خبرنگار قلم، دهیار این روستا حدود یک سال گذشته در تاریخ ۱۳۹۸/۶/۷ در نامه ای به بخشدار مرکزی کرمانشاه می نویسد: روستای پیرحیاتی دهستان میان دربند واقع در کیلومتر۶جاده‌کرمانشاه سنندج از حداقل ترین امکانات رفاهی محروم است و مسئولین محترم نسبت به این موضوع مهم، علیرغم ارسال نامه های فراوان و درخواست کتبی و شفاهی اقدام و رسیدگی نمی کنند تا جایی که دیگر صبر اهالی این روستا به سر آمده است و این موضوع باعث ناراحتی و اعتراض اهالی محترم روستا شده است.
دهیار پیرحیاتی در بخش دیگری از این نامه با اشاره به وضعیت برخورداری برخی روستاهای کوچک و دور افتاده از امکانات رفاهی نوشته است:مجددا چند مورد از محرومیت های روستا را به حضور جنابعالی اعلام می‌نمایم:
۱-نیمه‌کاره‌ماندن مسجدامام حسن مجتبی(ص)روستا
۲-وضعیت نامناسب و خطرناک تیرک های چوبی و فرسوده و شکسته و سیمهای قدیمی و فرسوده برق منازل روستایی
(علیرغم ارسال نامه های پی در پی کتبی و شفاهی به اداره های مختلف تا کنون هیچ اقدامی صورت نگرفته است اما شاهد آن هستیم برای خانه باغ های خارج از طرح هادی و غیر‌مجاز تا کنار رودخانه قره سو اقدام به برق‌کشی نموده اند که واقعا تاسف آور است.)
۳-نداشتن سنگ‌فرش و روشنایی معابر
۴-نداشتن شن‌ریزی و آسفالت کوچهای روستا
۵-نداشتن سطل زباله مکانیزه داخل کوچه های روستا
۶-نداشتن فضای‌سبز و وسایل تفریح کودکان و وسایل ورزشی جوانان
۷-نداشتن پل هوایی عابر‌پیاده برای عبور از اتوبان که تا به امروز موجب فوت بیش از ده نفر از اهالی روستا برای عبور از اتوبان شده است.
خبرنگار قلم، آنچه که در نامه های دهیار این روستا به بخشداری مرکزی کرمانشاه به وضوح قابل مشاهده است، درخواست حداقلی امکانات رفاهی و رسیدگی به مشکلاتی که برای جان اهالی خطرآفرین است. دو مورد فوری آن مربوط به جان اهالی روستا است. برخی اهالی این روستا به دلیل نداشتن پل عابر پیاده جان خود را از دست داده اند که هیچ دلیلی جز بی اهمیتی مسئولین مربوطه را نمی توان در این خصوص پذیرفت. مورد مهم دیگری که اگر به آن توجه نشود ممکن است جان خانواده دیگری از این روستا را به خطر بیاندازد. محل قرارگیری تیرک چوبی فرسوده برق فشار قوی در حیاط یک خانه که باز هم با وجود پیگیری های بسیار فراروان اهالی روستا، بخشداری مرکزی کرمانشاه بی تفاوت از کنار این موضوع گذشته است!
با توجه به نامه های ارسالی که تاریخ آن به یک سال می رسد تنها چیزی که می توان مطالبه کرد عزل مدیری بی توجه است، کسی که نتوانسته به مطالبات نزدیک ترین روستا به شهر کرمانشاه پاسخ دهد چگونه می تواند مشکلات روستاهای دور افتاده را برطرف کند؟ بنابراین دست کم در این یک سال می توان عملکرد منفی بخشدار مرکزی کرمانشاه در رسدگی به مشکلات مهم این روستا را به وضوح مشاهده کرد. سوالی که باقی می ماند این است که آیا فرماندار کرمانشاه هم با دیدن این سهل انگاری ها سکوت می کند؟ یا دست به تغییری می زند که از این پس جان هیچ روستا نشینی به خطر نیفتد!
در گزارش میدانی که صورت گرفته است اهالی این روستا از مشکلات آب و فاضلاب و شکستگی مکرر لوله های آب گله دارند. آنها نسبت به تیرک های چوبی فرسوده برق که خطرآفرینند معترضند و از عدم وجود پل عابر پیاده در آزادراه و حتی آسفالت کوچه های این روستا ناراضی هستند.
گفتنی روستای پیرحیاتی با وجود اینکه بر سر راه تمام امکانات رفاهی قرار گرفته است هنوز تلفن ثابت ندارد! و اهالی این روستا از اینترنت محروم اند. همچنین به دلیل عدم نامگذاری کوچه ها و پلاک و کد پستی امکان دریافت مرسولات پستی را ندارند. همچنین وضعیت آسفالت و حتی شن ریزی روستا نا مناسب است و حال مدرسه آن نیز ناخوش است. حتی مسجد این روستا نیمه کاره رها شده و روحانی ندارد تا چراغ مسجد این روستا را روشن نگه دارد.
در پایان اشاره می شود به آموزش و پرورش استان، اداره برق استان؛ بخشداری مرکزی و فرمانداری کرمانشاه تا جهت بررسی و توجه ویژه به این روستا و روستاهای نظیر پیرحیاتی بازدید به عمل آورند و خداپسندانه با توجه به مسئولیت خودنسبت به رفع مشکلات روستاییان اقدامی مقتضی و جدی بعمل آورند.
نامه های دهیار روستای پیرحیاتی که از یک سال گذشته تا کنون هیچگونه پاسخی به آنها داده نشده است!
