البته گزینه‌های ایرانی خارج از کشور همچنان سوژه‌های جذابی برای تیم‌های ایرانی هستند و آنها دربه‌در دنبال کشاندن لژیونر‌ها به لیگ برتر ایران هستند.پیش از این به‌طور مشخص صحبت از حضور احتمالی شهاب زاهدی، بازیکن سابق پرسپولیس و کنونی زوریای اوکراین، در جمع سرخ‌پوشان تهرانی بود. آن زمان، شهاب هنوز به زوریا نپیوسته بود و با توجه به ضعف پرسپولیس در خط حمله و البته درخشش شهاب در لیگ اوکراین، گزینه جذابی به نظر می‌رسید. شهاب، اما ترجیح داد در همان لیگ اوکراین بماند و بازی در زوریا را به بازگشت به پرسپولیس ترجیح داد. پروژه بازگشت شهاب که بسته شد، نوبت به بازگشت یک بازیکن ایرانی دیگر رسید؛ شهریار مغانلو.
در واقع نام این بازیکن این روزها در بازار نقل‌و‌انتقالات زیاد به گوش می‌رسد و آن‌طور که خودش تأیید کرده، مورد توجه دو باشگاه پرسپولیس و تراکتور قرار گرفته است. نکته درخورتوجه، اما درباره مغانلو این است که او تازه یک نیم‌فصل است به پرتغال رفته و به عضویت باشگاه سانتاکلارا درآمده است. اینکه چه شده که بعد از زمان تقریبی شش ماه، شهریار تصمیم به بازگشت به لیگ برتر ایران گرفته، فقط ریشه در یک مورد دارد؛ عدم موفقیت. او در لیگ برتر گذشته، یکی از دو گل‌زن برتر لیگ بود و شایعه‌های زیادی درباره‌اش مطرح شد که قرار است به پرسپولیس بیاید. مغانلو، اما ترجیح داد به پرتغال برود تا عیسی آل‌کثیر به جمع شاگردان یحیی گل‌محمدی اضافه شود.حالا زمان زیادی نگذشته که دوباره خبر می‌رسد شهریار مغانلو مرکز توجه باشگاه پرسپولیس قرار گرفته و ممکن است به این تیم اضافه شود.
سؤال این روزها، اما این است که شهریار مغانلو گزینه مناسبی برای بازی‌کردن در پرسپولیس است؟ پاسخ به این مورد، از آنجا که در فوتبال چیزی قابل پیش‌بینی نیست، مبهم است؛ ولی با توجه به عملکرد گذشته شهریار مغانلو می‌توان گفت او گزینه مناسبی برای پرسپولیس نیست.برای اثبات این ادعا بهتر است ابتدا عملکردش مورد بررسی قرار بگیرد. او فصل گذشته در لیگ برتر ۱۳ گل زد. با توجه به نرخ گل‌زنی آقایان گل در ادوار مختلف لیگ، شاید این تعداد گل چندان بد نباشد، اما موضوع این است که هشت گل شهریار مغانلو از روی نقطه پنالتی یا ریباند پنالتی به دست آمده است. به این ترتیب که شش پنالتی را مستقیما وارد دروازه کرده و دوتای دیگر هم روی ریباندش. پس اگر تعداد این ضربات از گل‌های مغانلو کسر شود، با احتساب ریباند‌های پنالتی، او مجموعا هفت گل زده است. جالب‌تر اینکه در نیم‌فصل دوم فصل گذشته، شهریار کلا سه بار موفق به گل‌زنی شد.
به هر روی، با همین کارنامه او راهی لیگ پرتغال شد تا برای سانتاکلارا بازی کند. مشکل اصلی، اما اینجاست که او برای سانتاکلارا هم مهاجم به‌دردبخوری نشان نداده است. با توجه به سطح نه‌چندان بالای این تیم در لیگ پرتغال، شهریار مغانلو کلا در لیگ ۱۱ بار توانسته برای این تیم به میدان برود و در این مدت هرگز موفق به زدن گلی هم نشده است. تک‌گلی که شهریار مغانلو برای سانتاکلارا در پرتغال زده، همان گل ضربه سرش در جام حذفی است که آنجا هم از دو بازی، یک گل زده دارد. در مجموع اگر قرار باشد فصل فوتبالی او خلاصه شود، باید گفت شهریار مغانلو ۱۱ بار در لیگ پرتغال و به مدت ۴۱۱ دقیقه بازی کرده که از این تعداد فقط چهار بار به‌عنوان بازیکن اصلی وارد زمین شده و هفت بار دیگر به‌عنوان ذخیره بازی کرده است.عملکرد او نشان می‌دهد با چنین کارنامه‌ای نمی‌تواند از هواداران باشگاهی در سطح و اندازه‌های پرسپولیس دلبری کند. البته این عملکرد تنها مشکل شهریار نیست؛ چون پرسپولیس از فروردین آینده می‌تواند عیسی آل‌کثیر را در ترکیب داشته باشد و دست‌کم از داشتن یک مهاجم شش‌دانگ خیالش راحت است.
به‌جز عیسی، مهدی عبدی هم در پرسپولیس با وجود کم‌بازی‌کردن، آمار بدی نداشته است؛ به‌ویژه اینکه آمارش در نیم‌فصل دوم در مقایسه با شهریار مغانلو و صدالبته با تعداد دقایق بازی بسیار کمتر، برابری می‌کند. در کنار این دو بازیکن، وحید امیری و به‌تازگی امید عالیشاه نیز نشان داده‌اند توانایی بازی در خط حمله را دارند. حالا اگر قرار است شهریار مغانلو با رقمی معقول (حتی پایین‌تر از استاندارد‌های موجود در لیگ ایران) به پرسپولیس بیاید، حضورش می‌تواند در ادامه مثمرثمر باشد؛ ولی اگر او با این کارنامه و با رقمی بالا بخواهد به عضویت پرسپولیس دربیاید، نه‌تن‌ها دردی از این باشگاه دوا نمی‌شود، بلکه خرجی اضافه هم به جا می‌گذارد.
