میرا قربانی فر
آگوست ۱۹۷۲ که سالگرد انقلاب کبیرفرانسه است.انقلابی که اکنون سیصدو اندی سال ازآن گذشته است وهنوزهم سالگرد آن گرامی داشته می شود.سالگرد انقلابی که تغییری شگرف را نه فقط درفرانسه که در اروپا رقم زد.آرایش منطقه را در اروپا تغییروفرانسه را در ابتدای راهی قرار داد که تاکنونش پیش آمده و ادامه دارد. تاریخ کشورها تنها بخشی نیست که قرار باشد در کتاب های تاریخ نگاشته شود بلکه بخشی از آرزوها و رویاهاو باورهای هر سرزمینی را در خود حمل می کند.
از انقلاب ایران اما تنها سی و اندی سال می گذرد.۲۲ بهمن ۱۳۵۷ میلیون ها آرزو ورویا به هم پیوند خورد تا مسیر یک ملت را تغییردهد. پیچی تاریخی و حساس که درنهایت آخرین انقلاب قرن ازمدل های انقلاب کلاسیک را رقم زدو آخرین شاه ایران که ۲۶ دی ماه کشور را ترک کرده بود درتبعید ازسلطنت خلع و بنیان های حکومت وقت از هم پاشید و انقلابیون دیروز حال قدرت را در دست داشتند. شعارهایی که تا دیروز توسط همین انقلابیون فریاد زده می شد و توسط مردم تکرار می شد حال باید به آن عمل می شد.آزادی و استقلال بخشی ازمطالباتی بود که حال شاید انقلابیون باید درک میکردند که وعده انجامشان چندان هم ساده نیست.انقلاب ایران اتفاقی مهم نه فقط در تاریخ یک سرزمین و سرنوشت مردمانش که اتفاقی مهم در منطقه نیز محسوب می شده است.
بدهی انقلابیون به مردم
انقلاب بهمن ۵۷ از حیث فرآیند و لحظه وقوع انقلاب بی بدیل بود.ستم و جباریت رژیم سال ها قبل شروع شده بود اما موج حضور مردم در کمتر از ۶ ماه با کمترین میزان خشونت ممکن یکی از رژیم های مجهز خاورمیانه را به زیر کشید. انقلاب ایران آن گونه که برخی انقلابیون القا می کنند انقلاب خشن و خونینی نبود.شعارهای مردم نیز بیش از مسئله اجتماعی و مبارزه طبقاتی مبتنی بر آرمان ها و آزادی های سیاسی و مدنی بود.شعار استقلال ؛آزادی و جمهوری اسلامی از مترقی ترین شعارهای قرن بیستم بود که در یک کشور خاورمیانه ای می توانست سر داده شود. مردم با سلام و صلوات انقلابیون را به قدرت رساندند.اما روند تحولات بعد ازانقلاب به مسیر متفاوتی رفت و برادری ها فراموش شد و انقلابیون به جان هم افتادند. نظریه پردازی و ارائه راهکار مبارزاتی برای وقوع انقلاب و ایجاد وحدت میان نیروها،خصوصا در جوامع بسته و سنتیکاری است بس دشواروممکن است به نتیجه ای مطلوب منجر نشود. بدیهی است که در این صورت،خسارات سنگینی برانقلابیون و مبارزین وارد میشودوهزینه هایی را بر آنهاوجامعه تحمیل میکند.ازایجاد فضای رعب و وحشت و تقویت نظامیان و نظامی گری توسط مستبدان گرفته تا فقر و فلاکت مردم و زندان و اعدام و… .
آرمان مشترک برای درد مشترک
اما درجوامعی که انقلاب رخ میدهدومنجر به پیروزی مردم میشود،حفظ ونگهداری وجلوگیری ازانحراف آن بسی دشوارتر است. قبل ازهرانقلابی نیروها با آرمان مشترک برای رسیدن به یک هدف با هم وحدت مییابند و در جهت همان هدف و آرمان مشترک گام بر میدارند ولی پس از انقلاب، تضادها و تناقضها و سهمخواهی هر یک از نیروها به مانند یک آفت بزرگ رخ مینماید و وحدت و همه تلاشهای گذشته و لاجرم انقلاب را در خطر انهدام و نابودی قرار میدهد.از این رو است که تحلیل واقع بینانه انقلاب بهعنوان یک رویداد بزرگ اجتماعی،که مستقیما با آمال واندیشه انسانی و در بستر جامعه بشری واقع میشود بسیار مشکل است.انقلاب ایران «جدایاز نوع و رویکرد آن وبازیگری نیروها در درون آن»ازحیث کلیت این تحلیل بادیگر انقلاب ها تفاوتی نداردواولین ومحوری ترین خطر برای هررویداد اجتماعی وهرانقلابی همین است که درزمان پیش ازپیروزی ودربحبوحه انقلاب، وحدت و انسجام و تمرکزبرهدف مشترک همه گروه ها وجود داردولی به محض پیروزی ووقوع انقلاب،از هم گسیختگی و صف خود را جدا کردن و دوری گروهها از هدف واحد و تمرکز صرفا جناحی و حزبی و سازمانی آغاز میشود و نیروها تجزیه میشوند.بدیهی است در این فرآیند، گروههایی طرد میشوند و گروههایی سهم بیشتری را به خود اختصاص میدهند. آنچه که میگویند «انقلاب فرزندان خود را میبلعد» بیراه نیست.زیراعده ای که خود رادرپیروزی سهیم میدانند به دلایل مختلف واز طرف آنان که سیطره بیشتری یافته اند، مورد بی مهری قرار میگیرند. اما بخش دوم درانقلاب هاو انقلاب ایران مسئله هم شعارها و دلایل و باورهایی بود که در نهایت انقلاب ایران را رقم زد. مطالباتی که در صدر آن خواست رسیدن به آزادی های مدنی واجتماعی وسیاسی بود. شاید آخرین شاه ایران آنگاه که سرمست بود از رسیدن دلارهای نفتی و شکست جنبش ملی شدن نفت در ایران و حصر مصدق و زمانی که دستور داد تمامی احزاب تعطیل شوند و هر ایرانیای که عضو حزب رستاخیز نمی شود، کشور را ترک کند تصور نیز نمیکرد کمتر از چهار سال بعد، خلأ آزادی سیاسی چنان عرصه را بروی تنگ کند که ناچار شود ایران را ترک کند و طومار سلطنتش در هم پیچیده شود.
