گروه سیاسی: خبرآنلاین ، سایت عصرایران، به تصمیم شورای نگهبان در رد مصوبه تعطیلی روز شنبه اشاره کرده و نوشته است؛
شورای نگهبان تعطیلی روزهای شنبه را خلاف شرع تشخیص داد و بدین ترتیب، یکی از معدود مصوبات معقول مجلس قبلی را منتفی کرد.
چهار نکته کوتاه در این باره قابل تأمل است:
۱ – جا دارد بگویند کجای تعطیلی شنبه ها، خلاف دین مبین اسلام است؟ واقعاً آیه یا حدیثی داریم که گفته باشد تعطیلی شنبه ها حرام است؟! شاید بگویند تعطیلی شنبه ها، تشبه به یهود و از این رو حرام است. در پاسخ باید گفت که طرح تعطیلی شنبه ها، برای شبیه شدن به یهودیان تصویب نشده است بلکه تصویب کنندگان، منافع جامعه مسلمانان را در آن دیده و رأی به تعطیلی اش داده اند. این چه برداشتی از دین است که منافع عینی قریب به ۹۰ میلیون مسلمان (و سایر هموطنان) را قربانی یک فرض ذهنی می کند؟
۲ – این چه خلاف شرعی است که نه نمایندگان مسلمان مجلس شورای اسلامی متوجه آن بودند و نه علمای نامداری مانند آیت الله جوادی آملی که تصریح داشته اند: “از آنجا که تعطیلی روز شنبه هماهنگ شدن با بازار و دادوستدهای اقتصادی جهانی است و موثر در حل برخی از مشکلان اقتصادی و مهار تورم است و قصد تشبه به مخالفین نیست بلکه تعامل است، لذا تعطیلی روز شنبه، علاوه بر روز جمعه، مانعی ندارد.”
البته که در مسائل حکومتی نه فتوای ایشان ملاک عمل است و نه فتوای سایر فقیهان و حکم حاکم اسلامی نافد است. در این باره پیرهادی نماینده وقت مجلس چنین گفته است: “در استفتای شفاهی از دفتر مقام معظم رهبری و استفتای کتبی از دفتر حضرت امام (ره) در پاسخ به این سوال حرمت و اشکالی برای تعطیلی شنبه نفرمودند.”
۳ – تقریباً در همه کشورهای اسلامی، شنبه ها تعطیل است. آیا همه آنها هر شنبه دچار خلاف شرع می شوند؟ و فقط ماییم که بر دین محمد(ص) واقفیم؟ جالب اینجاست که درباره هیچ کشور اسلامی که شنبه ها را تعطیل کرده، حتی شبهه تشبه به یهود مطرح نشده و همه، آن را تصمیم عقلایی برای بهبود تعامل اقتصادی با جهان دانسته اند. به نظر می رسد، ربط دادن تعطیلی این روز به موضوع تشبه به یهود، بیشتر در فضای ذهنی جریان دارد نه در عالم بیرون.
۴ – جا دارد فقهای شورای نگهبان، مبانی فقهی و مستند خود را درباره چرایی غیرمشروع بودن تعطیلی شنبه ها، به تفصیل منتشر کنند و فارغ از مسوولیت شان در این شورا، باب گفت و گو در این باره را بگشایند و نیز پاسخ دهند اگر مستنداً ثابت شود که عدم تعطیلی شنبه ها، به مسلمانان آسیب اقتصادی می زند، حکم شرعی مخالفت با این تعطیلی چیست و ضامن کیست؟!
شورای نگهبان تعطیلی روزهای شنبه را خلاف شرع تشخیص داد و بدین ترتیب، یکی از معدود مصوبات معقول مجلس قبلی را منتفی کرد.
چهار نکته کوتاه در این باره قابل تأمل است:
۱ – جا دارد بگویند کجای تعطیلی شنبه ها، خلاف دین مبین اسلام است؟ واقعاً آیه یا حدیثی داریم که گفته باشد تعطیلی شنبه ها حرام است؟! شاید بگویند تعطیلی شنبه ها، تشبه به یهود و از این رو حرام است. در پاسخ باید گفت که طرح تعطیلی شنبه ها، برای شبیه شدن به یهودیان تصویب نشده است بلکه تصویب کنندگان، منافع جامعه مسلمانان را در آن دیده و رأی به تعطیلی اش داده اند. این چه برداشتی از دین است که منافع عینی قریب به ۹۰ میلیون مسلمان (و سایر هموطنان) را قربانی یک فرض ذهنی می کند؟
۲ – این چه خلاف شرعی است که نه نمایندگان مسلمان مجلس شورای اسلامی متوجه آن بودند و نه علمای نامداری مانند آیت الله جوادی آملی که تصریح داشته اند: “از آنجا که تعطیلی روز شنبه هماهنگ شدن با بازار و دادوستدهای اقتصادی جهانی است و موثر در حل برخی از مشکلان اقتصادی و مهار تورم است و قصد تشبه به مخالفین نیست بلکه تعامل است، لذا تعطیلی روز شنبه، علاوه بر روز جمعه، مانعی ندارد.”
البته که در مسائل حکومتی نه فتوای ایشان ملاک عمل است و نه فتوای سایر فقیهان و حکم حاکم اسلامی نافد است. در این باره پیرهادی نماینده وقت مجلس چنین گفته است: “در استفتای شفاهی از دفتر مقام معظم رهبری و استفتای کتبی از دفتر حضرت امام (ره) در پاسخ به این سوال حرمت و اشکالی برای تعطیلی شنبه نفرمودند.”
۳ – تقریباً در همه کشورهای اسلامی، شنبه ها تعطیل است. آیا همه آنها هر شنبه دچار خلاف شرع می شوند؟ و فقط ماییم که بر دین محمد(ص) واقفیم؟ جالب اینجاست که درباره هیچ کشور اسلامی که شنبه ها را تعطیل کرده، حتی شبهه تشبه به یهود مطرح نشده و همه، آن را تصمیم عقلایی برای بهبود تعامل اقتصادی با جهان دانسته اند. به نظر می رسد، ربط دادن تعطیلی این روز به موضوع تشبه به یهود، بیشتر در فضای ذهنی جریان دارد نه در عالم بیرون.
۴ – جا دارد فقهای شورای نگهبان، مبانی فقهی و مستند خود را درباره چرایی غیرمشروع بودن تعطیلی شنبه ها، به تفصیل منتشر کنند و فارغ از مسوولیت شان در این شورا، باب گفت و گو در این باره را بگشایند و نیز پاسخ دهند اگر مستنداً ثابت شود که عدم تعطیلی شنبه ها، به مسلمانان آسیب اقتصادی می زند، حکم شرعی مخالفت با این تعطیلی چیست و ضامن کیست؟!