گروه سیاسی: صادق زیباکلام در سوگ استاد داوود فیرحی نوشت: باخبر شدم که همکار ارجمندم جناب حجت الاسلام دکتر داود فیرحی بواسطه ابتلا به کرونا امروز ۲۱ آبانماه ۱۳۹۹ فوت شدند. به‌خانواده‌شان، اساتید و کارکنان محترم دانشکده حقوق و دانشجویانشان صمیمانه تسلیت عرض میکنم. بعنوان یک استاد علوم سیاسی که در عین حال سالها دروس حوزوی را در زنجان زادگاهش و قم هم خوانده بود، مهمترین ویژگی آن مرحوم سعه صدر، مدارا، تحمل نظرات مخالف و صداقت بود.
نزدیک نشدن به جریانات سیاسی حکومتی همچون اسلامی کردن دانشگاه‌ها، اسلامی‌کردن علوم انسانی، وحدت حوزه و دانشگاه، انقلاب فرهنگی و اسلامی کردن علوم سیاسی، ویژگی دیگر آن مرحوم بود.یقیناً بعنوان یک استاد علوم سیاسی که تخصصش فقه، فلسفه و اندیشه سیاسی می بود و دروس حوزوی را هم تا سطح اجتهاد خوانده بود، مرحوم فیرحی دارای تفکرات گسترده‌ایی پیرامون مباحثی همچون حکومت دینی، نقش و جایگاه فقه در پارادایم یک نظام سیاسی مبتنی بر شریعت و این دست مطالب هم می بود.
بسیاری از نوشته ها و آثارش اساسا در خصوص این دست مطالب بود. اما نکته مهم آنست که او هرگز سعی نکرد از این مقولات برای خودش پایگاه و جایگاه سیاسی ایجاد نماید. من شهادت میدهم که با سواد حوزوی و علوم سیاسی که از آن برخوردار میبود،اگر می‌خواست براحتی میتوانست به خیلی جاها هم برسد. اما بر عکس زیست. چندماه پیش بهمراه دکتر محمدزاده از اساتید حقوق دانشکده او را دیدم.افسوس که نمی‌دانستم آخرین باری هست که او را می دیدم. هر دوشان دو سه سالی میشد که بدنبال گرفتن سند مجتمع مسکونی اساتید دانشکده در سوهانک بودند. دکتر فیرحی ملتمسانه بهم گفت:«زیبا من و این دکتر محمد زاده واقعا دیگه خسته شده ایم از بس دنبال کارهای سند مجتمع مسکونی اساتید در سوهانک رفته ایم.توی شهرداری منطقه یک یا دفتر حناچی آشنایی نداری؟» درحالیکه کم نبودند شاگردانش که در حقیقت به جاهای بالایی هم رسیده‌بودند.اما خودش ترجیح میداد بقدرت نزدیک نشده و یک معلم ساده باقی بماند.
خداوند او را رحمت کند و مجددا به خانواده بزرگوار و ارجمندشان تسلیت عرض میکنم.
نزدیک نشدن به جریانات سیاسی حکومتی همچون اسلامی کردن دانشگاه‌ها، اسلامی‌کردن علوم انسانی، وحدت حوزه و دانشگاه، انقلاب فرهنگی و اسلامی کردن علوم سیاسی، ویژگی دیگر آن مرحوم بود.یقیناً بعنوان یک استاد علوم سیاسی که تخصصش فقه، فلسفه و اندیشه سیاسی می بود و دروس حوزوی را هم تا سطح اجتهاد خوانده بود، مرحوم فیرحی دارای تفکرات گسترده‌ایی پیرامون مباحثی همچون حکومت دینی، نقش و جایگاه فقه در پارادایم یک نظام سیاسی مبتنی بر شریعت و این دست مطالب هم می بود.
بسیاری از نوشته ها و آثارش اساسا در خصوص این دست مطالب بود. اما نکته مهم آنست که او هرگز سعی نکرد از این مقولات برای خودش پایگاه و جایگاه سیاسی ایجاد نماید. من شهادت میدهم که با سواد حوزوی و علوم سیاسی که از آن برخوردار میبود،اگر می‌خواست براحتی میتوانست به خیلی جاها هم برسد. اما بر عکس زیست. چندماه پیش بهمراه دکتر محمدزاده از اساتید حقوق دانشکده او را دیدم.افسوس که نمی‌دانستم آخرین باری هست که او را می دیدم. هر دوشان دو سه سالی میشد که بدنبال گرفتن سند مجتمع مسکونی اساتید دانشکده در سوهانک بودند. دکتر فیرحی ملتمسانه بهم گفت:«زیبا من و این دکتر محمد زاده واقعا دیگه خسته شده ایم از بس دنبال کارهای سند مجتمع مسکونی اساتید در سوهانک رفته ایم.توی شهرداری منطقه یک یا دفتر حناچی آشنایی نداری؟» درحالیکه کم نبودند شاگردانش که در حقیقت به جاهای بالایی هم رسیده‌بودند.اما خودش ترجیح میداد بقدرت نزدیک نشده و یک معلم ساده باقی بماند.
خداوند او را رحمت کند و مجددا به خانواده بزرگوار و ارجمندشان تسلیت عرض میکنم.
