گروه اقتصادی:چند سالی است که دُبی با مشکل غیرمعمول شمار زیاد ماشینهای اسپرت و پیشرفته رها شده در خیابانها رو به رو است.
اگر در اینترنت کلمه امارات متحده عربی یا شهر دُبی را سرچ کنیم، انواع مختلفی از ساختمانها، هتلها، جزایر زیبا و برجهای لوکس را میبینیم. شهری که تصور میشود فوق العاده لوکس و لاکچری بوده و همچون شهرهای اروپایی و آمریکایی است.
اما با تمام این پیشرفتها و امکانات لوکس و لاکچری تفاوتی در پایه اقتصاد صنعتی اروپا و اقتصاد امارات وجود دارد. تفاوتی که ناشی از فاصله بین آنچه ظرفیتهای تولیدی این کشورها در اختیار آنها قرار میدهد و آنچه به عنوان سبک زندگی توسط رسانهها به مردم در جهان سوم تزریق میشود، است.دبی معروف است به شهری که دارای شمار زیادی خودروهای اسپرت لوکس است، اما این خودروهای لوکس گاهی برایشان دردسرساز میشود. چندی پیش تصاویری از خودروهای لوکس که در پارکینگ فرودگاه و در کنار خیابانهای سراسر شهر در زیر لایههای ضخیمی از گرد و غبار به حال خود رها شدهاند، منتشر شد.
هنگامی که این شهر کانون اقتصاد نفت و مرکز بازار شکوفای املاک بود، خارجیها به خصوص بریتانیاییها در این بازار داغ سرمایهگذاری کردند. خارجیهای تازه ثروتمند شده در این دوران آخرین ماشینهای اسپرت ایتالیایی و آلمانی را برای تکمیل کردن سبک زندگی میلیونریشان خریدند و بعد از بحران اقتصاد جهانی و ایجاد حباب ناگهان ثروت عمومی به فقر عمومی تبدیل شد و گرانی قطعات و هزینه تعمیرات این خودروها را روانه پارکینگها و گوشه خیابان کرد.
مسیح فرزانه کارشناس صنعت خودرو در خصوص این مدل خودروها میگوید: خودروهایی که در خصوص آنها صحبت شده به نام abandoned car یا همان «اتومبیلهای رها شده» در دنیا شناخته میشوند.
این کارشناس صنعت خودرو تشریح کرد: برخی رسانهها در خود کشور امارات میگویند که سالیانه بین ۲ تا ۳ هزار خودرو فقط در شهر دبی رها میشوند. این داستان در شهرهای ابوظبی و شارجه هم رخ میدهد که بخش مهمی از این خودروها را ماشینهای گران قیمت از جمله سوپراسپرتها شامل میشوند.
فرزانه بیان کرد: این اتفاق در بین سالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ که اقتصاد دنیا به ویژه امارات دچار افت شدید شد، به اوج رسید و از آن پس رواج پیدا کرد. برخی از خودروها در کنار خیابان، برخی در پارکینگهای مجتمعهای مسکونی و مراکز خرید بزرگ و حتی پارکینگ فرودگاه دبی رها شده و میشوند و به دلایل ایمنی و سپس حفظ وجهه شهر و خیابان توسط پلیس فورا به پارکینگها انتقال داده میشوند.فرزانه درخصوص دلیل بالای بروز این رخداد گفت: وقتی خودرویی در این شرایط در شهری مثل دبی رها میشود، چندین بار به مالک اخطار رسمی و کتبی داده میشود و اگر پس از ۱۵ روز ترتیب اثری داده نشود با جریمهای که حدود سه هزار درهم (نزدیک ۲۱ میلیون تومان) است، خودرو به پارکینگ انتقال داده میشود.
این کارشناس صنعت خودرو ادامه داد: دلیل اصلی و روشنی که مالکان، (که برخی از آنها خارجیهای مقیم دبی هستند) خودروها را رها کرده و عموما از این کشور خارج میشوند، عدم توانایی مالکین در پرداخت اقساط و بعضا هزینههای نگهداری و تعمیرات در مورد خودروهای لوکس است.
