در بین عوامل مهم در تهیه یک ساز جدید طبیعی است که قیمت گیتار می‌تواند یک عامل کاملا تعیین کننده باشد اما انتخاب یک سیم گیتار مناسب می‌تواند تا حد بسیار زیادی تجربه نوازندگی شما را ارتقا دهد.
ضخامت سیم‌ها
ضخامت سیم‌ها تاثیر زیادی بر سادگی کارکردن با آن‌ها و صدای گیتار دارد. معمولا نوازندگان اندازه‌ی گیتار را با ضخامت سیم اول (نازک‌ترین سیم) شناسایی می‌کنند. به عنوان مثال سیم‌های ۱۰، سیم اولی با ضخامت .۰۱۰ دارند.
در حالت کلی سیم‌های ضخیم‌تر (سنگین‌تر) کشش بیشتری نیز دارند. به همین دلیل خم‌کردن و اجرای نت با آن‌ها دشوارتر است. انتخاب ضخامت سیم بستگی به توانایی‌های هر نوازنده، سبک اجرای آن و همچنین مشخصات ساز دارد. اکثر نوازندگان تازه‌کار ترجیح می‌دهند از سیم‌های سبک‌تر در اجرا استفاده کنند. هرچند پس از مدتی هر نوازنده‌ای ضخامت موردعلاقه‌ی خود را پیدا خواهد کرد. به یاد داشته باشید که پس از تغییر ضخامت سیم‌ها در بسیاری مواقع باید دسته‌ی گیتار را نیز مجددا تنظیم کنید.
ساختار سیم‌ها
سیم گیتار الکتریک ساختار نسبتا ساده‌ای دارد. هرچند همین جرئیات تاثیر بسیاری در صدای نهایی ساز خواهند داشت. در مرکز تمامی سیم‌ها یک هسته‌ی فلزی قرار دارد که به حلقه‌ای برنجی منتهی می‌شود. این حلقه سیم را در بریج یا بدنه‌ی گیتار ثابت نگه می‌دارد. در اطراف این هسته، سیم فلزی باریک‌تری پیچیده شده است که با دست شما و فرت‌برد تماس دارد. تمامی این فلزها در صدای نهایی گیتار نقش موثری خواهند داشت.
هسته‌ی سیم
هسته‌ی اکثر سیم‌ها از جنس استیل است. همانطور که اشاره کردیم سیم‌های نازک‌تری نیز در اطراف هسته پیچیده شده است که ضخامت و کشش آن‌ها را (برای استفاده به عنوان سیم بیس) بالاتر می‌برد. هسته‌ی سیم‌های گیتار معمولا در دو نوع دایره‌ای و شش ضلعی ارائه می‌شود. هسته‌های دایره‌ای صدایی وینتج و قوی دارند. چنین سیم‌هایی همچنین صدایی متعادل دارند و برای استفاده در سبک‌های مختلف مناسب‌اند. با این وجود اکثر سیم‌های موجود در بازار دارای هسته‌های شش ضلعی هستند که صدایی شفاف و عملکردی بهتر دارند. هرچند کشش سیم‌ها نیز بیشتر است و ممکن است کار با آن‌ها کمی دشوارتر باشد.
سیم‌پیچ‌ها
اکثر سیم‌های گیتار الکتریک دارای سیم‌پیچ‌های گِرد هستند. به این معنی که می‌توانید شیارهای سیم‌پیچ را با لمس سیم گیتار حس کنید. هرچند فناوری دیگری نیز به نام سیم‌پیچ مسطح (Flatwound) وجود دارد که در موسیقی جز طرفداران بسیاری دارد و صدایی ملایم‌تر با بیس بیشتری تولید می‌کند. سیم‌پیچ‌های مسطح همچنین صدای کشیده‌شدن دست به سیم‌ها را از بین می‌برند و فشار کمتری به انگشت‌ها وارد می‌کنند.
مواد سازنده
همانطور که اشاره کردیم هسته‌ی اکثر سیم‌های گیتار الکتریک از جنس استیل است. سیم‌پیچ‌ها معمولا به دو دسته‌ی آلیاژ‌نیکل-استیل یا استیل خالص تقسیم می‌شوند. نیکل-استیل معمولا صدای ملایم‌تری نسبت به استیل خالص دارد. فلزهای استیل و نیکل هردو فرومغناطیس هستند. به همین دلیل لرزش‌های آن‌ها به راحتی توسط پیکاپ‌های گیتار قابل تشخیص است. برخی از سازندگان از فلزهای دیگری از جمله کوبالت در سیم‌های خود استفاده می‌کنند که طبق گفته‌ی آن‌ها بازده بیشتری نسبت به نیکل و استیل دارد.
سیم‌های روکش‌دار
سیم‌های دیگری نیز در بازار عرضه می‌شوند که به سیم‌های روکش‌دار معروف هستند. در این محصولات، لایه‌ای بسیار باریک از فلز روی سیم‌ها کشیده شده که از آن‌ها در مقابل رطوبت و چربی محافظت می‌کند. سیم‌های روکش‌دار معمولا عمر طولانی‌تری دارند. هرچند قیمت آن‌ها نیز کمی بیشتر است.
چندوقت یکبار باید سیم‌ها را عوض کنیم؟
جواب این سوال بستگی به نحوه‌ی استفاده‌ی شما از سیم‌ها دارد. بسیاری اعتقاد دارند که کافی است یک یا دوبار در ماه سیم‌ها را تعویض کنید. هرچند برخی از نوازندگان حتی تا یکسال از سیم‌های خود استفاده می‌کنند. بسیاری از نوازندگان حرفه‌ای پیش از هر اجرا سیم‌های خود را تعویض می‌کنند. پس زمان تعویض سیم‌ها بیشتر به علایق شخصی و سبک نوازندگی شما برمی‌گردد.
سیم‌های جدید صدایی براق و سرزنده دارند و به همین دلیل در میان نوازندگان محبوب هستند. هرچند برخی ترجیح می‌دهند که سیم‌ها را کمتر تعویض کنند و صدای ملایم‌تری را از آن‌ها به دست آورند. اگر معمولا تن صدای گیتار یا امپلی افایر را کمتر می‌کنید، احتمالا نیاز چندانی به تعویض سیم نیز نخواهید داشت. هرچند به یاد داشته باشید که سیم‌ها طی زمان به دلیل مواجهه با عرق و مواد دیگر آسیب می‌بینند. پس اگر به شکل مداوم و در اجراهای طولانی از گیتار استفاده می‌کنید، بهتر است به شکل مداوم سیم‌ها را تعویض کنید.
نوازندگان حرفه‌ای پس از هربار اجرا سیم‌ها را با یک تکه پارچه‌ی خشک تمیز می‌کنند و با این روش عمر سیم‌ها را افزایش می‌دهند. آن‌ها همچنین همواره با چندین بسته سیم جدید سفر می‌کنند.
