قرار است لاستیک ارزان شود؟

سخنگوی انجمن تولیدکنندگان تایر ادامه داد: این در حالی است که قیمت تایرها تنها به قیمت ارز مورد استفاده محدود نبوده و عملا قیمت مواداولیه داخلی از قبیل دوده و نخ استخوانبندی، استیل کورد و محصولات پالایشگاه‌ها و پتروشیمی‌های داخلی را هم تحت تاثیر قرار داده و دچار نوسان افزایشی کرده است؛ لذا بدیهی است تلاش برای با ثبات نگه‌داشتن قیمت محصولات تایری تحت چنین شرایطی موجب زیان شرکت‌ها و کاهش انگیزه  و امکانات تولیدکنندگان برای افزایش تولید خواهد شد.وی تاکید کرد: برای روشن شدن فشار و زیان‌های وارده ناشی ازثابت نگه‌داشتن قیمت تایرهای تولید داخل کافی است تا نمونه‌هایی از نرخ و میزان افزایش قیمت نهاده‌های تولید و مواد اولیه داخلی را  بررسی کنیم . قیمت کائوچوی مصنوعی ۱۷۱۲ که در ماه پایانی سال گذشته با قیمت هر کیلو ۱۴ هزار و ۵۶۳ تومان، تامین می‌شده است،  در آبان ماه سال جاری به ۳۵ هزار ۵۵۲ تومان افزایش قیمت داشته است.  در همین مدت قیمت نخ تایر نیز از ۵۳ هزارتومان به ازای هر کیلو به بیش از ۱۰۴ هزار تومان افزایش داشته، قیمت دوده صنعتی از ۸۴۰۰ تومان به بیش از ۱۵ هزار تومان و سیم طوقه تایر از ۹۹ هزار تومان به ۲۳۸ هزار تومان رسیده و الی اخر… .

چرا تنها نرخ‌گذاری تایرهای سواری، برعهده تولیدکنندگان است؟
این مقام صنفی تصریح کرد: بنابراین تحت این شرایط، بدیهی است که هرگونه تلاش برای ثابت نگه داشتن قیمت محصول به هر وسیله و شکل ممکن،  پیامدی جز زیان‌های سنگین و حتی ایجاد خطر توقف تولید در عمل نخواهد داشت. از این روست که برای مجموعه تایرسازان کشور قابل درک و تحمل نیست که واگذاری اختیار تعیین قیمت به تولیدکنندگان، تنها شامل تایرهای سواری شده  و چرا کل محصولات تایری را تاکنون در بر نگرفته است؟ حال آنکه قیمت‌گذاری تایرهای وارداتی، پس از قطع تخصیص ارز دولتی به خود وارد کنندگان واگذار شده است.
سخنگوی انجمن تولیدکنندگان تایر ضمن تاکید براینکه با واگذاری اختیار قیمت‌گذاری تایرهای وارداتی به واردکنندگان آن‌ها، قطعا قیمت بر اساس منطق اقتصادی تعیین خواهد شد، گفت: تایرهای داخلی صرف نظر از اینکه به چه قیمتی توسط کارخانه‌ها در اختیار عوامل توزیع قرار می‌گیرد، با توجه به کیفیت آن‌ها و میزان مطلوبیتشان برای مصرف‌کننده، در کف بازار از قیمتی قابل مقایسه با تایرهای وارداتی مشابه برخوردار خواهند شد؛ در نتیجه اعمال فشار به تولیدکنندگان برای ثابت نگه داشتن قیمت‌های فروش، چیزی عاید مصرف‌کنندگان نخواهد کرد و تنها سود کارخانه و تولیدکنندگان را که می‌تواند زمینه‌ساز امکان افزایش تولید و عرضه باشد، نصیب عوامل واسطه‌ای بازار می کند.تنها خاطرنشان کرد: اگر نهادها و ارگان‌های نظارتی به جای آنکه به صورت مدوام  فشار را بر تولیدکننده برای کنترل قیمت‌ها وارد کنند و عملا  بازار را به حال خود رها کنند، فشار و تلاششان را معطوف به کنترل قیمتی برای مصرف‌کننده برای تامین مایحتاج خود و از جمله تایر می‌کردند، هم منافع مصرف‌کنندگان بیشتر  بود و هم سرمایه‌های سرگردان در بازار به جای تمرکز بر واسطه‌گری کالا به سمت سرمایه‌گذاری مولد و تولید کشانده می‌شد. وی در پایان تصریح کرد: این وضعیت سبب شده که حدود پنج موافقت اصولی صادره برای ایجاد پنج واحد جدید تولید تایر، صرفا روی کاغذ مانده و به علت کمبود سرمایه یا عدم سودآوری سرمایه‌گذاری در تولید در مقایسه با فعالیت‌های سوداگرانه، سال‌ها بی‌نتیجه و تنها در حد حرف و صدور مجوز باقی بماند.