از آنچه به عنوان اهداف کلی این شرکت و زمینه‌ساز تاسیس آن در سال ۱۳۷۶، مطرح شده است، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
* انتقال بخشی از فعالیت‌های بازرگانی و عملیاتی وزارت کشاورزی سابق به شرکت جدیدالتاسیس
* تلفیق مشارکت وزارت کشاورزی سابق به عنوان سیاست‌گذار در بخش کشاورزی و بانک کشاورزی به عنوان تنها تسهیلات‌دهنده مناسب به بهره‌برداران کشاورزی و همچنین اتحادیه‌های تعاونی روستایی و کشاورزی به‌عنوان تأمین کننده بخشی از نیازمندی‌های کشاورزان و روستاییان با مشارکت بهره‌برداران کشاورزی و صاحبان تولید
* کسب مشارکت و همکاری بهره‌برداران کشاورزی و تجمیع آن در قالب یک شرکت
* جمع‌آوری سرمایه‌های کوچک بهره‌برداران کشاورزی و تجمیع آن در قالب یک شرکت
* کمک به رفع موانع قانونی درجهت خدمات‌رسانی بیشتر به بهره‌برداران کشاورزی
* بهره‌مندی کشاورزان وتولیدکنندگان از خدمات شرکت و سود حاصل از آن
در همان سال بود که اوراق سهام از سوی بانک کشاورزی به فروش رسید و کشاورزان در استان‌های مختلف به خرید این اوراق اقدام کردند؛ طبق آخرین گزارش هیئت‌مدیره به مجمع عمومی عادی سالیانه منتهی به ۳۱/۰۶/۱۳۹۷، ۷۲.۲۳ درصد از سهامداران این شرکت را سهامداران حقیقی (۱۹۱ هزار ۷۹۷ سهامدار با ۷۲ میلیون و ۲۲۸ هزار و ۹۶۸ سهم) تشکیل می‌دهند.
۷.۷۴ درصد سهام‌ها مربوط به بانک کشاورزی ایران، ۶.۹۲ درصد سهام‌ها مربوط به اتحادیه مرکزی تعاونی‌های روستایی و کشاورزی ایران، ۶.۵۲ درصد سهام مربوط به سایر سهامداران حقوقی و شرکت‌های تعاونی (دو هزار و ۴۰۹ سهامدار)، ۴.۵۷ درصد مربوط به سایر اتحادیه‌های تعاونی روستایی و کشاورزی (۱۴۷ مرکز) و مابقی سهام‌ها مربوط به سایر شرکت‌ها مانند شرکت ملی کشت و صنعت و دامپروری پارس، شرکت تعاونی صنایع فلزی و کشاورزی استان تهران، اتحادیه شرک‌های تعاونی کشاورزی دامداران ایران، سازمان منطقه آزاد تجاری و صنعتی چابهار، شرکت سرمایه گذاری توسعه صنعتی ایران، شرکت تعاونی چندمنظوره مازند کایر، شرکت تولید و کشت دانه‌های روغن و صندوق پنبه ایران است.
هیئت مدیره شرکت سرمایه‌گذاری کشاورزی ایران که در مجمع عمومی عادی سالانه اسفند ماه ۱۳۹۶برای مدت دو سال با ترکیب زیر انتخاب شدند: ۱- بانک کشاورزی، ۲- اتحادیه شرکت‌های تعاونی روستایی شهرستان تبریز با نمایندگی آقای محمد مصباح، ۳- اتحادیه مرکزی تعاونی‌های روستایی و کشاورزی ایران به نمایندگی آقای جلیل اسکندری، ۴- اتحادیه تعاونی‌های روستایی استان کرمانشاه به نمایندگی آقای پیام قنبری و ۵- آقای رحمت‌اله قاسمی است که این ترکیب، به استناد مصوبۀ مجمع عمومی عادی مورخ ۱۳۹۶/۱۲/۲۰ و جلسۀ هیئت مدیرۀ مورخ ۱۳۹۷/۱۲/۰۷ به این ترتیب شده است: مدیرعامل: سعید خزائیان، و اعضای هیئت مدیریه: اتحادیه مرکزی تعاونی روستایی (جلیل اسکندری، رییس هیئت مدیره)، اتحادیه‌های تعاونی روستایی تبریز (محمد مصباح)، بانک کشاورزی (بهنام کیخسروی دانش)، اتحادیه شرکت‌های تعاون روستایی استان کرمانشاه (فاقد نماینده).
