سجاد سرمیلی در گفت و گو با خبرنگار قلم اظهار داشت: زندگی در کانکس حتی برای افراد عادی جامعه هم بسیار دشوار است، لذا افراد دارای معلولیت با توجه به مشکلات جسمی که دارند بیش از سایر اقشار جامعه در معرض انواع مشکلات متعدد هستند، افراد دارای معلولیت در کانکس ها نه در مقابل سرما مقاوم اند و نه در مقابل گرما.
مدیر انجمن حمایت از معلولین افزود: تعدادی از افراد دارای معلولیت کانکس نشین هستند و همچنین تعدادی از آنها که اجاره نشین هستند، بدلیل عدم تمکن مالی هنوز نتوانسته اند خانه های تخریبی خود بر اثر زلزله را تکمیل کنند که با توجه به تورم و عدم توانایی اشتغال و درآمد کافی از سوی آنان، توان تکمیل خانه های خود را به هیچ عنوان ندارند.
وی بیان کرد: طبق تحقیقات میدانی که انجمن معلولین سرپل ذهاب در سطح شهر داشته است، بیش از ده خانوار از خانواده های افراد دارای معلولیت کماکان در کانکس زندگی می کنند.
سرمیلی تصریح کرد: افراد دارای معلولیت خصوصا افراد ضایعه نخاعی و افراد دچار سکته مغزی با توجه به کمبود امکانات بهداشتی و فضای محدودی که در اختیار دارند بیشتر از سایرین در خطر ابتلا به بیماری های پوستی و زخم بستر می باشند که از بارز ترین مشکلات افراد دارای معلولیت شدید و خیلی شدید عدم برخورداری آنان از حریم خصوصی برای انجام کارهای شخصی خود بوده که ممکن است موجب تحقیر آنان گردد.
مدیر انجمن حمایت از معلولین خاطرنشان کرد: تعداد خانوارهای معلولین مستأجر در سرپل ذهاب بین ۸۰ تا ۱۰۰ خانوار تخمین زده می شود که انجمن معلولین سرپل ذهاب توانسته است حدود ۶۰ خانوار را شناسایی نماید که اجاره نشین بوده و غالباً از عهده هزینه اجاره ماهانه خود بر نمی آیند، افراد دارای معلولیت با توجه به عدم توانایی اشتغال حتی از عهده برآورده سازی دیگر نیاز های زندگی خود همچون هزینه های معیشت، تهیه لوازم بهداشتی، تهیه لوازم توانبخشی، دارویی و هزینه های مراجعه به پزشک بر نخواهند آمد حال چگونه می توانند از عهده تأمین هزینه های میلیونی رهن و اجاره منازل استیجاری خود برآیند.
سرمیلی در پایان گفت: معلولین از مسئولین دولتی انتظار دارند که بخشی از هزینه اجاره مسکن آنان را تأمین نمایند و همچنین از مراکز خیریه و افراد نیکوکار انتظار دارند در تأمین هزینه اجاره معلولین مستأجر و هم در تکمیل ساخت خانه های آنهایی که هنوز موفق به تکمیل خانه های خود نشده اند مشارکت نمایند.
