گفت‌وگوی ایسنا با «لی سانگ کی» بنیانگذار «انجمن روزنامه‌نگاران آسیا» (AJA) که به‌صورت اینترنتی انجام شده، به این شرح است:
– شما سال‌های بسیاری تلاش کردید روزنامه‌نگاران آسیا و جهان را از طریق «انجمن روزنامه‌نگاران آسیا» نزدیک‌تر کنید. آیا از عملکردتان در طول این سال‌ها رضایت دارید؟
– فعالیت «انجمن روزنامه‌نگاران آسیا» نخستین‌بار سال ۲۰۰۴ آغاز شد؛ بنابراین از آن زمان تاکنون ۱۶ سال گذشته است. در سال ۲۰۱۱ بود که نسخه آنلاین «آسیا اِن» آغاز به کار کرد و در سال ۲۰۱۳ «مجله اِن» به جهان معرفی شد. خلق چنین چیزی به همت افرادی از نقاط مختلف جهان، تاریخی و پرمعناست. از همکاری و تلاش اعضای این انجمن کمال تشکر را دارم. درباره میزان رضایتمندی‌ام نسبت به عملکردم طی سال‌های گذشته می‌خواهم جمله‌ای از «استیو جابز» نقل کنم: «من همچنان عطش دارم!»
– هدف از این تلاش‌ها چه بود و آیا پس از گذشت تمام این سال‌ها، به هدفتان نزدیک شده‌اید؟ یا با شرایط جدیدی مواجه شده‌اید که به ایجاد تغییراتی منجر شده باشد؟
– من راهی را پیش گرفتم که پیش از من کسی امتحان نکرده بود، بنابراین با دشواری‌های بسیاری مواجه شدم. با این‌حال زمانی که به گذشته نگاه می‌کنم، از تصمیمم پشیمان نمی‌شوم. به تلاشم ادامه خواهم داد و به چشم‌اندازم وسعت خواهم بخشید. «لی کان هی» رییس گروه سامسونگ که اخیرا درگذشت، الهام‌بخش بزرگی برای من بود.
– تاکنون با چند کشور در انجمن روزنامه‌نگاران آسیا همکاری داشته‌اید؟
– در ابتدا ما با روزنامه‌نگاران هفت کشور کار را آغاز کردیم. حالا دست کم ۵۰ کشور به طور رسمی با این انجمن همکاری دارند. از انجمن روزنامه‌نگاران ایالات متحده که درخواست عضویت ارایه داده است، تا انجمن روزنامه نگاران مغولستان و نپال، با ما همکاری دارند. اما واقعیت این است که با روزنامه نگاران کره شمالی همکاری نداریم.
– فعالیت انجمن و ارتباطات بیشتر با روزنامه‌نگاران کشورهای مختلف چطور در تغییر و تحول چشم‌انداز شخصی شما نسبت به این شغل تاثیرگذار بوده است؟
– همواره شاهد تحولاتی هستیم. برای مثال، اگر اتفاقی در نقطه مشخصی از آسیا به وقوع بپیوندد، «انجمن روزنامه‌نگاران آسیا» مقالات، بیانیه‌ها و تولیدات مختلفی را برای حل این مشکل منتشر می‌کند. ما مردد نیستیم. امسال، هنگامی که اعتراضات در هنگ کنگ و اعتراضات مربوط به «جورج فلوید» رخ داد، ما بیانیه‌هایی منتشر کردیم و انتقادها و تولیداتی خبری داشتیم. دستیابی به ارزش روزنامه‌نگاری به آسانی میسر نیست. دستیابی به این هدف، ثابت‌قدمی برای آزادی و ایمان به انسانیت را می‌طلبد. این اصلی است که همه ما به آن باور داریم. اگر روزنامه‌نگاری در ایران هم با مشکل مواجه شود، ما مطمئنا واکنش نشان خواهیم داد.
– با وجود چنین ارتباطاتی میان روزنامه‌نگاران، تا چه حد امید برای ایجاد شرایط بهتر در جهان وجود دارد؟
گفته می‌شود روزنامه‌نگاران پادشاهانی بی‌تاج هستند و قلم از شمشیر قدرتمندتر است. «انجمن روزنامه‌نگاران آسیا» با این گفته موافق است. البته شاید با این عبارت مواجه شده باشید که «حقیقت با سختی و مشقت آشکار می‌شود».
– ویژگی‌های بارز انجمن روزنامه‌نگاران آسیا چیست و به نظر شما چه تلاش‌های دیگری باید صورت بگیرد؟
– «انجمن روزنامه‌نگاران آسیا» نهادی متفاوت است؛ چراکه ما از نگاه آسیا و مردم آسیایی به موضوعات جهان نگاه می‌کنیم. این نکته‌ای است که ما را از سایر تشکلات متمایز می‌کند. «انجمن روزنامه‌نگاران آسیا» قصد دارد «مرکز خبری آسیا» و «بنیاد آسیا» را تاسیس کند. این‌ها قدمی در راستای برنامه نهایی و اصلی ما یعنی تاسیس «اتحادیه آسیا» محسوب می‌شوند. اطمینان دارم دوستان روزنامه نگار هم تا پایان این مسیر همراه ما خواهند بود.
– در شرایط کرونایی ارتباطات روزنامه‌نگاران کشورهای مختلف را چگونه برقرار می‌کنید؟
– ما در این شرایط تحمیلی جهانی ناشی از بیماری مرگبار، هر دو هفته یک بار با کمک پلتفرم «زوم» اجلاس برگزار می‌کنیم. اعضای این انجمن از کشورهای مختلف به طور مرتب در این رویداد شرکت و همفکری می‌کنند. ما در ابتدا تصمیم داشتیم مثل هر سال جلسات آفلاین برگزار کنیم، اما ویروس «کووید-۱۹» همچنان قدرتمند است و ما برگزاری جلسه آفلاین را به آینده موکول کرده‌ایم.
انتهای پیام