بدین ترتیب حال، مشخص می‌شود که بیشتر سهامداران در این صندوق را سهامداران حقیقی که همانا کشاورزان و روستاییان هستند، تشکیل می‌دهند و این روزها پس از قریب به ۲۳ سال، نه تنها یک ریال به این سهامداران حقیقی سودی پرداخت نشده است بلکه پیگیری این افراد نیز به جایی نرسیده و حتی مبلغ اولیه سهمشان را نیز پس از این سال‌ها دستشان را نمی‌گیرد!
برخی از این سهامداران، تمام داشته‌های آن سالهایشان را در این مسیر وارد کرده‌اند که شاید آینده بهتری برای فرزندانشان رقم بزنند اما در این بازی نابرابر چیزی عائدآن‌ها نشده است!
باتوجه به اهمیت موضوع برآن شدیم تا با برخی از این سهامداران به ویژه آن‌ها که در غرب کشور هستند، گفت‌و‌گویی ترتیب دهیم که در ادامه می‌خوانید:
احتمالاً مغازه‌دارهای زیادی در میدان بار سنندج در آن زمان از این سهام خریده‌اند
بیان بابایی که پدرش از سهامداران شرکت سرمایه‌گذاری کشاورزی ایران بوده است، گفت: پدرم جهانبخش بابایی دو هزار و ۱۳ سهم از این شرکت را در ۲۵ بهمن‌ماه ۱۳۷۶ از بانک کشاورزی سنندج خریداری کرده بود و حال، ۵ سالی است که پدرم فوت کرده‌است.
وی با اشاره به اینکه پدرش مغازه‌داری در میدان بار سنندج بوده است، افزود: احتمالاً مغازه‌دارهای زیادی در آن زمان از این سهام خریده‌اند و تا جایی که می‌دانم، پدرم در آن زمان از شعبه بانک کشاورزی که در میدان بار بود، این سهام را خریداری کرده است.
پیگیری‌هایمان به نتیجه نرسیده است
طالب نظری، پسری اهل قروه استان کردستان است، وی با بیان اینکه پدرش، مظفر نظری در ۲۵ بهمن‌ماه ۱۳۷۶ هزار سهم برای خود و ۲۵۰ برگه هم برای برادرش از شرکت سرمایه‌گذاری کشاورزی ایران خریده است، گفت: پدرم کشاورز بود و این سهام را از بانک کشاورزی خریداری کرده است.
وی با تاکید بر اینکه برای پیگیری این سهام، چندین بار به بانک کشاورزی رفته‌ایم، افزود: چندین بار با شرکت تماس گرفته‌ایم و بارها به کارگزاری‌ها مراجعه کرده‌ایم اما هیچ وقت جواب درستی در این‌باره دریافت نکرده‌ایم.
نظری در ادامه تصریح کرد: این اقدامات را در دو سال جاری انجام داده‌ام، پدرم بیسواد است و تا الان، چندین بار از طریق بانک کشاورزی پیگیر سهامش بود اما به نتیجه‌ای نرسید.
معمولاً به من جواب‌های سربالا می‌دادند
کیومرث.(..) یکی دیگر از سهامداران این شرکت سرمایه‌گذاری با بیان اینکه امیدوارم با همیاری اصحاب رسانه بتوانیم حقوق پایمال شده خود را به دست بیاوریم. گفت:در سال نخست پذیره‌نویسی، تعداد هزار سهم از شرکت سرمایه‌گذاری کشاورزی ایران را از بانک خریداری کردم.
وی با اشاره به اینکه آن زمان کارمند و حال بازنشسته شده‌ام، افزود: گاهی با دفترشان تماس می‌گرفتم اما آن‌ها معمولاً به من جواب‌های سربالا می‌دادند و مدام تاکید می‌کردند که در حال انجام مقدمات برای ورود به بورس هستند اما حال پس از چندسال، این موضوع بی‌نتیجه مانده است.
هیچ کس پاسخگویمان نیست!
