ایسنا و به نقل از ساینس‌دیلی، افراد با افزایش سن، احساس می‌کنند که انرژی، تحرک و فعالیت آنها کاهش یافته است. این امر می‌تواند ناشی از کاهش میتوکندری‌های درون سلول‌ها باشد که وظیفه تامین انرژی و تنظیم سوخت و ساز بدن را بر عهده دارند.
با افزایش سن، میتوکندری‌ها نه تنها در انسان بلکه در بسیاری گونه‌های دیگر نیز کاهش می‌یابند اما دلیل این موضوع هنوز به طور کامل مشخص نیست. پژوهشگران “انجمن ماکس پلانک” (MPG) در بررسی جدید خود تلاش کرده‌اند تا به درک نحوه کاهش عملکرد میتوکندری‌ها بپردازند و عواملی که می‌توانند از این موضوع پیشگیری کنند، بشناسند. آنها دریافتند که ارتباط میان میتوکندری‌ها و قسمت‌های دیگر سلول، نقش مهمی در این میان بر عهده دارد.
پژوهشگران در این بررسی، از “کرم الگانس” (C. elegans) استفاده کردند که نمونه مهمی برای پژوهش در حوزه افزایش سن است. آنها دریافتند که نیمی از ژن‌های این کرم، شبیه به ژن‌های انسان هستند و میتوکندری‌های آنها نیز با افزایش سن کاهش می‌یابند.
پژوهشگران در این پژوهش، نوعی پروتئین موسوم به ” NFYB-1″ را یافتند که ژن‌ها را فعال و غیرفعال می‌کند و بر فعالیت میتوکندری‌ها اثر می‌گذارد. در کرم‌های جهش یافته‌ای که فاقد این پروتئین هستند، میتوکندری به درستی کار نمی‌کند و کرم‌ها عمر زیادی ندارند.
بررسی‌ها نشان داد که NFYB-1، فعالیت میتوکندری‌ها را با کمک قسمت دیگری از سلول موسوم به “لیزوزوم” (Lysosome) هدایت می‌کند. لیزوزوم، قسمتی است که مولکول‌های پایه در آن تجزیه می‌شوند و به صورت مواد مغذی درمی‌آیند.
“آدام آنتبی” (Adam Antebi)، مدیر انجمن ماکس پلانک گفت: ما باور داریم که لیزوزوم به واسطه مولکول‌های به خصوصی موسوم به “کاردیولیپین” (Cardiolipin) و “سرامید” (Ceramides) که برای فعالیت میتوکندری ضروری هستند، با میتوکندری صحبت می‌کند.
از آنجا که این دو نوع مولکول برای میتوکندری انسان بسیار مهم هستند، این امکان وجود دارد که بتوان با استفاده از آنها به بهبود سلامت و روند افزایش سن انسان کمک کرد. درک این موضوع که چگونه این دو مولکول می‌توانند ارتباط میان بخش‌های گوناگون سلول را بهبود ببخشند، اهمیت بسیاری دارد.
این پژوهش، در مجله ” Nature Metabolism” به چاپ رسید.
انتهای پیام
