محمد مهدی راسخ درباره اینکه چه نرخ ارزی می‌تواند برای صادرات مناسب باشد، گفت:نکته مهم این است که افزایش نرخ ارز برای صادرات خوب است و اصولاً در قانون برنامه توسعه هم پیش‌بینی شده که نرخ ارز باید به نحوی تنظیم شود که تفاوت بین تورم داخلی و خارجی هر‌ساله بر نرخ ارز اثر‌گذار باشد.
او افزود: اما این افزایش باید با شیب ملایم و با اطلاع همه فعالان اقتصادی انجام شود. نه اینکه به‌طور ناگهانی در عرض یک هفته نرخ ارز تغییر کند و تمام بازار را به هم بریزد و باید به‌طور مشخص از سوی سیاستگذار اعلام شود که اول سال ارز ۳۲۰۰ تومان است و تا پایان سال قرار است به ۳۶۰۰ تومان برسد.
وی اضافه کرد: نرخ ارز مبادلاتی هم این سیستم را دارد و فعالان اقتصادی در استفاده از این ارز می‌توانند برنامه‌ریزی کنند، اما درباره نرخ ارز آزاد این برنامه‌ریزی وجود ندارد و نوسانات زیادی به اقتصاد وارد می‌کند. این موضوع و آشفتگی‌ها، وارد‌کننده و صادر‌کننده را دچار مشکل می‌کند. تا زمانی که در کشور تورم دورقمی داریم و تورم کشورهایی که با آنها کار می‌کنیم حدود دو درصد باشد، این تفاوت باید به شکلی برای صادر‌کننده جبران شود.
به گفته او، راه‌های جبران آن مواردی مثل اعطای جایزه صادراتی توسط دولت است که پیش از این دیده شده که موفقیت زیادی در پی نداشته است، به همین دلیل باید برای حمایت از صادرات افزایش نرخ ارز در دستور کار قرار گیرد.
راسخ متذکر شد: وقتی قیمت تمام‌شده کالایی سال گذشته ۱۰۰ دلار بوده و این کالا در بازار بین‌المللی ۱۰۵ دلار قیمت داشته، با توجه به اینکه امسال با تورم داخلی ۱۱۰ دلار تمام شود، نمی‌تواند این کالا را ۱۰۵ دلار بفروشد مگر اینکه افزایش نرخ ارز، این زیان را پوشش دهد. اگر این زیان جبران نشود، قطعاً شاهد کاهش صادرات خواهیم بود.
