در این پژوهش، کامپوزیت مواد تغییر فازدهنده حاوی نانوذرات اکسید آهن به شکل پایدارشده روی الیاف پلی‌استری به منظور مدیریت و ذخیره انرژی حرارتی بر اساس یک روش تک‌مرحله‌ای و مقرون به صرفه سنتز شده است که باعث برطرف‌کردن معایب مواد تغییر فازدهنده آلی، (موادی که برای ذخیره انرژی حرارتی مورد استفاده قرار می‌گیرند) می‌شود.
مجید منتظر، عضو هیئت علمی و استاد تمام دانشکده مهندسی نساجی دانشگاه صنعتی امیرکبیر درباره لزوم انجام این طرح گفت: امروزه عدم وابستگی به سوخت‌های فسیلی و استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر مانند انرژی حرارتی، از جمله موضوعات حائز اهمیت در جهان است. ذخیره و مدیریت انرژی حرارتی از طریق مواد تغییر فازدهنده که در طی تغییر فاز قادر به ذخیره یا رهایش گرما هستند، امکان‌پذیر است. این مواد عمدتاً بر پایه ترکیبات آلی و تغییرفاز جامد- مایع بوده که با دو مشکل اساسی هدایت حرارتی کم و رهایش در طی فرآیندهای گرمایش/سرمایش مواجه هستند که سبب ایجاد محدودیت در کاربرد آنها می‌شود.
وی با بیان اینکه در این پژوهش، کامپوزیت مواد تغییرفازدهنده حاوی نانوذرات اکسید آهن به شکل پایدارشده روی الیاف پلی‌استری به منظور مدیریت و ذخیره انرژی حرارتی و برطرف‌کردن معایب ذکرشده بر اساس یک روش تک‌مرحله‌ای و مقرون به صرفه سنتز شده است، اظهار کرد: از ترکیب اسیدهای چرب، پلی‌استر و نانوذرات اکسید آهن به ترتیب به عنوان مواد تغییرفازدهنده، ماده زمینه و نانوپرکننده استفاده شد.
منتظر با اشاره به ویژگی‌های نوآورانه این طرح افزود: در پژوهش‌های گذشته و کارهای مشابه از فرآیند الکتروریسی مواد تغییرفازدهنده یا میکرو/نانو کپسول‌کردن و یا فرآیند پلیمریزاسیون استفاده شده که نیازمند تجهیزات و امکانات پیشرفته بوده و هزینه‌بر هستند. حال آنکه، در این پژوهش، مواد تغییرفازدهنده از طریق فرآیند ساده جذب سطحی براساس جاذبه آبگریزی- آبگریزی روی الیاف پلی‌استر بارگذاری شدند. همچنین در پژوهش‌های مشابه، نانوذرات یا به صورت جداگانه سنتز شده و به مواد تغییرفازدهنده اضافه می‌شوند و یا خریداری شده و مورداستفاده قرار می‌گیرند. ولی در این تحقیق، نانوذرات اکسید آهن به صورت هم‌زمان سنتز و در کامپوزیت اسیدهای چرب/پلی‌استر بارگذاری شدند. با درنظرگرفتن این موارد، کامپوزیت‌های حساس به دمای سنتزشده با این روش نه تنها می‌توانند مشکل هدایت حرارتی ضعیف و نشت ترکیبات در هنگام چرخه‌های سرمایش/گرمایش را برطرف کنند بلکه به صورت تک‌مرحله‌ای تولید شده و نیازی به سنتز جداگانه نانوذرات و بارگذاری آنها، فرآیندهای الکتروریسی و نانو/میکرو کپسول‌کردن و یا استفاده از حلال ندارند که از جمله مزایای آن به شمار می رود.»
