مسئولیت اجتماعی شرکتها با مفاهیمی مانند توسعه پایدار رابطه تنگاتنگ دارد و همراه با موج فشار افکار عمومی پیرامون مقولات مربوط به توسعه پایدار، این مسئله نیز در دنیای کسب و کار مورد توجه قرار گرفته است که خود را در گزارش سالانه شرکتها کاملا نشان میدهد.
گزارشهایی که شرکتها در مورد فعالیتهای مربوط به مسئولیت اجتماعی شان منتشر میکنند، مزایای زیادی از جمله تاثیرات مثبت در دیدگاه مردم، افزایش اعتماد سهامداران، افزایش رضایت کارکنان و در نتیجه حمایت جامعه را به همراه دارد.
معمولا شرکت ها با فعالیت درحوزه مسئولیت اجتماعی سه هدف را دنبال می کنند: حرکت طبق انتظارات جامعه، کمینه کردن یا حذف اثرات منفی روی محیط زیست و عدم آسیب دیدن اقتصادی شرکت که در اثر افزایش نارضایتی های عمومی در مناطق تحت تولید رخ می دهد.
شرکتهای نفتی در دو قرن اخیر، نقش بزرگی در اقتصاد جهانی ایفا کرده اند
در یکی از تعاریف ارائه شده در مورد مسئولیت اجتماعی شرکت ها آمده است این مسئولیت نه تنها به معنی برآورده کردن الزامات قانونی است، بلکه به معنی فراتر رفتن از تعهدات قانونی و سرمایه گذاری بیشتر در سرمایه انسانی، محیط زیست و رابطه با همسایگان یا مردم مناطق نزدیک به میادین نفتی است.
شرکتهای نفتی و گازی همواره جزو پیشتازان CSR (مسئولیت های اجتماعی) هستند. این موضوع حداقل به خاطر این است که اثرات منفی زیاد فعالیتهای نفتی، به راحتی آشکار است و همواره از طرف افراد بومی و جامعه اعتراضهایی به این موضوع صورت گرفته است که این مسئله با مروری بر اخبار عمومی نقاط مختلف دنیا، به راحتی قابل درک است.
سالیان سال است که قوانین بین المللی CSR یا همان “قوانین انجام مسئولیت های اجتماعی” در تمام جهان اعمال می گردد و شرکت های تولیدی و استخراجی علی الخصوص در حوزه ی مسئولیت های اجتماعی در مناطقی که حوزه ی فعالیت آنهاست موظف به دادن خدمات و امکانات به مردم منطقه هستند.
در خوزستان اما یکی از بزرگترین شرکت های نفتی که شرکت مهندسی توسعه نفت(متن) می باشد در یکی از محروم ترین نقاط استان دشت آزادگان وجود دارد که در سالیان گذشته و بویژه در دو سال اخیر شرکت مهندسی توسعه در منطقه ی محروم و فاقد امکانات دشت آزادگان و منطقه ی نفتی یادآوران کمترین امکانات و خدمات را داده است.
این شرکت که قالبا توسط مدیران غیربومی و غیر خوزستانی اداره می شود با وجود اینکه قراردادهای آن هم تماما بصورت فاینانس و در قالب پرداخت های میلیون دلاری و میلیون یورویی محاسبه می گردد اما متاسفانه مردم محروم منطقه جز فقر و فلاکت و انواع عوامل آلاینده و بیماری ها سودی از حضور این شرکت نمی برند.
ضمن اینکه اخیرا این شرکت به مدیرعاملی آقای دهقانی شرکت های خوزستانی شاغل در منطقه را کنار زده و برخلاف قوانین جاری در نفت از پیمانکاران غیربومی و مرکز نشین استفاده کرده تا حتی کمترین سودی که عاید شرکت های پیمانکاری خوزستانی میشد را هم قطع کرده باشد!؟
در سال های اخیر نیز متاسفانه در امدادرسانی و کمک در حوادث طبیعی مانند سیل و زلزله؛ تعمیر جاده‌های روستایی و بهسازی روستاها، ساخت و نوسازی مدارس، آبرسانی روستایی، برگزاری دوره‌های آموزشی برای داوطلبان ورود به دانشگاه، ایجاد اشتغال و استفاده از نیروهای توانمند بومی، بهبود وضع زندگی، رفع موانع تولید، بهداشت و درمان و توسعه مراکز ورزشی، کمک به کمیته امداد و بهزیستی، اقدامات موثر در هنگام شیوع ویروس کرونا و …، فعالیتهای مختلف و سرمایه‌گذاری‌های که بدون شک در توسعه این مناطق و رفع محرومیت‌ها و کمک به هموطنان می توانست تاثیرگذار بوده و رضایتمندی را به دنبال داشته باشد، جای شرکت توسعه مهندسی نفت(متن) خالی است و شاید یکی از مهمترین دلایل این بی تفاوت بودن ها نسبت به اوضاع مردم بومی منطقه؛ غیر بومی بودن مدیران این شرکت در سالیان اخیر است!
در پایان انتظار این می رود با به وزارت رسیدن دکتر جواد اوجی وزیر جدید نفت، و با تغییر هرچه سریعتر مدیرانی که فاقد تعهدات لازم به مردم مناطق محروم همچون منطقه ی دشت آزادگان هستند گام بزرگی در جهت محرومیت زدایی و فقر زدایی از چهره های مناطق نفتخیز خوزستان و جنوب برداشته شود.
