مسعود اجلالی دندان پزشک با اشاره به اینکه تلفظ حروف در داخل دهان مضمون پیدا می‌کند به چیدمان دندانها و اندازه زبان بستگی دارد، اظهار کرد: برای صحبت کردن یک سری تماس‌ها شامل لب و دندان، لب و لب، زبان با کام و زبان با دندانها ضرورت دارد تا ادای حروف مختلف با این تماس‌ها بر قرار شود.
باشگاه خبرنگاران، وی افزود: برای اینکه تلفظ هر یک از حروف در داخل دهان مفهوم پیدا کند یکی از این تماس‌ها باید برقرار شود مانند وقتی می‌گوییم ب؛ لب پائین و بالا تماس پیدا می‌کند تا حرف ب مفهوم پیدا کند.
برای تلفظ حرف ت نوک زبان با پشت دندان‌های بالا تماس پیدا می‌کند تا حرف ت مفهوم پیدا کند.
اجلالی تصریح کرد: به طور کلی هنگام صحبت کردن هوا از ریه به خارج و در داخل حنجره صوت ایجاد می‌شود ولی هنوز مفهوم ندارد و هنگامی که داخل دهان می‌شود در ارتباطات لب و لب، زبان و دندانها و زبان با هم تماس پیدا می‌کند و صوت مفهوم پیدا می‌کند.
این دندانپزشک ادامه داد: چنانچه دندانها در جای خود قرار نداشته باشد، صوت ممکن است مختل شود و باعث ادای نامفهوم کلمات شود به طوریکه ت، ز شنیده می‌شود.
وی تاکید کرد: اندازه زبان اهمیت بسیاری در ادا و مفهوم حروف و کلمات دارد اگر زبان بزرگ و یا کوچک باشد باعث نامفهوم بیان شدن حروف و کلمات می‌شود.اگر زبان بزرگ باشد از داخل به همه دندان‌های کنار به سمت خارج فشار وارد می‌کند و باعث می‌شود دندانها از جای خود به سمت خارج حرکت کنند. کوچک بودن زبان تاثیر چندانی ندارد فقط باعث می‌شود فرد نوک زبانی صحبت کند.
اجلالی در پایان گفت: اندازه زبان و دندانها و نحوه قرار گرفتن باعث نقص در این اندام‌ها باعث ایجاد تداخل در گفتار می‌شود و حرکت زبان، لب‌ها و گونه مختل می‌شود. ضخامت کم یا زیاد اندام گفتاری نیز در چگونگی ادای حروف و کلمات اثر می‌گذارد. در نتیجه باید برای سلامت اندام گفتاری به ویژه زبان، دندان، لب و دهان تلاش کنیم تا مشکلی روی گویش و گفتارمان به وجود نیاید.
