گروه بین الملل: مبارزه با سیگار کشیدن در کره شمالی یک موضوع عادی است ولی وقتی رهبر این کشور مرتبا در انظار عمومی سیگار می‌کشد، چطور این مبارزه می‌تواند موفقیت‌آمیز باشد؟
طبق داده‌های سازمان جهانی بهداشت بیش از ۴۶ درصد مردها در کره شمالی سیگار می‌کشند.اخیرا قانونی در این کشور تصویب شد که ممنوعیت کشیدن سیگار در اماکن عمومی را مشخص کرده و برای فراهم کردن محیط “با فرهنگ‌تر و بهداشتی‌تر” برای مردم مقرراتی را به اجرا می‌گذارد.ولی رسانه‌های دولتی اغلب کیم جونگ-اون، رهبر کره شمالی را در حالی که سیگار در دست دارد، نشان می‌دهند. از این رو این سئوال پیش می‌آید که تدابیر ضد سیگار این کشور دقیقا تا چه حد نتیجه بخش خواهد بود؟
قانون ممنوعیت دخانیات که در اوایل نوامبر تصویب شد مقرراتی را تعیین کرده که به موجب آن تمام نهادها، سازمان‌ها و شهروندان “باید از جان و سلامت مردم” محافظت کنند.این قانون “کنترل قانونی و اجتماعی تولید و فروش سیگار و استفاده از دخانیات را که سیاست منع دخانیات کشور آن را ملزم می داند، تشدید می‌کند”.قانون مورد بحث همچنین اماکنی را که کشیدن سیگار ممنوع شده مانند جاهایی که برای “آموزش سیاسی و ایدئولوژیک” در نظر گرفته شده، تئاترها، سینماها، واحدهای آموزشی، تسهیلات بهداشت و ترانسپورت عمومی” را مشخص کرده است. صحبت‌هایی هم در باره جریمه سرپیچی از این مقررات شده ولی رسانه‌های دولتی این جریمه‌ها را شرح نداده‌اند.
کره شمالی یکی از امضا کنندگان چارچوب کنوانسیون کنترل دخانیات است که سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۰۵، ترتیب آن را داده بود و به همین جهت برای مبارزه با کشیدن سیگار به طور مرتب برنامه‌هایی اجرا می‌کند.بنا بر قانون کنترل دخانیاتِ کره شمالی که در سال ۲۰۰۵ تصویب شد، روی بسته‌های سیگار برچسب‌های هشدار در مورد خطرات کشیدن سیگار گذاشته شد و محدودیت‌هایی هم برای سیگار کشیدن در اماکن عمومی در نظر گرفته شد.تلویزیون مرکزی کره شمالی کسانی را که صبح و شب سیگار می‌کشند، “اشخاص ناآگاه” خوانده است.
در سال ۲۰۱۹، خبرگزاری مرکزی کره شمالی از به راه افتادن یک کمپین پُر شور و حرارت خبر داد که هدفش آشنا کردن کسانی که سیگار می‌کشیدند با مضرات آن بود. رسانه‌های دولتی هم تدابیری برای محدود کردن واردات سیگارهای خارجی، اتخاذ کردند.در سال ۲۰۲۰ وبسایتی به منظور دادن اطلاعات در باره خطرات کشیدن سیگار به راه افتاد. وبسایت تبلیغاتی آریرنگ-میری، نوشت که “در کمپین‌های ضد سیگار،علم و اطلاعات نقش مهمی دارد”.ولی کیم جونگ-اون، رهبر کره شمالی دائما سیگار می‌کشد و در جریان بازدیدهایش خواه از یک اردوگاه کودکان باشد یا نظارت بر یک آزمایش موشکی، همیشه سیگار به دست دیده می‌شود.در جریان کمپین ضد سیگار، رهبر کره شمالی را می‌توان در حال روشن کردن سیگارش دید.در فوریه ۲۰۱۹، هنگامی که برای دومین دیدارش با دونالد ترامپ، با ترن عازم ویتنام بود، فیلمی نمایش داده شد که او را در حال کشیدن سیگار در حین استراحت، نشان می‌داد. در این فیلم می‌بینیم که کیم یو-جونگ، خواهر رهبر کره شمالی زیر سیگاری را برای او نگه داشته است.ری سول-جو، همسر کیم جونگ-اون در گذشته او را ترغیب به ترک سیگار کرده بود ولی بعضی از رسانه‌های محلی به نقل از ری سول-جو، نوشته‌اند که رهبر کره شمالی به این توصیه‌ها “گوش نمی‌دهد”.برای سالیان دراز نرخ مصرف دخانیات در کره شمالی بالا بوده و هنوز هم همچنان بالاست؛ اگر چه به نظر می‌رسد با سرعت بسیار کم در حال کاهش است.
