گروه جامعه: استان مرکزی یکی از چهار قطب صنعتی کشور است و همیشه صحبت از مشارکت اجتماعی صنایع در امور مختلف به عنوان یک مطالبه سرخورده در این استان مطرح بوده است، در واقع صنایع این استان چندان در تحقق این مطالبه موفق نبوده اند، یا حداقل عملکرد آنها عموما بسیار کمتر از آن چیزی بوده که انتظار می رود، خلائی که در دوران کرونا بیشتر نمود پیدا کرده است.با شیوع ویروس کرونا و ادامه دار شدن این بیماری، دانشگاه های علوم پزشکی به لحاظ امکانات و تجهیزات پزشکی هر روز بیشتر از روز قبل در مضیقه و تنگنا قرار گرفتند و همین باعث شد که همراهی صنایع را برای گذر از این تنگنای سخت طلب کنند و از آنان بخواهند تا در راستای اجرای مسئولیت های اجتماعی شان، کمک های نقدی و غیرنقدی به بخش بهداشت و درمان استان را در دستور کار قرار دهند.دانشگاه علوم پزشکی اراک هم که ۹ شهرستان را تحت پوشش خدمات خود دارد، نیز از این شرایط مستثنی نبود و با شیوع کرونا در سربالایی سنگین هزینه کرد قرار گرفت و مجبور شد با هزینه های سنگین درمان برای فوج عظیم بیمارانی که هر روز راهی مراکز درمانی می شوند دست و پنجه نرم کند.در ابتدای شیوع کرونا وضعیت بد نبود، کمک هایی مردمی نقدی و غیرنقدی تا آنجاکه در توان مردم و خیرین بود راهی مراکز درمانی می شد، اما در استان صنعتی مرکزی از کمک صنایع بزرگ و کوچک به متولیان سلامت خبر چندانی نشد. ۱۹ مرداد ماه رئیس دانشگاه علوم پزشکی اراک در نشست مطبوعاتی رسما گلایه خود از عملکرد صنایع را مطرح کرد و گفت: طبق مصوبه ستاد استانی مقابله با کرونا، پتروشیمی شازند و شرکت ایرالکو هرکدام مبلغ ۵ میلیارد تومان باید به حوزه سلامت استان کمک می کردند که تاکنون ۵۰۰ میلیون تومان توسط پتروشیمی و دو میلیارد تومان توسط ایرالکو کمک شده و این عدم همکاری ها جای گلایه دارد.
جمالیان بیان کرد: نسبت به این بی تفاوتی صنایع افسوس می خوریم در حالی که عملکرد صنایع سایر استان ها با استان مرکزی قابل قیاس نیست، ولی دانشگاه باید مراقبت سلامت پرسنل صنایع و عواقب شیوع این بیماری در کارگاه ها باشد.حالا ۹ ماه از وقوع اپیدمی کرونا در ایران و استان مرکزی می گذرد و رییس دانشگاه علوم پزشکی اراک همچنان از بی توجهی صنایع به مسئولیت اجتماعی شان گلایه دارد به طوری که در روزهای اخیر عملکرد صنایع استان مرکزی را در قیاس با دیگر صنایع کشور مورد مقایسه قرار داده است.دکتر جمالیان ۱۹ آبانماه در صحن رسمی شورای شهر اراک بار دیگر از صنایع گله کرد و گفت: فولاد مبارکه اصفهان به کل کشور نامه زد و برای تامین اکسیژن مایع ویژه مراکز درمانی بیماران کرونایی اعلام آمادگی کرد، اما در استان مرکزی کارخانه های اکسیژن ساز قیمت را دو برابر کردند و می گویند علوم پزشکی باید هزینه آنرا نقدا پرداخت کند، اتاق بازرگانی اصفهان ۸۰ میلیارد تومان به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان کمک کرده است، اما در استان مرکزی صنایع به دنبال گرفتن ماسک و دستکش از دانشگاه هستند.وی بیان کرد: آیا در این استان کارخانه سود ده وجود ندارد؟ آیا این صنایع در ایجاد آلودگی سهمی ندارند که در این بحران پشت به مردم و دانشگاه کرده اند؟ چه کسی باید صنایع را دعوت کند؟ همه جا می گوییم و خواستار کمک صنایع هستیم، اما دریغ از یک بازخورد.گلایه های جمالیان واکنش ناصر بیگی رییس اتاق بازرگانی استان مرکزی را به همراه داشت.او در نامه ای که نسخه ای از آن در فضای مجازی منتشر شد آورده است: اتاق بازرگانی استان مرکزی به عنوان بزرگترین NGO بخش خصوصی(که هیچ ردیف بوجه دولتی ندارد) از طرف نیکوکاران عرصه کسب و کار استان مراتب اعتراض خود به بی مهری های اخیر را ابراز می کند، گرچه متاسفانه هیچ بودجه و اجازه ای برای مشارکت های مادی در امور غیر ندارد، اما توجه هم استانی ها را به کمک های ناقابل جهت بهبود شرایط بهداشتی علیه بیماری کرونا جلب می کنم.