فرزانه گفت: البته برای خودروهای بسیار ارزان قیمتتر که مالکان آنها عموما کارمند یا کارگر هستند هم این مشکل به وجود میآید و در کل ریشه اقتصادی دارد، زیرا عدم پرداخت اقساط خودروها در کشور امارات میتواند شامل جرایم سنگین نقدی و حتی صدور حکم زندان شود. در نهایت هم این خودروها توسط سازمانهای دولتی به حراج یا مزایده گذاشته میشوند.
دهها خودرو از خانوادههای پورشه، فراری، لامبورگینی، بوگاتی و … در گوشهای رها شده اند. در زیر نور شدید خورشید و لایهای از شن دفن شده اند. این خودروها بخاطر شرایط بد آب و هوایی در حال فرسودگی هستند و به یکی از معضلات شهری تبدیل شده اند. سرمایههای عظیم میلیون دلاری که با تابش سوزان خورشید و توفانهای شن در حال از بین رفتن هستد.
فربد زاوه کارشناس صنعت خودرو با بیان اینکه زمانی که اقتصاد کشوری دچار حباب میشود تنها کسانی برنده هستند که پول نقد در اختیار دارند، گفت: در قانون اقتصاد اینگونه است که ارزش هیچ چیز برابر با میزان پولی که در بازار در ازای آن پرداخت میشود نیست و این بیماری اکثر اقتصادهای مصرفی و بدون تولید خاورمیانه است.
این کارشناس صنعت خودرو تشریح کرد: برخی تصور میکنند این خودروهای لوکسی که در کنار خیابانهای دبی رها شده، ناشی از فوق لاکچری بودن مالک و ثروتمندی این مالکان است، اما اینگونه که تصور میشود نیست. این خودروها اغلب به صورت لیزینگ خریداری شده و زمانی که فرد نه به دلیلعدم پرداخت اقساط، بلکه اصولا وقتیور شکست میشود و دچار کمبود مالی میشود، یا باید تعهدات مالی سنگین را پرداخت کند، سعی میکند فرار کند.
او ادامه داد: در دبی اینگونه است که مالک برای اینکه مشمول قوانین سختگیرانه دولت نشود، همه دارایی خود را رها میکند. در سال ۲۰۰۸ اقتصاد دبی بسیار دچار مشکل شد و در آن سال این اتفاق بسیار رخ داد.این کارشناس صنعت خودرو تشریح کرد: یعنی در سال ۲۰۰۸ سقوط اقتصادی سنگینی در دبی رخ داد و خودروهای رها شده زیادی در خیابان دیده میشد. در آن سالها افراد دارایی خود را رها و از آن شهر و کشور فرار میکردند.
زاوه افزود: یعنی زمانی که فردی ثروتمند از پس قسطهای بانکها، قسط ماشین و وسایلی که خریده بود، بر نمیآمد بهترین کار این بود که دارایی را رها کرده و کشور امارات را ترک کند.
این کارشناس صنعت خودرو با بیان اینکه اکنون در دبی همین اتفاقات به صورت نادر رخ میدهد، گفت: این موضوع در حال حاضر به اندازه گذشته شایع نیست، اما اگر کسی از پس قسطهای خانه، ماشین و سایر داراییها در امارات بر نیاید، شاید سادهترین راه این باشد که آنها را رها کند، اما زمانی این کار را انجام میدهد که میزان دارایی پولی از ماشین بیشتر باشد و کفاف بدهی را ندهد.
جالب آنجاست که صاحبان هراسان این خودروها که توان پرداخت بدهیهای سنگین را ندارند با حداکثر سرعت خود را به فرودگاه میرسانند و خودروها را در پارکینگ فرودگاه رها میکنند و با پرواز بعدی از دبی خارج میشوند و هرگز باز نمیگردند. صاحبان فراری با نوشتن یک یادداشت عذرخواهی روی شیشه جلو خودروها دبی را با فقر و بدهی ناشی از ترکیدن حباب تنها میگذارند. دولت امارات تلاش میکند تا با فروش این خودروها برخی از هزینههای ناشی از رکود اقتصادی این کشور را جبران کنند.
