برنده توپ طلا شد. او در سال ۹۱ هدایت نیوکاسل را بر عهده گرفت و یک سال بعد این تیم را به لیگ برتر رساند. سپس در فولام مربیگری کرد و سرمربی تیم ملی انگلیس شد. پس از آن هدایت منچسترسیتی را بر عهده گرفت. مربیگری او در سال ۲۰۰۹ در نیوکاسل پایان یافت.
هریستو استیویچکوف بلغاری یکی از بازیکنان تاثیرگذار دهه ۹۰، در سال ۲۰۰۴ هدایت بلغارستان را بر عهده گرفت اما نتوانست کشورش را به مرحله نهایی تورنمنت معتبری برساند. در سال ۲۰۰۷ به لالیگا آمد تا تیم سلتاویگو بحران زده را نجات دهد اما موفق نشد. پس از این تجربیات در دو تیم باشگاهی در آفریقای جنوبی و بلغارستان مربیگری کرد اما در این تیم‌ها نیز عملکرد درخشانی نداشت. استویچکوف در سال ۱۹۹۴ برنده توپ طلا شده بود.
میشل پلاتینی هم سه بار در سالهای ۸۵، ۸۴ و ۱۹۸۳ توپ طلا را برد و در اولین حضورش به عنوان سرمربی تیم ملی فرانسه، نروژ را با یک گل شکست داد. پس از این که نتوانست فرانسه را به جام جهانی ۹۰ ایتالیا ببرد، اسپانیا را در راه رسیدن به مرحله نهایی یورو ۱۹۹۲ حذف کرد. دو تساوی برابر سوییس و انگلیس و یک شکست مقابل دانمارک در یورو پایان مربیگری او بود.
