ایلنا، مهدی رحمانیان نامزد نمایندگی هجدهمین دوره انتخابات نماینده مدیران مسئول در هیئت نظارت در یادداشتی دلایل انصراف خود از ادامه رقابت انتخاباتی را توضیح داد:
۱- انتخابات نماینده مدیران مسئول در هیئت نظارت بر مطبوعات می‌بایست در ذات خود، تجلی یکی از رویدادهای صنفی و فعالیت مجموعه‌های غیر دولتی و حاکمیتی برای تعیین سرنوشت صنف مهم رسانه در کشور باشد. من بر اساس پیشنهاد تشکل‌های صنفی خصوصی حوزه رسانه کشور، با برنامه مشخص در راستای تقویت سازوکارهای موجود در هیئت و در راستای صیانت از حقوق صنفی رسانه‌ها در بخش‌های مرتبط با اختیارات هیئت نظارت، به رقابت‌های این دوره گام نهادم. این را در بیانیه «گامی برای تغییر» به تفصیل شرح داده‌ام. اما همانند ادوار اخیر، متأسفانه روند نامبارک گذشته در فرایند این انتخابات ادامه یافت که حتما نیازمند چاره‌اندیشی عاجل دستگاه‌های نظارتی کشور است.
۲- قبلا گفته بودم که رقابت واقعی فارغ از هر نتیجه‌ای بسیار شیرین و برای مجموعه صنف، امری مبارک است. اما ماجرا آنگاه تأمل برانگیز و ناخوشایند می‌شود که در این انتخابات همان کسی که سوت می‌زند، شوت هم می‌زند. به رغم تجربه دوره‌های گذشته به ویژه دوره پیش و علم به نابرابر بودن میدان رقابت بعد از تعامل و تبادل نظربا مدیران مسئول ارجمند رسانه‌های غیر دولتی و تشکل‌های محترم صنفی، به این نتیجه رسیدیم که باید وارد عرصه انتخابات شده و طلسم مادام‌العمری نماینده مدیران مسئول وفرد حمایت شده از سوی ایشان و وزارتخانه متبوعش را بشکنیم که متاسفانه به دلایلی که به اختصار می‌آید امکان‌پذیر نشد.
۳- برخی گزارش‌ها از فرایند انتخابات موجب پرسش‌های مهم و بزرگی هستند که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان مجری و ناظر انتخابات باید به آن پاسخ دهد. هدایت کردن انتخابات به سوی یک نامزد خاص مورد حمایت ارکان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در دولتی که با شعار انتخابات قانونمند و آزادی‌های قانونی و دخالت نکردن در امور شهروندان بر سر کار آمده است، قصه پرغصه‌ای است که در سال پایانی عمر آن، دردناک‌تر نیز جلوه می‌کند. شنیده‌ها حاکی از ان است که در فرایند این انتخابات ابتدا از سوی دبیر خانه هیئت نظارت مستقر در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به تعدادی از رسانه‌ها اعلام شده به دلیل‌عدم انتشار نامنظم نشریات مکتوب و بی‌نظمی در به‌روزرسانی‌های مشخص در رسانه‌های بر خط، مدیران مسئول آنها حق رأی نخواهند داشت. اما در آستانه انتخابات به آنها اعلام شد مشکل انتشار نامنظم آنان را حل خواهند کرد و حق رأی نیز به آنها داده خواهد شد در صورتی که به کاندیدای مورد نظر آنها رأی بدهند. همچنین گفته شده است در پی این پیشنهاد کارکنان وزارت ارشاد و دبیر خانه هیئت نظارت نیز در گفت‌وگو با برخی مدیران مسئول، به طور غیر مستقیم خواستار رأی دادن به نامزدی خاص شده‌اند. آیا این اخبار درستند؟ البته وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید به آن پاسخ دهد. سامانه اخذ آرا نیز همچنان ساز و کار بسیار مبهمی دارد. گفته می‌شود در این سامانه، بر خلاف اصول اولیۀ رأی گیری معلوم می‌شود چه کسی به کدام نامزد رأی داده است. در ساعات پایانی رأی‌گیری با توجه به مشخص بودن تعداد آرای کاندیدای مد نظر دبیرخانه، با برخی مدیران مسئول تماس گرفته شده و از آنان درخواست شده چون نامزد مذکور فقط چند رأی تا به حد نصاب رسیدن نیاز دارد، از این فرصت استفاده کرده و آرای خود را به نام وی ثبت کنند تا کار در همین مرحله اول تمام شود! اگر این موضوع صحت داشته باشد باید گفت انتخابات از معنا تهی شده است. در عین حال تخلفاتی نظیر ثبت چند ده رأی با یک آی پی که نشان از تجمیع آرا به سود یک فرد دارد و همینطوردادن شماره تلفن مدیران مسئول رسانه‌ها به یک نامزد در جای خود مایه شگفتی و تأسف است.