اگر در اینترنت کلمه امارات متحده عربی یا شهر دُبی را سرچ کنیم، انواع مختلفی از ساختمانها، هتلها، جزایر زیبا و برجهای لوکس را میبینیم. شهری که تصور میشود فوق العاده لوکس و لاکچری بوده و همچون شهرهای اروپایی و آمریکایی است.
اما با تمام این پیشرفتها و امکانات لوکس و لاکچری تفاوتی در پایه اقتصاد صنعتی اروپا و اقتصاد امارات وجود دارد. تفاوتی که ناشی از فاصله بین آنچه ظرفیتهای تولیدی این کشورها در اختیار آنها قرار میدهد و آنچه به عنوان سبک زندگی توسط رسانهها به مردم در جهان سوم تزریق میشود، است.دبی معروف است به شهری که دارای شمار زیادی خودروهای اسپرت لوکس است، اما این خودروهای لوکس گاهی برایشان دردسرساز میشود. چندی پیش تصاویری از خودروهای لوکس که در پارکینگ فرودگاه و در کنار خیابانهای سراسر شهر در زیر لایههای ضخیمی از گرد و غبار به حال خود رها شدهاند، منتشر شد.
هنگامی که این شهر کانون اقتصاد نفت و مرکز بازار شکوفای املاک بود، خارجیها به خصوص بریتانیاییها در این بازار داغ سرمایهگذاری کردند. خارجیهای تازه ثروتمند شده در این دوران آخرین ماشینهای اسپرت ایتالیایی و آلمانی را برای تکمیل کردن سبک زندگی میلیونریشان خریدند و بعد از بحران اقتصاد جهانی و ایجاد حباب ناگهان ثروت عمومی به فقر عمومی تبدیل شد و گرانی قطعات و هزینه تعمیرات این خودروها را روانه پارکینگها و گوشه خیابان کرد.
مسیح فرزانه کارشناس صنعت خودرو در خصوص این مدل خودروها میگوید: خودروهایی که در خصوص آنها صحبت شده به نام abandoned car یا همان «اتومبیلهای رها شده» در دنیا شناخته میشوند.
این کارشناس صنعت خودرو تشریح کرد: برخی رسانهها در خود کشور امارات میگویند که سالیانه بین ۲ تا ۳ هزار خودرو فقط در شهر دبی رها میشوند. این داستان در شهرهای ابوظبی و شارجه هم رخ میدهد که بخش مهمی از این خودروها را ماشینهای گران قیمت از جمله سوپراسپرتها شامل میشوند.
فرزانه بیان کرد: این اتفاق در بین سالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ که اقتصاد دنیا به ویژه امارات دچار افت شدید شد، به اوج رسید و از آن پس رواج پیدا کرد. برخی از خودروها در کنار خیابان، برخی در پارکینگهای مجتمعهای مسکونی و مراکز خرید بزرگ و حتی پارکینگ فرودگاه دبی رها شده و میشوند و به دلایل ایمنی و سپس حفظ وجهه شهر و خیابان توسط پلیس فورا به پارکینگها انتقال داده میشوند.فرزانه درخصوص دلیل بالای بروز این رخداد گفت: وقتی خودرویی در این شرایط در شهری مثل دبی رها میشود، چندین بار به مالک اخطار رسمی و کتبی داده میشود و اگر پس از ۱۵ روز ترتیب اثری داده نشود با جریمهای که حدود سه هزار درهم (نزدیک ۲۱ میلیون تومان) است، خودرو به پارکینگ انتقال داده میشود.
این کارشناس صنعت خودرو ادامه داد: دلیل اصلی و روشنی که مالکان، (که برخی از آنها خارجیهای مقیم دبی هستند) خودروها را رها کرده و عموما از این کشور خارج میشوند، عدم توانایی مالکین در پرداخت اقساط و بعضا هزینههای نگهداری و تعمیرات در مورد خودروهای لوکس است.
