بافت فرسوده شهری تهدیدی است عمومی که می‌شود با یک مدیریت و برنامه‌ریزی درست در تمام شهرهای ایران آن را تبدیل به فرصتی طلایی کرد. ایران با بیش از ۱۲۰۰ شهر و چند میلیون هکتار بافت فرسوده ازیک‌طرف با معضلی بزرگ روبروست و از طرف دیگر این تهدید خود گنجینه‌ای است که مدیران شهری بر روی آن خوابیده و از آن غفلت کرده‌اند. بافت فرسوده شهری در یک‌کلام تهدیدی است برای خطر زلزله، اقتصاد شهری، مسائل اجتماعی، مسائل فرهنگی، مسائل زیست‌محیطی، رفاه، آسایش، امنیت و غیره.
شهروندان ساکن در بافت‌های فرسوده شهری از چند نظر مورد تهدید و تحقیر هستند:
۱- حقوق شهروندی آنها نادیده گرفته‌شده است.
۲- درخطر تهدیدهای اجتماعی، فرهنگی هستند.
۳- درخطر تهدید زیست‌محیطی، سلامت و بهداشت عمومی هستند.
۴- درخطر حوادث و سوانح طبیعی و غیرطبیعی از قبیل زلزله، آتش‌سوزی، سیل و غیره می‌باشند.
۵- محروم از خدمات عمومی و خدمات شهری هستند.
مدیران شهری در کشور در طول سال‌های گذشته هرگز نتوانسته‌اند به کمک قوانین موجود دولت و مجلس بر این تهدید بزرگ و مهم غلبه کرده و راه نجاتی برای شهروندان ساکن در بافت‌های فرسوده بیابند. تنها در این سال‌ها گاه‌وبیگاه به کمک سرمایه‌گذاری بخش خصوصی قدم‌های کوچکی برداشته‌شده و سیر تحول و نوسازی بافت فرسوده به‌قدری کند و لاک‌پشتی بوده که در طول سال‌ها، محلات و نواحی شهری نتوانسته‌اند از معضلات آن نجات پیدا کنند و با نوسازی نقطه‌به‌نقطه بافت فرسوده، فضای شهری نتوانسته آزاد شود و نفس بکشد. حال این سؤال مطرح است که چرا مدیران شهری نمی‌توانند به کمک دولت، مجلس و قوه قضاییه از گنجینه بزرگ بافت فرسوده به نفع شهروندان بهره‌برداری کنند و چرا نمی‌توانند این تهدید بالقوه را به فرصت طلایی و باارزش بالفعل تبدیل نمایند؟ کجای کار می‌لنگد و مشکل دارد؟ به نظر می‌رسد صرف‌نظر از تحلیل و تفسیر طولانی اگر بخواهیم در یک‌کلام خلاصه و چکیده نقص کار را نشان دهیم می‌توانیم بگوییم که سه عامل اصلی باعث شده که دولت در این سال‌ها نتوانسته توفیق مدیریت امر مهم نوسازی بافت فرسوده را داشته باشد:
۱- نبود قوانین و مقررات ساده، آسان و روان برای تملک، تجمیع و نوسازی بافت‌های فرسوده.
۲- نبود عزم واحد و اراده جدی سه قوه در کشور برای همکاری و همراهی.
۳- میدان و امتیاز ندادن به بخش خصوصی برای ورود به موضوع نوسازی باصرفه اقتصادی و انحصاری شدن کار توسط شهرداری‌ها.
اگر از همین امروز سه قوه تصمیم بگیرند به کمک بخش خصوصی و مشارکت مردم تنها به مدیریت و نظارت بر موضوع نوسازی اهتمام بورزند و بدون دخالت اجازه دهند که سرمایه‌گذاران خصوصی و مردم خودشان محله، کوی و برزن خود را نوسازی نمایند، خواهیم دید که در دوره‌ای نه‌چندان طولانی گنج بافت فرسوده یعنی ارزش‌افزوده زمین‌های بافت در مرکز شهرها با داشتن امکانات فراوان زیرساختی و خدمات شهری می‌تواند نه‌تنها بازسازی و نوسازی بافت را به انجام برساند بلکه علاوه بر آن می‌تواند شرایط اقتصاد شهری پویا و موفق را هم فراهم آورد.
نوسازی بافت فرسوده، طرحی شکست‌خورده!
محمدهادی جامعی – دبیر کمیته مدیریت شهری حزب اراده ملت ایران
قلم | qalamna.ir :
هشتگ: مدیریت شهری
آقا جان شما فقط بگین وامی که قرار بود با سود ۱۰ درصد بدن و حالا دارند به زور با سود ۱۸ درصد بهمون میدن را اصلاح کنند بقیه موارد پیشکش بخدا همه خالی بندند آخه ما که در مناطق بافت فرسود زندگی میکنیم از کجا بیارم ماهی یک میلیون دویست قسط بدیم کسی هم خونمونو نمیخره بفروشیم خودمونو از شر بانک ها راحت کنیم که دارند روز شمار ازمون سود میگیرند میدونم کسی جواب گو نیست ولی گفتم