۴- بدعت بسیار عجیب دیگر، تکرار انتخابات در مرحله دوم با حضور همه کاندیداهاست. گرچه آیین نامه برگزاری انتخابات در این زمینه سکوت کرده است. اما در چنین حالتی باید به قوانین عام و عرف تمسک جست. هنگامی که در مرحله اول، هیچ نامزدی نصاب لازم را کسب نکند، انتخابات در دور دوم با دو برابر کرسی یا کرسی‌های مورد نیاز از کاندیداهایی که بیشترین رأی را به دست آورده‌اند برگزار می‌شود. متأسفانه این رویه عقلی و قانونی چه در دور قبل و چه این دوره نقض شده و فلسفه مرحله دوم انتخابات زیر سؤال رفته است
۵- تداوم برگزاری انتخاباتی فاقد حداقل رویه‌های قانونی و صنفی، گویای ناهمواری زمین بازی است وحضور افراد مستقل در چنین میدانی صرفا نقش زینت المجالس را دارد از آنجایی که بنده چنین نقشی برای خودم قائل نیستم و هیچ وقت زینت المجالس نبوده ام. ضمن تشکر از حضور همه مدیران مسئول در این عرصه و حمایت تشکل‌های صنفی حوزه رسانه، به این وسیله کناره گیری خود را از حضور در مرحله دوم این انتخابات، اعلام می‌کنم. بدیهی است اینجانب و سایر همکارانم از همه ظرفیت‌ها برای پایان دادن به این روند نادرست، استفاده کرده و از همینجا از کلیه اصحاب رسانه و صاحب نظران دعوت می‌کنم با ابزار‌های در اختیار از رسانه‌های اجتماعی گرفته تا تریبون‌های رسمی، حقوقی و رسانه‌های مکتوب و بر خط، در این مسیر، یاریگر ما باشند. جای تأسف بسیار است که کار بجایی رسیده است که دولت محترم در میان هفت عضو هیئت نظارت بر مطبوعات که نمایندگان دستگاه‌های حاکمیتی اند، تحمل یک عضو مستقل صنفی را نیز ندارد.
۱- انتخابات نماینده مدیران مسئول در هیئت نظارت بر مطبوعات می‌بایست در ذات خود، تجلی یکی از رویدادهای صنفی و فعالیت مجموعه‌های غیر دولتی و حاکمیتی برای تعیین سرنوشت صنف مهم رسانه در کشور باشد. من بر اساس پیشنهاد تشکل‌های صنفی خصوصی حوزه رسانه کشور، با برنامه مشخص در راستای تقویت سازوکارهای موجود در هیئت و در راستای صیانت از حقوق صنفی رسانه‌ها در بخش‌های مرتبط با اختیارات هیئت نظارت، به رقابت‌های این دوره گام نهادم. این را در بیانیه «گامی برای تغییر» به تفصیل شرح داده‌ام. اما همانند ادوار اخیر، متأسفانه روند نامبارک گذشته در فرایند این انتخابات ادامه یافت که حتما نیازمند چاره‌اندیشی عاجل دستگاه‌های نظارتی کشور است.
۲- قبلا گفته بودم که رقابت واقعی فارغ از هر نتیجه‌ای بسیار شیرین و برای مجموعه صنف، امری مبارک است. اما ماجرا آنگاه تأمل برانگیز و ناخوشایند می‌شود که در این انتخابات همان کسی که سوت می‌زند، شوت هم می‌زند. به رغم تجربه دوره‌های گذشته به ویژه دوره پیش و علم به نابرابر بودن میدان رقابت بعد از تعامل و تبادل نظربا مدیران مسئول ارجمند رسانه‌های غیر دولتی و تشکل‌های محترم صنفی، به این نتیجه رسیدیم که باید وارد عرصه انتخابات شده و طلسم مادام‌العمری نماینده مدیران مسئول وفرد حمایت شده از سوی ایشان و وزارتخانه متبوعش را بشکنیم که متاسفانه به دلایلی که به اختصار می‌آید امکان‌پذیر نشد.