وی با اشاره به محدوده دمای کاربردی مناسب این کامپوزیت‌های الیافی گفت: «کامپوزیت‌های الیافی سنتزشده می‌توانند در مصارف مختلف ذخیره و مدیریت انرژی حرارتی با توجه به محدوده دمای کاربردی آنها (°C۵۴.۱-۲۶.۹) به کار برده شوند. به عنوان مثال، در صنعت ساختمان، این کامپوزیت‌ها را می‌توان در دیواره ساختمان جاسازی کرده و انرژی حرارتی ساختمان را مدیریت کرد. این مواد به هنگام فراوانی انرژی (مثلاً در طول روز) گرما را از اتاق گرفته و ذخیره می‌کنند و در هنگام کمبود انرژی (مثلاً در هنگام شب)، انرژی ذخیره‌شده را به محیط پس می‌دهند و از این طریق به‌عنوان عایق دینامیکی عمل کرده و دمای اتاق را بر روی دمای مطلوب نگه می‌دارند.
مجری طرح از جمله کاربردهای دیگر این کامپوزیت‌ها را در صنایع نساجی، پلیمر، بسته‌بندی مواد غذایی و سلول‌های خورشیدی و حتی باتری‌های لپ‌تاپ دانست و خاطر نشان کرد: با به‌کارگیری این کامپوزیت‌ها می‌توان انرژی حرارتی را مدیریت کرده و دمای مطلوب را برای کاربرد خاص به‌دست آورد. به‌عنوان مثال می‌توان آنها را به‌عنوان روکش دور باتری لپ‌تاپ استفاده کرد تا به هنگام افزایش دما، گرما جذب آنها شده و در نتیجه دمای باتری کاهش یابد و در یک سطح مطلوب باقی بماند.
به گفته وی، نتایج کلیدی این طرح این است که سنتز و بارگذاری نانوذرات اکسید آهن در کامپوزیت اسیدهای چرپ/پلی‌استر سبب بهبود هدایت حرارتی نمونه‌ها به میزان ۴۴٫۵ تا ۸۵٫۸ درصد شده که کارایی آنها را افزایش داده و مشکل هدایت حرارتی ضعیف مواد تغییرفازدهنده آلی را برطرف کرده است. نمونه‌های سنتزشده دارای مقاومت و پایداری حرارتی مناسب حتی پس از ۱۰۰ چرخه حرارتی ذوب – انجماد بودند. به علاوه، آنها هیچ رهایشی از خود در دمای ۷۵ درجه (بالای دمای ذوب اسیدهای چرب) و بعد از ۱۲۰ دقیقه در آزمون نشت‌سنجی نشان ندادند که بیانگر پایداری آنها در کاربردهای عملی است.
این عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر تاکید کرد: در این پژوهش، نانوذرات اکسید آهن با استفاده از روش احیای شیمیایی با به‌کارگیری تری اتانول آمین و کلیاب (یک محصول گیاهی) سنتز شدند. سنتز ذرات اکسید آهن در مقیاس نانو سبب پخش مناسب ذرات در ماتریس مواد تغییر فازدهنده اسیدهای چرب شده و در نتیجه میزان استفاده از ذرات کاهش یافته و بازده هدایت حرارتی افزایش یافته است.
بر اساس اعلام ستاد نانو، این مقاله بخشی از نتایج پایان‌نامه کارشناسی ارشد علی بشیری رضایی تحت عنوان “تأثیر متقابل به‌کارگیری مواد تغییرفازدهنده و سنتز در محل نانوذرات مس و آهن روی کالای پلی‌استری” در دانشکده مهندسی نساجی دانشگاه صنعتی امیرکبیر است که به راهنمایی دکتر مجید منتظر عضو هیئت علمی این دانشکده و نویسنده مسئول این مقاله انجام شده است. این مقاله با عنوان Shape-stable thermo-responsive nano Fe۳O۴/fatty acids/PET composite phase-change material for thermal energy management and saving applications در مجله Applied Energy با ضریب تأثیر ۸٫۴۲۶ در سال ۲۰۲۰ به چاپ رسیده است.
انتهای پیام