بیگی در ادامه این نامه توزیع بیش از ۲۵۰۰ ماسک n95 در بین کادر درمان، توزیع ۱۰ دستگاه تب سنج در بین بیمارستان های استان، توزیع ۱۲۰ هزار دستکش لاتکس، توزیع بیش از ۲۵۰۰ بسته الکل جهت ضدعفونی در مناطق کم برخوردار، توزیع حدود هزار دست لباس ایزوله بین بیمارستان های استان، هزینه خرید غذا جهت بسیج دانشجویی استان و پرداخت یک میلیارد ریال بابت مشارکت اتاق و تامین سبد حمایتی برای محرومان استان مرکزی را به عنوان کمک های انجام شده از سوی صنایع و اتاق بازرگانی برشمرد.بیگی اضافه کرد: فعالین حوزه کسب و کار و اصناف دلیجان نیز از ابتدای شیوع بیماری تاکنون مبلغ بیش از ۲۰۰ میلیون تومان در قالب موسسه خیریه مساعدت کرده و معادل یک میلیارد تومان تجهیزات به بیمارستان دلیجان کمک کرده اند.این کمک ها قطعا ارزشمند هستند، اما در مقایسه با تعداد صنایع بزرگ و سودده استان و گردش مالی عظیمی که در استان اتفاق می افتد آنقدر ناچیزند که برای اثبات این مدعا نیازی به ضرب و تقسیم نیست. شانه خالی کردن صنایع بزرگ نفتی و غیرنفتی شناخته شده در استان مرکزی از آنچه مسئولیت اجتماعی صنعت اقتضا می کند، امری عجیب و تاسف بار است.
در این شرایط که وضعیت پاندمی کرونا هر روز از روز قبل بدتر می شود و توان و انرژی برای کادر بهداشت و درمان و سیستم سلامت استان باقی نمانده است، نباید از هر گونه کوشش و کمک دریغ کرد، اما آنچه مسلم این تنش هاهم چیزی جز فرسودگی بیشتر و آثار مخرب روانی چیزی به دنبال ندارد.معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار مرکزی در واکنش به تنش های ایجاد شده بین بخش سلامت و صنعت استان به ایسنا گفت: بیماری کرونا مسئله ای فراگیر است و همه باید در راستای مقابله با آن کمک و حمایت داشته باشند، البته این کمک ها همیشه مالی و نقدی نیست و می تواند در قالب کمک های فرهنگی، اجتماعی و … جای گیرد.بهروز اکرمی با بیان اینکه در استان های دیگر هم کمک هایی در قالب های گوناگون به حوزه سلامت ارائه شده است، افزود: در استان مرکزی هم انواع کمک ها صورت گرفته است، اما برابر با انتظارات مجموعه استان و دانشگاه علوم پزشکی اراک نبوده است، در واقع انتظار کمک های مناسب از صنایع بزرگ داشتیم که هنوز محقق نشده است و امیدواریم پای کار باشند.وی بیان کرد: به زودی نشستی با صنایع بزرگ استان خواهیم داشت تا بتوانیم از کمک های آنها بویژه کمک های مالی و تجهیزاتی در حوزه سلامت استان بهره مند شویم.شرایط اقتصادی جامعه روشن است و تحریم ها و تنگناهای مالی چالش های جدی برای صنایع ایجاد کرده است، اما استان مرکزی، استانی صنعتی است و صنایع بزرگ و مادر کشور در این استان مستقر هستند، صنایعی که همچنان در این شرایط بد اقتصادی سود ده و قدرتمند هستند و می توانند حمایت های مناسبی از سلامت استان داشته باشند.صنایعی که سالیان دراز از ظرفیت های این استان بهره برده اند حالا که زمینه فراهم شده باید دین خود را به استان ادا کنند بویژه اینکه بخش اعظم گردش مالی بسیاری از صنایع بزرگ استان نیز در این استان انجام نشده و شاید آنها از این بابت به نوعی دینی نسبت به مردم این استان دارند که در این شرایط سخت باید ادا شود.آنگونه که آمارها می گویند تعداد مبتلایان و فوتی های ناشی از کرونا بسیار افزایش یافته و همچنان برمدار افزایش است، مگر آنکه محدودیت های پیش رو بتوانند قدری از این حجم بکاهند