فرزانه گفت: البته برای خودروهای بسیار ارزان قیمتتر که مالکان آنها عموما کارمند یا کارگر هستند هم این مشکل به وجود میآید و در کل ریشه اقتصادی دارد، زیرا عدم پرداخت اقساط خودروها در کشور امارات میتواند شامل جرایم سنگین نقدی و حتی صدور حکم زندان شود. در نهایت هم این خودروها توسط سازمانهای دولتی به حراج یا مزایده گذاشته میشوند.
دهها خودرو از خانوادههای پورشه، فراری، لامبورگینی، بوگاتی و … در گوشهای رها شده اند. در زیر نور شدید خورشید و لایهای از شن دفن شده اند. این خودروها بخاطر شرایط بد آب و هوایی در حال فرسودگی هستند و به یکی از معضلات شهری تبدیل شده اند. سرمایههای عظیم میلیون دلاری که با تابش سوزان خورشید و توفانهای شن در حال از بین رفتن هستد.
فربد زاوه کارشناس صنعت خودرو با بیان اینکه زمانی که اقتصاد کشوری دچار حباب میشود تنها کسانی برنده هستند که پول نقد در اختیار دارند، گفت: در قانون اقتصاد اینگونه است که ارزش هیچ چیز برابر با میزان پولی که در بازار در ازای آن پرداخت میشود نیست و این بیماری اکثر اقتصادهای مصرفی و بدون تولید خاورمیانه است.
این کارشناس صنعت خودرو تشریح کرد: برخی تصور میکنند این خودروهای لوکسی که در کنار خیابانهای دبی رها شده، ناشی از فوق لاکچری بودن مالک و ثروتمندی این مالکان است، اما اینگونه که تصور میشود نیست. این خودروها اغلب به صورت لیزینگ خریداری شده و زمانی که فرد نه به دلیلعدم پرداخت اقساط، بلکه اصولا وقتیور شکست میشود و دچار کمبود مالی میشود، یا باید تعهدات مالی سنگین را پرداخت کند، سعی میکند فرار کند.
او ادامه داد: در دبی اینگونه است که مالک برای اینکه مشمول قوانین سختگیرانه دولت نشود، همه دارایی خود را رها میکند. در سال ۲۰۰۸ اقتصاد دبی بسیار دچار مشکل شد و در آن سال این اتفاق بسیار رخ داد.این کارشناس صنعت خودرو تشریح کرد: یعنی در سال ۲۰۰۸ سقوط اقتصادی سنگینی در دبی رخ داد و خودروهای رها شده زیادی در خیابان دیده میشد. در آن سالها افراد دارایی خود را رها و از آن شهر و کشور فرار میکردند.
زاوه افزود: یعنی زمانی که فردی ثروتمند از پس قسطهای بانکها، قسط ماشین و وسایلی که خریده بود، بر نمیآمد بهترین کار این بود که دارایی را رها کرده و کشور امارات را ترک کند.
این کارشناس صنعت خودرو با بیان اینکه اکنون در دبی همین اتفاقات به صورت نادر رخ میدهد، گفت: این موضوع در حال حاضر به اندازه گذشته شایع نیست، اما اگر کسی از پس قسطهای خانه، ماشین و سایر داراییها در امارات بر نیاید، شاید سادهترین راه این باشد که آنها را رها کند، اما زمانی این کار را انجام میدهد که میزان دارایی پولی از ماشین بیشتر باشد و کفاف بدهی را ندهد.
جالب آنجاست که صاحبان هراسان این خودروها که توان پرداخت بدهیهای سنگین را ندارند با حداکثر سرعت خود را به فرودگاه میرسانند و خودروها را در پارکینگ فرودگاه رها میکنند و با پرواز بعدی از دبی خارج میشوند و هرگز باز نمیگردند. صاحبان فراری با نوشتن یک یادداشت عذرخواهی روی شیشه جلو خودروها دبی را با فقر و بدهی ناشی از ترکیدن حباب تنها میگذارند. دولت امارات تلاش میکند تا با فروش این خودروها برخی از هزینههای ناشی از رکود اقتصادی این کشور را جبران کنند.