بنا بر گزارش سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۱۹، حدود ۴۶.۱در صد افراد ذکور بالای ۱۵ سال سیگاری بوده‌اند. طبق آمار زنان کره شمالی سیگار نمی‌کشند که ممکن است احتمالا به این دلیل باشد که در جامعه این کشور به زنانی که سیگار می‌کشند به چشم حقارت نگاه می‌شود.جیمز بنفیل، مدیر CoreanaConnect یک سازمان غیر انتفاعی مستقر در آمریکا برای زنان کره شمالی، به بخش مانیتورینگ بی‌بی‌سی گفت “سیگار کشیدن در انظار عمومی برای زنان به خصوص زنان جوان‌تر، هم از لحاظ فرهنگی و هم اجتماعی یک تابو محسوب می‌شود. ولی بعضی از زنانی که ازدواج کرده‌اند یا سالخورده هستند، در خانه سیگار می‌کشند.”مین چائو چوی، خبرنگار وبسایت تخصصی اخبار کره شمالی، می‌گوید: “کشیدن سیگار در کره شمالی به مردها اختصاص دارد. کشیدن سیگار در معاشرت مردان، کار و فرهنگ نظامی نقش دارد و از لحاظ فرهنگی برای مردها کشیدن سیگار حتی در حد افراط و اعتیاد قابل قبول است.”
در حقیقت در کمپین‌های دولتی از زنان برای منصرف کردن مردان از کشیدن سیگار استفاده می‌شود.تلویزیون دولتی کره شمالی چندی پیش برنامه‌ای را پخش کرد که در آن زنان، مردانی را که سیگار می‌کشیدند، سرزنش کرده و آنان را “احمق‌هایی که محیط اطراف‌شان را خراب می‌کنند” توصیف می‌کردند.جدا از مسئله شرایط فرهنگی و برابری جنسیتی، مصرف دخانیات باعث مرگ عده زیادی در کره شمالی می‌شود. به موجب داده‌هایی که Tobacco Atlas جمع آوری کرده، هر سال بیش از ۷۱ هزار و ۳۰۰ نفر در این کشور به دلیل بیماری‌های ناشی از مصرف سیگار می‌میرند.کی بی پارک، مدیر برنامه سیاست بهداشت کره در دانشکده پزشکی هاروارد، گفت: “کمتر از نیمی از افراد ذکور بزرگسال یا ۴۶.۱ درصد مردم (کره شمالی) سیگاری هستند، در سال ۲۰۰۹ این رقم معادل ۵۲.۳ درصد بود. در طی ۱۳سال بیش از ۲۰ سفر به کره شمالی داشته‌ام و اکنون در پیونگ‌یانگ شمار کمتری از سیگاری‌ها را بخصوص در بین مردان جوان‌تر می‌بینم.”ولی از آنجا که تهیه سیگار فوق‌العاده آسان و قیمتش ارزان است، به نظر می‌رسد برنامه‌ها متناقض است.
مین چائو چوی، می‌گوید: “کره شمالی مانند بسیاری از کشورها برداشت خودش از مدرنیته را دنبال می‌کند که بعضی از سیاست‌های بهداشت مدرن مانند نکشیدن سیگار از آن جمله است. فرق بین آرمان‌های رژیم و واقعیت غالبا بسیار است و این تفاوت را می‌توان در سیاست‌های مرتبط با سیگارِ دولت در برابر فرهنگ پُر رونقِ مصرف دخانیات مشاهده کرد.”
برخی از تحلیلگران معتقدند که برای ترک عادت سیگار کشیدن به بازدارنده‌های شدیدتری نیاز است.جیمز بنفیل می‌گوید: “هدف از کمپین‌های ضد سیگار احتمالا کاهش کشیدن سیگار در جاهای بخصوصی است. در کره شمالی جز صِرف قدرت، مکانیسم بهتری جهت کمک به شخص برای ترک سیگار وجود ندارد.”
