بازیگران در زمین، تک‌تیراندازها روی سکوها

گروه ورزشی: مساله، تمارض بازیکنان نیست؛ حالا با وجود کمک داور ویدئویی کم پیدا می‌شود بازیکنی که هوس تمارض به سرش بزند اما بزرگ‌نمایی کردن واکنش‌ها هنوز هم یک حربه است. گزارشگران فوتبال در توصیف‌هایشان از بازیکنان و حرکاتشان در زمین از واژه‌هایی استفاده می‌کنند که به دنیای هنر تعلق دارد. بارها و بارها شنیده‌ایم که حرکت تکنیکی یک بازیکن یا پاس بازیکنی دیگر هنرمندانه توصیف شده است. القابی مثل شاعر و نقاش هم به فوتبالیست‌ها داده شده است. اینجا می‌خواهیم به لقبی بپردازیم که از دنیای هنر به فوتبال آمده اما اینبار در نکوهش رفتار بعضی از بازیکنان استفاده می‌شود؛ بازیگر.تمارض کردن در فوتبال پدیده تازه‌ای نیست. تمارض در فوتبال این معنی را می‌دهد که یک بازیکن برای مجاب کردن داور در اعلام خطا، خودش را بدون کوچک‌ترین برخوردی با حریف نقش بر زمین می‌کند. ما اینجا نمی‌خواهیم درباره تمارض صحبت کنیم که البته آن هم جای بحث و نقد دارد. موضوع این گزارش درباره واکنش‌های غیر عادی و غیر واقعی بازیکنان هنگام برخورد با حریف است.با یک مثال شروع می‌کنیم؛ در بازی سایپا – پرسپولیس کمال کامیابی‌نیا در نیمه دوم روی بازیکن سایپا خطایی کرد و با گرفتن کارت زرد دوم از زمین اخراج شد. صحنه‌ای که برخی کارشناسان داوری درباره آن گفتند که داور می‌توانست کارت زرد دوم را به کامیابی‌نیا ندهد چون خطا آنقدر شدت نداشت. با این توصیف، آن صحنه را یک بار دیگر ببینید. واکنش بازیکن سایپا چگونه است؟ در آن صحنه کاملا مشخص است که کامیابی‌نیا پای بازیکن سایپا را می‌زند اما واکنش او طوری بود که انگار چند نفر با مشت و لگد به او حمله کردند یا اینکه یک تک‌تیرانداز از روی سکوها او را مورد هدف قرار داد. چرا بازیکنان فکر می‌کنند برای خطا گرفتن و مجاب کردن داور به دادن کارت باید ۱۰ بار روی زمین غلت بخورند؟ به نظر می‌رسد این یک چرخه معیوب باشد.