چه می‌شد اگر زنان، دنیا را رهبری می‌کردند؟

آلبرت کوچویی، گوینده پیشکسوت رادیو که هر روز با مرور تیترها و سرفصل‌های رسانه‌های جهان، مهمترین اخبار دنیا را روایت می‌کند، مطلب بالا را عنوان کرده است.
برخی اخبار امروز (۱۸ اسفند ماه) روزنامه های جهان به شرح زیر است:
_ «وال ستریت جورنال» نوشته است: جو بایدن، سپاسگزار سنا شد که بودجه غول‌آسایش را برای تسهیلات در مصارف کرونا تایید کرده است. بودجه‌ای برابر یک تریلیون و نهصد میلیون دلار؛ چنین اعتباری می‌تواند راه را برای محبوبیتش هموار کند.
_ «گاردین» نوشته است: مگان، عروس ملکه انگلیس در گپی با یک شبکه ماهواره‌ای گفته بود که خانواده سلطنتی از هم پاشیده است. امروز ملکه با ولیعهد و عروس دیگرش بر نیمکتی در کنار هم نشستند و به کنایه خبر از یکپارچگی‌شان دادند. ملکه، چارلز، کاملیا، ویلیام و کیت در یک برنامه تلویزیونی برای کمک‌های بهداشتی به کارگران گرد هم آمدند. اما مگی، عروس دیگر ملکه و همسرش چنین باوری ندارند.
_ نگاه «لوموند»، روزنامه فرانسوی همچنان به میانمار است و نوشته: ده‌ها هزار تن با وجود حمله نیروهای نظامی، شب گذشته به اعتراض به خیابان‌های میانمار آمدند.
_ «فایننشال تایمز» نوشته است: انگلیس درهای مدارس را بازگشایی می‌کند. ماه‌ها پس از تجربه کلاس در فضای مجازی.
_ «اکونومیست» نیز نوشته است: روپرت ماردوخ، غول رسانه‌ای جهان در سال‌های ۹۰ زندگی، تدارک واگذاری رسانه‌هایش و خانواده خود را برای جنگی در پیش آماده می‌کند. البته ماردوخ گفته است که به کل کنار نمی‌رود. رهبر جوان برای حزب کارگر در انگلیس به صحنه می‌آید. می‌گوید که برای جبران ۲۰ سال سقوط حزب خواهد آمد. او گمان می‌کند آینده انگلیس به حزب او بسته است.
_ «اکونومیست» در نگاهی به روز جهانی زن در غرب نوشته است: دختر بودن حادثه‌ای خاص است. اما سخت می توان بهتر از این بود. دختران در غرب، بهت‌زده و غیرعادی هستند.
این نشریه در نگاهی دیگر این پرسش را مطرح کرده است که «چه می‌شد اگر زنان، دنیا را رهبری می‌کردند؟ آمار می‌گوید ۶.۳ درصد رهبران جهان زن هستند. الن جانسون سیرلیف، رئیس‌جمهوری پیشین لیبریه و نخستین رهبر زن در آفریقا می‌گوید باید این تناسب را تغییر داد. تن‌پوشی دیگر نیاز است.
* از حاشیه خبرها:
«فایننشال تایمز» نوشته است: پس از عصر رکود بزرگ در غرب، در دهه‌های پیش و دامنگیر شدن جوامع به افسردگی و دل‌نگرانی، اکنون جهان سلامت، دل‌نگران در اندیشه زندگی آدم‌ها پس از عصر کرونا است. گمان می‌رود عصر رکود بزرگ، افسردگی و دل‌نگرانی باشد. آمریکا بودجه‌ای بیش از یک تریلیون دلار برای کرونا هزینه خواهد کرد. اما روان‌شناسان اجتماعی می‌گویند که پیش از آن باید در فکر سلامت جامعه بود. جهان پس از کرونا تغییر خواهد کرد و جز بودجه و اعتبار نیاز به اجرای طرح‌های روانکاوانه دارد؛ آن هم برای جامعه‌ای خسته که انگار از دوی سنگین مارتن بازگشته است.