طبق داده‌های سازمان جهانی بهداشت بیش از ۴۶ درصد مردها در کره شمالی سیگار می‌کشند.اخیرا قانونی در این کشور تصویب شد که ممنوعیت کشیدن سیگار در اماکن عمومی را مشخص کرده و برای فراهم کردن محیط “با فرهنگ‌تر و بهداشتی‌تر” برای مردم مقرراتی را به اجرا می‌گذارد.ولی رسانه‌های دولتی اغلب کیم جونگ-اون، رهبر کره شمالی را در حالی که سیگار در دست دارد، نشان می‌دهند. از این رو این سئوال پیش می‌آید که تدابیر ضد سیگار این کشور دقیقا تا چه حد نتیجه بخش خواهد بود؟
قانون ممنوعیت دخانیات که در اوایل نوامبر تصویب شد مقرراتی را تعیین کرده که به موجب آن تمام نهادها، سازمان‌ها و شهروندان “باید از جان و سلامت مردم” محافظت کنند.این قانون “کنترل قانونی و اجتماعی تولید و فروش سیگار و استفاده از دخانیات را که سیاست منع دخانیات کشور آن را ملزم می داند، تشدید می‌کند”.قانون مورد بحث همچنین اماکنی را که کشیدن سیگار ممنوع شده مانند جاهایی که برای “آموزش سیاسی و ایدئولوژیک” در نظر گرفته شده، تئاترها، سینماها، واحدهای آموزشی، تسهیلات بهداشت و ترانسپورت عمومی” را مشخص کرده است. صحبت‌هایی هم در باره جریمه سرپیچی از این مقررات شده ولی رسانه‌های دولتی این جریمه‌ها را شرح نداده‌اند.
کره شمالی یکی از امضا کنندگان چارچوب کنوانسیون کنترل دخانیات است که سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۰۵، ترتیب آن را داده بود و به همین جهت برای مبارزه با کشیدن سیگار به طور مرتب برنامه‌هایی اجرا می‌کند.بنا بر قانون کنترل دخانیاتِ کره شمالی که در سال ۲۰۰۵ تصویب شد، روی بسته‌های سیگار برچسب‌های هشدار در مورد خطرات کشیدن سیگار گذاشته شد و محدودیت‌هایی هم برای سیگار کشیدن در اماکن عمومی در نظر گرفته شد.تلویزیون مرکزی کره شمالی کسانی را که صبح و شب سیگار می‌کشند، “اشخاص ناآگاه” خوانده است.
در سال ۲۰۱۹، خبرگزاری مرکزی کره شمالی از به راه افتادن یک کمپین پُر شور و حرارت خبر داد که هدفش آشنا کردن کسانی که سیگار می‌کشیدند با مضرات آن بود. رسانه‌های دولتی هم تدابیری برای محدود کردن واردات سیگارهای خارجی، اتخاذ کردند.در سال ۲۰۲۰ وبسایتی به منظور دادن اطلاعات در باره خطرات کشیدن سیگار به راه افتاد. وبسایت تبلیغاتی آریرنگ-میری، نوشت که “در کمپین‌های ضد سیگار،علم و اطلاعات نقش مهمی دارد”.ولی کیم جونگ-اون، رهبر کره شمالی دائما سیگار می‌کشد و در جریان بازدیدهایش خواه از یک اردوگاه کودکان باشد یا نظارت بر یک آزمایش موشکی، همیشه سیگار به دست دیده می‌شود.در جریان کمپین ضد سیگار، رهبر کره شمالی را می‌توان در حال روشن کردن سیگارش دید.در فوریه ۲۰۱۹، هنگامی که برای دومین دیدارش با دونالد ترامپ، با ترن عازم ویتنام بود، فیلمی نمایش داده شد که او را در حال کشیدن سیگار در حین استراحت، نشان می‌داد. در این فیلم می‌بینیم که کیم یو-جونگ، خواهر رهبر کره شمالی زیر سیگاری را برای او نگه داشته است.ری سول-جو، همسر کیم جونگ-اون در گذشته او را ترغیب به ترک سیگار کرده بود ولی بعضی از رسانه‌های محلی به نقل از ری سول-جو، نوشته‌اند که رهبر کره شمالی به این توصیه‌ها “گوش نمی‌دهد”.برای سالیان دراز نرخ مصرف دخانیات در کره شمالی بالا بوده و هنوز هم همچنان بالاست؛ اگر چه به نظر می‌رسد با سرعت بسیار کم در حال کاهش است.
