حدود شش ماه پس از اعلام اولین مورد ابتلا به ویروس کرونا در ایالات متحده، نتایج نظرسنجی روزنامه نیویورک‌تایمز و سیه‌نا کالج نشان می‌دهد، اکثر رای‌دهندگان ثبت‌نام شده مضطرب، خسته و عصبانی هستند.
بسیاری هم با اینکه ماه‌هاست با چالش‌هایی از این ویروس دست و پنجه نرم می‌کنند، درباره آینده کشورشان همچنان خوش‌بین هستند و این لحظه وقوع پاندمی، ویرانی اقتصادی و ناآرامی اجتماعی را فرصتی برای پیشرفت می‌دانند، پیشرفتی که خودشان می‌توانند در شکل‌دهی به آن نقشی ایفا کنند.
این نظرسنجی و مصاحبه‌های پس از آن با شرکت‌کنندگان فاش می‌کند که یک رای‌دهنده کاملاً موافق است که بحران سلامتی و مشکلات اقتصادی که به زندگی آن‌ها راه یافته است و این روند سیاسی -و رای آن‌ها- ممکن است امور را بهبود ببخشد.
مناظره‌های معمول شخصیتی و نمایش‌های ایدئولوژیک در مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری، باعث شوک‌های فوری شده است، مانند شوک از دست دادن شغل یا فهمیدن مرگ شخصی بر اثر ابتلا به کووید-۱۹ و تصمیم‌گیری در مورد اینکه آیا ترامپ در نهایت مسئول است یا خیر.
برای دیگر رای‌دهندگان، تصمیم‌گیری چندان پیچیده نیست؛ آن‌ها دونالد ترامپ را بابت لفاظی تنفرقه‌آمیز او و حمله‌اش به هنجارهای دموکراتیک رد می‌کنند.
مزاج این کشور به ندرت تا این حد با سیاست این کشور ادغام شده است. تقرییا هر چهار سال یک‌بار، سیاستمداران تلاش می‌کنند با توصیف انتخابات ریاست جمهوری به عنوان مهم‌ترین تحول زندگی آن‌ها، به حامیانشان انرژی تزریق کنند. برای یک‌بار، رای‌دهندگان ممکن است واقعا موافق باشند.
این تغییر در حس و حال ملی، سریع و تهاجمی بوده است. بعد از سال‌ها رشد اقتصادی، تنها یک‌سوم از شرکت‌کنندگان در نظرسنجی نمره‌های مثبتی به اقتصاد آمریکا می‌دهند. ویروس کرونا تا جایی پیش رفته است که یکی از هر پنج نفر می‌گوید که شخصی را می‌شناخته که جانش را بابت کرونا از دست داده است، از جمله یک‌سوم از آفریقایی آمریکایی‌ها که به شکل نامتناسب گرفتار این ویروس شدند. ۵۷ درصد از رای‌دهندگان ثبت‌نام شده باور دارند که بدترین قسمت این پاندمی هنوز نیامده است.
خانواده‌هایی که زمانی درباره انتخاب‌های آموزشی بحث می‌کردند، اکنون با این بحث که می‌شود در مدرسه هم حاضر نشد، روبرو هستند. حتی خروج از خانه برای خرید یک گالن شیر هم با بحث‌های سیاسی درباره استفاده یا عدم استفاده از ماسک احاطه شده است. اعتراضات به کشتارهای پلیس، بحث‌های تازه و گهگاه دشواری را درباره نژاد، وارد گفت‌وگوهای روزمره کرده است.
هم‌زمان، اکثر رای‌دهندگان خودشان را درباره آمریکا خوش‌بین توصیف می‌کنند. حتی در شرایطی که نرخ بیکاری به بالاترین سطح از زمان “رکود بزرگ” رسیده است، بیش از هفت تن از ۱۰ رای‌دهنده معتقد است که شرایط اقتصادی ظرف یک سال بهتر خواهد شد. ۶۸ درصد رای‌دهندگان حس امیدواری درباره وضعیت این کشور دارند.
