محمدرضا خباز درباره تاثیر دولت‌های نهم و دهم بر کشور اظهار کرد: وقتی آقای خاتمی دولت را تحویل آقای احمدی نژاد دادند، تورم ۱۰٫۵درصد و بیکاری نزدیک ۱۱ درصد بود، نقدینگی دست بخش خصوصی هم ۷۰ هزار میلیارد تومان بود. رشد اقتصادی کشور به ۶ درصد نزدیک بود و دلار نزدیک به ۹۰۰ تومان بود.
قلم ، وی ادامه داد: اما وقتی آقای احمدی نژاد کشور را تحویل دادند، رشد تورم نزدیک به ۴۴ درصد بود، رشد اقتصادی که باید هشت درصد می بود در سال ۹۰، منفی ۵٫۷ درصد بود و در سال ۹۱، منفی ۲٫۲ بود که هر دو با هم می شود حدود ۹ درصد رشد منفی. در همین حال نقدینگی دست بخش خصوصی هشت برابر شده و به ۵۶۰ هزار میلیارد تومان شده بود.
نماینده ادوار مجلس تصریح کرد: در طول تاریخ ۹۰ ساله فروش نفت تا زمان آقای احمدی نژاد، حدود ۶۰۰ میلیارد دلار نفت فروخته شده بود اما در دوره ایشان ۷۸۰ میلیارد دلار نفت فروخته شد که در طول تاریخ بی نظیر بود. این رقم در کنار فروش میعانات گازی به بیش از هزار میلیارد دلار می رسد. این رقم در حالی بود که دولت اصلاحات ۱۴۰ میلیارد دلار و دولت آقای هاشمی ۱۲۰ میلیارد دلار درآمد نفتی داشت.
وی با بیان اینکه آقای خاتمی با ۱۵هزار میلیارد دلار حساب ذخیره ارزی را به آقای احمدی نژاد تحویل داد، گفت: اما وقتی آقای احمدی نژاد دولت را تحویل آقای روحانی داد، موجودی این حساب منفی بود. البته پس از آن که سررسید اقساط رسید، پول به صندوق برگشت اما لحظه ای که تحویل داد، حساب منفی بود. یعنی منابع این حساب را پیش خور کرده بودند. نه تنها در حساب ذخیره ارزی چیزی نبود که حتی قراردادهایی بسته بودند که دولت بعدی باید به تعهدات آنها عمل می کرد.
خباز سپس به پروژه های نیمه تمام دولت دهم که به دولت یازدهم ارث رسید، اشاره کرد و گفت: بیش از سه هزار پروژه نیمه تمام وجود داشت که برای اتمامش حدود ۴۰۰ هزار میلیارد تومان اعتبار نیاز بود. برای همین دولت پیشنهاد داد و مجلس پذیرفت که پروژه های نیمه تمام به بخش خصوصی واگذار شود. چرا که دولت خودش توان اجرای پروژه های نیمه تمام را نداشت. در بهترین حالت ۴۰ هزار میلیارد تومان بودجه عمرانی سالانه داریم و اگر همیشه همینطور وضع خوب باشد، تحقق پروژه های نیمه کاره دولت دهم ۱۰ سال زمان می برد که در این شرایط پروژه ها تباه می شود و از بین می رود.
وی ادامه داد: آخرین تحلیلی که داریم و تحلیل واقع بینانه ای هم هست، اگر همه امکانات کشور با هم همراه و همدل باشند و دلواپسان نیز مانع نشوند، ۱۵ سال دیگر به سال ۸۳ می رسیم که کشور تحویل آقای احمدی نژاد داده شد! تازه به شرط همراهی و هم دلی همه ارکان کشور و نه مثل الان که بر سر هم می زنند. با شرایط موجود بازگشت کشور به ابتدای دولت آقای احمدی نژاد بیش از ۱۵ سال طول می کشد.
خباز درباره تاثیر به تاخیر انداختن اجرای برجام و ضررهای مالی ناشی از آن نیز اظهار کرد: اگر روزی که خبر برجام همه ملت را خوشحال کرد، استارت کار زده می شد، چند اتفاق مبارک می افتاد. اولا دلارهای ما همان روز آزاد می شد. از این دلارهایی که آزاد می شود، ۶ میلیاردش اختصاصا جذب بودجه دولت می شود. نزدیک به ۲۰ میلیارد دلارش ذخایر بانک مرکزی است که پشتوانه پول ملی ماست و هر قدر افزایش پیدا کند، پول ملی تقویت می شود.
وی ادامه داد: از آن طرف هم خارجی ها آمده اند تا ببینند برجام اجرایی می شود یا خیر؟ اگر همین الان چند تماس با هتل های تهران بگیرید جای خالی پیدا نمی کنید. چون همه هتل های تهران پر است! چرا که سرمایه گذاران زیادی از خارج آمده اند تا برجام اجرایی شود و آنها سرمایه گذاری کنند و قراردادهای دوطرفه ای را به امضا برسانند. با بررسی این شرایط یکی از آقایان پیش بینی کرده بود که تاخیر در برجام یک میلیارد و دویست میلیون دلار «نفی سود» داریم. یعنی سودها به خاطر لجبازی ها از دست ما خارج می شود.
خبرآنلاین
