به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، شامگاه شنبه صدها تن که بخشی از یک اعتراض بزرگتر علیه محدودیتهای کرونایی در آلمان بودند، از موانع امنیتی مقابل ساختمان پارلمان گذشتند و بعد از آنکه پلیس مطلع شد آنها را متفرق کرد.
برخی از آنها از روی پلههای رایشستاگ (نام ساختمان پارلمان آلمان) پرچم دولت رایش آلمان (بین سالهای ۱۸۷۱-۱۹۱۸) را تکان میدادند که مورد علاقه راستهای افراطی در کشوری است که استفاده پرچم نازی ممنوع است. بنرهای افراطی دیگری هم در دست معترضان دیده میشد.
ساختمان رایشستاگ یک ماه بعد از به قدرت رسیدن نازیها در ۱۹۳۳ سوزانده شد و خیلیها معتقدند که این کار به دست خود نازیها انجام شد و همین حمله به بهانهای برای تحمیل یک سرکوب آزادیهای مدنی تبدیل شد.
امروزه این مکان پارلمان آلمان است و فرانک-والتر اشتاینمایر، رئیسجمهوری آلمان گفت که تصاویر اعتراضات اول هفته “به راستی بسیاری از مردم را ترساند و خشمگین کرد.”
اشتاینمایر بعد از ملاقات با سه افسر پلیسی که به تنهایی تا رسیدن نیروهای پشتیبانی مقابل معترضان افراطی ایستادند، گفت: شورشهای خشونتبار روز شنبه بار دیگر روشن ساخت که افراطگرایی جناح راستگرا ریشههای عمیقی در جامعه ما دارد. این خطری جدی است و این وظیفه مهم در دستورکار گنجانده شده تا شبکههای پنهان در مراحل اولیه شناسایی شوند تا بشود به شکلی موثر با آنها مقابله کرد.
گرچه در اعتراضات یک روزه شنبه دهها هزار تن از مردمی حضور داشتند که مخالف استفاده از ماسک و دیگری تدابیری هستند که برای کاستن از سرعت شیوع ویروس کرونا لازم دانسته میشود اما تعداد آنها در مقیاس کلی معترضان جزو اقلیتها به شمار میرفت. اشتاینمایر با وجود دفاع از حق معترضانی که به تدابیر محدودکننده کرونا اعتراض داشتند، گفت آنها نباید با راست افراطی که دستور کار متفاوتی دارد، همراه میشدند.
او گفت: تحمل من جایی به پایان رسید که معترضان به خودشان اجازه دادند که مطیع گاریهای دشمنان دموکراسی و آشوبگران سیاسی حرکت کنند. نه فقط کسانی که در خیابان با افراطیهای جناح راستگرا همکاری کردند، بلکه کسانی که بدون نگرانی کنار نئونازیها، بیگانههراسها و ضد یهودیان قدم زدند و آن کسانی که خیلی واضح خودشان را از آنها جدا نکردند، در واقع با آنها نقطه اشتراک دارند.
اشتفان زایبرت، سخنگوی آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان هم آنچه “تصاویر شرمآور در رایشستاگ” خواند محکوم کرد و گفت: چنین وضعیتی پذیرفتنی نیست؛ اینکه ضد دموکراتها به پارلمان دموکراتیک ما دستدرازی کنند.
انتهای پیام