شعارها نماد خواسته ها
شعارهای روزهای انقلاب و سال های پیش از آن خواسته های بسیاری را در خود حمل می کند. از آزادی های اقتصادی تا رسیدن به آزادی سیاسی و رفاه اقتصادی و اجتماعی همگی مواردی بود که حکومت وقت را از اریکه قدرت به زیر کشید. «شعارهای انقلاب»که پا به پای انقلاب به همراه مبارزات انقلابی مردم بیان میشدند،نشاندهنده اعتقادات مردم نسبت به رژیم حاکم،دلایل مخالفت باآن،پیروی ازرهبران انقلابی خاص،آرمان ها و اعتقادات مردم انقلابی و کمال مطلوب های آنها در پیریزی نظام جدید بودند.به همین دلایل است که شعارهای انقلابی برای جامعهشناسان از ارزندهترین منابع تحلیل، مطالعه و تجزیه ابعاد مختلف پدیده انقلاب به شمار میروند.
با توجه به اینکه انقلاب ایران به دنبال تظاهرات تودهای وسیع و دامنهدار،به وقوع پیوست به نظرمیرسدبا بررسی شعارهای مردم انقلابی که در جریان مبارزات ضدرژیم استفاده میشد،میتوان به اهداف وماهیت انقلاب ایران پی برد.این شعارها نشاندهنده دلایل نارضایتی ازرژیم،اهداف،آرمان هاوبه طورکلی«بیانیههای سیاسی»مردم درضدیت با رژیم و خواستهای سیاسی بود.درتعریف شعار انقلابی میتوان گفت؛«شعارانقلابی عبارتی نسبتاً موزون،ساده و عام فهم است که دسته جمعی ادامیشودوباتکیه برعواطف واحساسات تودهای، ارزیابی مثبت و منفیای از وضع موجود یا وضع ایدهآل یا شخصیتهای سیاسی ارائه میدهد.شعار انقلابی با قضاوت ارزشی،به تودهها جهت میدهد و آنها را دعوت به عمل سیاسی جمعی میکندتانظام حاکم را براندازند و نظامی آرمانی را جایگزین آن کنند».شعارها بیانگرنگرش ایدئولوژیک انقلاب،انقلابیون وتودههای انقلابی نسبت به وضع موجود، هدفها و ویژگی های نظام آرمانی و نحوه انتقال جامعه ازوضع موجود به وضع آرمانی است.ازاین رواست که شعارهای هرانقلابی ازمیراثهاواسنادگرانبهای آن وازجمله مهمترین منابع فرآیند انقلابی، ارزشهاوآرمان های انقلاب،دوستان ودشمنان انقلاب ومیزان موفقیت آن است.شعارهای انقلاب اسلامی در ایران معمولا یا از طریق شفاهی ودرتظاهرات وگفتوگوهای عامیانه کاربرداشت ویا به صورت نوشته در روی دیوارها و پلاکاردها دیده میشد.بعضی از دیوارنوشتهها انعکاس بخشی از پیامها و گفتههای رهبران انقلاب است که بانفی رژیم حاکم وبرشمردن«جنایات وخطاهای»آن به ترویج شیوههای مبارزه وارائه الگوی حکومتی آینده میپردازد. این شعارها خواستی بود که حالا از یک حنجره جمعی خارج میشدواین صدای هماهنگ بود که در نهایت بساط دوران پهلوی را برچید. حال ۳۸ سالگی واقعه ای مهم وتاریخی در حالی برگزار می شود که بسیاری از گروه های سیاسی و علما و اهالی حوزه و دانشگاه، مردم را به شرکت در راهپیمایی بزرگ انقلاب فرا می خوانند. راهپیماییای که حضور در آن دارای اهمیت بسیاری است اما در این میان آن چه نباید نادیده گرفته شود این است که باورها و خواست ها و شعارهایی است که در آن روزگار یکی از بزرگترین هماهنگی های ملی را آفرید. خواستهایی که همچنان و همیشه در طول تاریخ در ردیف اولین و اساسی ترین خواسته های انسانی بشریت است و ای کاش فردا که مسئولان کشور در راهپیمایی بزرگ کنار هم جمع میشوند بار دیگر به صورتهای مردمانی که می آیند تا پیمان ۳۸ ساله خود را گرامی بدارند با دقت نگاه کنند و از یاد نبرند خواسته های این ملت همچنان وجود دارد همانگونه که این ملت در این سال ها همواره بر سر پیمان ۳۸ ساله خود ایستاده اند.
منبع: قانون
چه خو ش باورید !!!!