بنا بر گزارش سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۱۹، حدود ۴۶.۱در صد افراد ذکور بالای ۱۵ سال سیگاری بوده‌اند. طبق آمار زنان کره شمالی سیگار نمی‌کشند که ممکن است احتمالا به این دلیل باشد که در جامعه این کشور به زنانی که سیگار می‌کشند به چشم حقارت نگاه می‌شود.جیمز بنفیل، مدیر CoreanaConnect یک سازمان غیر انتفاعی مستقر در آمریکا برای زنان کره شمالی، به بخش مانیتورینگ بی‌بی‌سی گفت “سیگار کشیدن در انظار عمومی برای زنان به خصوص زنان جوان‌تر، هم از لحاظ فرهنگی و هم اجتماعی یک تابو محسوب می‌شود. ولی بعضی از زنانی که ازدواج کرده‌اند یا سالخورده هستند، در خانه سیگار می‌کشند.”مین چائو چوی، خبرنگار وبسایت تخصصی اخبار کره شمالی، می‌گوید: “کشیدن سیگار در کره شمالی به مردها اختصاص دارد. کشیدن سیگار در معاشرت مردان، کار و فرهنگ نظامی نقش دارد و از لحاظ فرهنگی برای مردها کشیدن سیگار حتی در حد افراط و اعتیاد قابل قبول است.”
در حقیقت در کمپین‌های دولتی از زنان برای منصرف کردن مردان از کشیدن سیگار استفاده می‌شود.تلویزیون دولتی کره شمالی چندی پیش برنامه‌ای را پخش کرد که در آن زنان، مردانی را که سیگار می‌کشیدند، سرزنش کرده و آنان را “احمق‌هایی که محیط اطراف‌شان را خراب می‌کنند” توصیف می‌کردند.جدا از مسئله شرایط فرهنگی و برابری جنسیتی، مصرف دخانیات باعث مرگ عده زیادی در کره شمالی می‌شود. به موجب داده‌هایی که Tobacco Atlas جمع آوری کرده، هر سال بیش از ۷۱ هزار و ۳۰۰ نفر در این کشور به دلیل بیماری‌های ناشی از مصرف سیگار می‌میرند.کی بی پارک، مدیر برنامه سیاست بهداشت کره در دانشکده پزشکی هاروارد، گفت: “کمتر از نیمی از افراد ذکور بزرگسال یا ۴۶.۱ درصد مردم (کره شمالی) سیگاری هستند، در سال ۲۰۰۹ این رقم معادل ۵۲.۳ درصد بود. در طی ۱۳سال بیش از ۲۰ سفر به کره شمالی داشته‌ام و اکنون در پیونگ‌یانگ شمار کمتری از سیگاری‌ها را بخصوص در بین مردان جوان‌تر می‌بینم.”ولی از آنجا که تهیه سیگار فوق‌العاده آسان و قیمتش ارزان است، به نظر می‌رسد برنامه‌ها متناقض است.
مین چائو چوی، می‌گوید: “کره شمالی مانند بسیاری از کشورها برداشت خودش از مدرنیته را دنبال می‌کند که بعضی از سیاست‌های بهداشت مدرن مانند نکشیدن سیگار از آن جمله است. فرق بین آرمان‌های رژیم و واقعیت غالبا بسیار است و این تفاوت را می‌توان در سیاست‌های مرتبط با سیگارِ دولت در برابر فرهنگ پُر رونقِ مصرف دخانیات مشاهده کرد.”
برخی از تحلیلگران معتقدند که برای ترک عادت سیگار کشیدن به بازدارنده‌های شدیدتری نیاز است.جیمز بنفیل می‌گوید: “هدف از کمپین‌های ضد سیگار احتمالا کاهش کشیدن سیگار در جاهای بخصوصی است. در کره شمالی جز صِرف قدرت، مکانیسم بهتری جهت کمک به شخص برای ترک سیگار وجود ندارد.”
