چندتا تانک جهت دفاع زرهی درپشت خاکریز و در بین نیروهای گردان مستقر شدند.آفتاب تیرماه در وسط بیابونی که هیچ سایه و سر پناهی نداشت امان همه را بریده بود و نفسها به سختی خود را بالا میکشیدند.آب هم کم بود و به معنای واقعی باید صرفه جویی میکردیم.ادامه اون وضعیت ممکن بود باعث گرمازدگی بشه و با کم شدن آب بدن توان بچه ها رو به ضعف می رفت . شانسی که آورده بودیم عراقیها هنوز با ما کاری نداشتن . فکری کردیم و با چفیه و اسلحه سایه بونی درست کردیم به اندازه ای که سرمون تو سایه قرار بگیره.تو سینه کش خاکریز دراز کشیدیم ، تا بتونیم کمی استراحت کنیم.ولی شدت آفتاب تن رو میسوزوند و خیلی نمیشد در اون حالت موند ومجبور بودیم دائم جا به جا بشیم.در حالیکه تو این وضعیت هی با گرما و سایه کلنجار میرفتیم معجزه ای رخ داد و ناگهان قوطی های یخ و بسیار خنک کمپوت توسط بچه های تدارکات بین همه تقسیم شد.همه کمپوتها گیلاس بود که در مواقع عادی اگرهم کمپوت میدادن از گیلاس خبری نبود.واقعاً در اون موقعیت این اتفاق چیزی شبیه معجزه بود و بدنهای بی توان رو نیرویی دوباره داد. بعد از خوردن کمپوت شروع کردم به فکر کردن که جایی برای استراحت درست کنم و تا خط آروم هست کمی بخوابم.چند شب بود که درست حسابی نخوابیده بودیم و پیاده رویهای طولانی هم مزید بر علت خستگی بود.ناگهان فکری به نظرم رسید و بدون فکر کردن به عواقبش سریع عملیش کردم و از فرط خستگی لحظاتی بعد در زیر سایه تانک خشایار به خواب عمیقی فرو رفتم ( تانک خشایار قابلیت حرکت در دومنطقه آب وخشکی را داره ).اندازه ۴ نفر در اون موقع ظهر جای سایه داشت که من و سه نفر دیگه پناه گرفتیم.بعد از مدتی که نمیدونم چقدر طول کشید با صدای رعب آورضدهوایی روی تانک از خواب بیدار شدیم.هواپیماهای عراقی اومده بودن بالا سر نیروها و داشتن خط رو بمبارون میکردن.به روی خودمون نیاوردیم و از سر تنبلی باز هم خوابیدیم و از جامون تکون نخوردیم . اما شلیکهای بی امان بالای تانک قطع نمیشد . با این همه شلیک جای تانک لو رفته بود و هر لحظه ممکن بود تانک رو بزنن ….
خواب کامل زیر تانک خشایار – عملیات کربلای یک