بسیاری از جمهوری‌خواهان هم خشمگین هستند و امید دارند این کشور ظرف یک سال دوباره به جای نخست بازگردد اما چشم‌انداز آن‌ها با دموکرات‌ها بسیار متفاوت است. جمهوری‌خواهان عمدتا ادعاهای رئیس‌جمهوری آمریکا را باور دارند که این ویروس “در حال از بین رفتن است” و اینکه موارد مشاهده ابتلای نجومی، حاصل افزایش در آزمایش‌هاست. نتایج نظرسنجی تایمز/سیه‌نا نشان می‌دهد که انتظارات درباره این پاندمی در خطوط حزبی متفاوت می‌شود. بیش از سه‌چهارم دموکرات‌ها معتقدند که بدترین قسمت این پاندمی هنوز نیامده است؛ دیدگاهی که مورد تایید، کمتر از یک‌سوم از جمهوری‌خواهان است.
هنگامی که آمریکایی‌ها هر روز با نرخ مرگ و میر، اعتراضات و موج بیماری‌ها روبرو هستند، ناپایداری لحظه‌ای، این امکان را به وجود می‌آورد که افکار عمومی بتواند تا قبل از روز انتخابات سوم نوامبر تغییر کند.
این احساسات هم با تمایلات حزبی، تغییر نشان می‌دهد. براساس نظرسنجی نیویورک‌تایمز/سیه‌نا، بیش از سه‌چهارم از حامیان بایدن از وضعیت کنونی آمریکا احساس “خشم” می‌کنند و تنها ۴۷ درصد از هواداران ترامپ همین احساس را دارند. حدود دوسوم از طرفداران بایدن از وضعیت کنونی کشورشان احساس “ترس” می‌کنند و حدود نیمی از حامیان ترامپ هم این احساس را دارند.
همچنان این اتفاق‌نظر وجود دارد که این کشور باید اقدامات جامعی برای مقابله با پاندمی کرونا انجام دهد. با وجود دو رقمی شدن نرخ بیکاری، اکثر گروه‌ها می‌گویند اولویت دولت فدرال باید محدود کردن شیوع این ویروس باشد، حتی اگر به اقتصاد لطمه بزند. رای‌دهندگان جوان و رای‌دهندگان سیاه‌پوست دیدگاه سفت و سختی درباره قوانین فاصله‌گذاری اجتماعی دارند و بیش از چهار تن از ۱۰ تن گفتند که این توصیه، بسیار زود برداشته شد. تنها حامیان ترامپ هستند که به اتفاق آرا معتقدند که دولت باید اقتصاد را در اولویت قرار دهد.
این نظرسنجی همچنین نشان می‌دهد، رای‌دهندگان تا حد چشمگیری باور دارند که هر نوع فشار اقتصادی ناشی از کرونا موقت خواهد بود. شهروندانی از شش ایالت کلیدی در انتخابات -آریزونا، فلوریدا، میشیگان، کارولینای شمالی، پنسیلوانیا و ویسکانسین- درباره احیای اقتصادی نگران‌تر هستند. این ایالت‌ها با نرخ بیکاری بالایی مواجه شدند و رای‌دهندگانی از این ایالت‌ها می‌گویند احیای اقتصادی زمان بیشتری می‌برد. تنها یک سوم از آن‌ها، از اعتراضات ضد تدابیر مرتبط با کرونا حمایت می‌کنند.
تاثیرات اقتصادی و سلامت در میان رای‌دهندگان رنگین‌پوست هم تغییر می‌کند. یک‌سوم از رای‌دهندگان سیاه‌پوست و ۲۱ درصد از لاتین‌تبارها می‌گویند شخصی را می‌شناسند که بر اثر ابتلا به کرونا جانش را از دست داده است. در مقابل آن‌ها، تنها ۱۶ درصد از رای‌دهندگان سفید قرار دارند. رای‌دهندگان سیاه‌پوست و لاتین‌تبار همچنین دیدگاه نگران‌تری نسبت به این کشور دارند. تنها یک‌چهارم سیاه‌پوستان آمریکایی و ۳۴ درصد لاتین‌تبارها خودشان را نسبت به وضعیت امروز آمریکا “مفتخر” می‌دانند، در حالی که نیمی از سفیدپوستان این حس را دارند. بیش از هشت تن در میان ۱۰ رای‌دهنده سیاه‌پوست می‌گویند احساس خستگی دارند؛ ۶۳ درصد از سیاه‌پوستان هم اینگونه هستند.
انتهای پیام