۳- برخی گزارش‌ها از فرایند انتخابات موجب پرسش‌های مهم و بزرگی هستند که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان مجری و ناظر انتخابات باید به آن پاسخ دهد. هدایت کردن انتخابات به سوی یک نامزد خاص مورد حمایت ارکان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در دولتی که با شعار انتخابات قانونمند و آزادی‌های قانونی و دخالت نکردن در امور شهروندان بر سر کار آمده است، قصه پرغصه‌ای است که در سال پایانی عمر آن، دردناک‌تر نیز جلوه می‌کند. شنیده‌ها حاکی از ان است که در فرایند این انتخابات ابتدا از سوی دبیر خانه هیئت نظارت مستقر در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به تعدادی از رسانه‌ها اعلام شده به دلیل‌عدم انتشار نامنظم نشریات مکتوب و بی‌نظمی در به‌روزرسانی‌های مشخص در رسانه‌های بر خط، مدیران مسئول آنها حق رأی نخواهند داشت. اما در آستانه انتخابات به آنها اعلام شد مشکل انتشار نامنظم آنان را حل خواهند کرد و حق رأی نیز به آنها داده خواهد شد در صورتی که به کاندیدای مورد نظر آنها رأی بدهند. همچنین گفته شده است در پی این پیشنهاد کارکنان وزارت ارشاد و دبیر خانه هیئت نظارت نیز در گفت‌وگو با برخی مدیران مسئول، به طور غیر مستقیم خواستار رأی دادن به نامزدی خاص شده‌اند. آیا این اخبار درستند؟ البته وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید به آن پاسخ دهد. سامانه اخذ آرا نیز همچنان ساز و کار بسیار مبهمی دارد. گفته می‌شود در این سامانه، بر خلاف اصول اولیۀ رأی گیری معلوم می‌شود چه کسی به کدام نامزد رأی داده است. در ساعات پایانی رأی‌گیری با توجه به مشخص بودن تعداد آرای کاندیدای مد نظر دبیرخانه، با برخی مدیران مسئول تماس گرفته شده و از آنان درخواست شده چون نامزد مذکور فقط چند رأی تا به حد نصاب رسیدن نیاز دارد، از این فرصت استفاده کرده و آرای خود را به نام وی ثبت کنند تا کار در همین مرحله اول تمام شود! اگر این موضوع صحت داشته باشد باید گفت انتخابات از معنا تهی شده است. در عین حال تخلفاتی نظیر ثبت چند ده رأی با یک آی پی که نشان از تجمیع آرا به سود یک فرد دارد و همینطوردادن شماره تلفن مدیران مسئول رسانه‌ها به یک نامزد در جای خود مایه شگفتی و تأسف است.
۴- بدعت بسیار عجیب دیگر، تکرار انتخابات در مرحله دوم با حضور همه کاندیداهاست. گرچه آیین نامه برگزاری انتخابات در این زمینه سکوت کرده است. اما در چنین حالتی باید به قوانین عام و عرف تمسک جست. هنگامی که در مرحله اول، هیچ نامزدی نصاب لازم را کسب نکند، انتخابات در دور دوم با دو برابر کرسی یا کرسی‌های مورد نیاز از کاندیداهایی که بیشترین رأی را به دست آورده‌اند برگزار می‌شود. متأسفانه این رویه عقلی و قانونی چه در دور قبل و چه این دوره نقض شده و فلسفه مرحله دوم انتخابات زیر سؤال رفته است
۵- تداوم برگزاری انتخاباتی فاقد حداقل رویه‌های قانونی و صنفی، گویای ناهمواری زمین بازی است وحضور افراد مستقل در چنین میدانی صرفا نقش زینت المجالس را دارد از آنجایی که بنده چنین نقشی برای خودم قائل نیستم و هیچ وقت زینت المجالس نبوده ام. ضمن تشکر از حضور همه مدیران مسئول در این عرصه و حمایت تشکل‌های صنفی حوزه رسانه، به این وسیله کناره گیری خود را از حضور در مرحله دوم این انتخابات، اعلام می‌کنم. بدیهی است اینجانب و سایر همکارانم از همه ظرفیت‌ها برای پایان دادن به این روند نادرست، استفاده کرده و از همینجا از کلیه اصحاب رسانه و صاحب نظران دعوت می‌کنم با ابزار‌های در اختیار از رسانه‌های اجتماعی گرفته تا تریبون‌های رسمی، حقوقی و رسانه‌های مکتوب و بر خط، در این مسیر، یاریگر ما باشند. جای تأسف بسیار است که کار بجایی رسیده است که دولت محترم در میان هفت عضو هیئت نظارت بر مطبوعات که نمایندگان دستگاه‌های حاکمیتی اند، تحمل یک عضو مستقل صنفی را نیز ندارد.