محمد. (..) سهامدار دیگری است که در گفت و گو با قلم عنوان کرد: در سال ۱۳۷۶ خانه‌ای داشتم و آن را به مبلغ ۲۰۰ هزار تومان فروختم و میزان صد هزار تومان از بانک کشاورزی کرمانشاه سهام شرکت سرمایه‌گذاری کشاورزی ایران را خریداری کردم.
وی با بیان اینکه برای تامین آینده فرزندانم این کار را انجام دادم، گفت: متاسفانه حال پس از گذشت حدود ۲۳ سال، نه تنها هیچ سودی به ما نداده‌اند بلکه گویی، نماد این شرکت هم در بورس غیرفعال است.
وی در ادامه افزود: در سال ۷۶ با ۱۰۰ هزار تومان می‌شد برنامه‌ریزی‌های مناسبی برای زندگی کرد اما خرید این سهام، در حال حاضر نتیجه‌ای نداشته و از سویی، دستان سهامداران را خالی گذاشته و هیچ کس هم پاسخگو نیست!
و اما کشاورزی دیگر و سهامداری‌ای که به نتیجه نرسیده..
کرامت اباذری یکی دیگری از سهامداران این شرکت در گفت‌گو با خبرنگار قلم گفت: متولد ۱۳۴۲ و یک کشاورز بوده و ۵۰۰ سهم از از این شرکت را در ۶ آبانماه ۱۳۷۶ خریداری کرده است.
فرزند این سهامدار در این‌باره گفت: پدرم آشنا به فضای بورس نبوده و حال پس از چند سال، تازه به ما گفته که این برگه‌های سهام را داشته است و شاید به دلیل عدم مطالبه‌گری و پیگیری‌های سهامداران وضعیت سهامشان در این شرکت تاکنون به جایی نرسیده است.
این روزها شاهدیم که بازار بورس چنان داغ‌شده که مدام از سوی مسئولان کشوری بر ورود مردم به سرمایه‌گذاری‌هایی از این دست تاکید می‌شود؛ اما در این میان باید پرسید آیا برنامه‌ای برای سهام‌هایی که بلاتکلیف مانده‌اند نیز وجود دارد؟
شرکت سرمایه‌گذاری کشاورزی ایران با نماد کورزی در بورس وجود دارد اما سرنوشت آن نامعلوم است؛ بسیاری از سهامداران این شرکت از قشر کشاورز و روستایی (دویست هزار نفر کشاورز به طور مستقیم به عنوان سهامداران حقیقی این شرکت) هستند که امیدشان به آینده این برگه‌های سهام بوده و آن را سال‌ها در صندوقچه‌هایی امن قرار داده و به فرزندانشان نوید آینده‌ای بهتر را داده‌اند اما این روزها، به دلایل نامعلوم همچنان ذکر می‌شود که شرکت ضرر و زیان داشته و نه تنها سودی به هیچ یک از این سهامداران حقیقی که حدود ۷۳ درصد سهام این شرکت را دارا هستند، داده نشده بلکه جواب آن‌ها را هم سربالا و حتی با زبانِ تند! می‌دهند.
امروز، فرزندان این سهامداران خواستار ورود رئیس قوه قضاییه به این موضوع هستند و می‌خواهند تا جوابشان پس از ۲۳ سال چشم انتظاری داده شود؛ آن‌ها سهامداران کورزی را به حمایت از کمپین مطالبات سهامداری در فارس من دعوت می‌کنند و می‌خواهند به صورت قانونی پیگیر حق و حقوق پایمال‌شده خود باشند.
هدف از تاسیس این شرکت، بهره‌مندی کشاورزان وتولیدکنندگان از خدمات آن و سود حاصل از آن و جمع‌آوری سرمایه‌های کوچک بهره‌برداران کشاورزی و تجمیع آن در قالب یک شرکت بود، اما اکنون سهم ۷۳ درصد مردم از این شرکت، گویی به فراموشی سپرده شده است!
در پایان، امید است؛ تا مسئولینی که در این زمینه می‌توانند ورود موثر داشته باشند، قدمی پیش بگذارند و اگر در این بین، اتفاقاتی پس‌پرده‌افتاده، آن‌ها را مطرح و مانع نگرانی بیشتر این سهامداران و مهیّا شدن زمینه‌ای برای رسیدن آن‌ها به حق و حقوقشان باشند؛ ان‌شاالله.
