، معاونت تحقیقات سلامت دانشگاه علوم پزشکی تهران روز دوشنبه در گزارشی اعلام کرد: پسماندهای تولید شده هنگام مراقبت از بیماران کرونا، بیشتر مربوط به وسایل حفاظت فردی هستند و می‌توانند آنها را اتوکلاو کرده یا بسوزانند.
بر اساس این گزارش، پسماندهایی که پس از پالایش زباله‌ها باقی می‌مانند یا باقیمانده‌های حاصل از پالایش، باید در زمین دفن شوند و این کار نیاز به اقدامات خاص و جداگانه‌ای در مورد ویروس کرونا ندارد.
در این گزارش تاکید شده است: موضوع مهم این است که بیمارستان‌ها به کارکنان مربوط به مدیریت پسماند در مورد اتاق‌هایی که احتمال مواجهه با ویروس کرونا وجود دارد اطلاع رسانی کنند تا آنها اقدامات لازم برای پیشگیری از مواجهه را انجام دهند.
معاونت تحقیقات سلامت دانشگاه علوم پزشکی تهران یادآور شد: بر اساس شواهد، پسماندهای پزشکی تولید شده در مراکز مربوط به درمان بیماران ویروس کرونا با سایر پسماندهای عفونی پزشکی تفاوتی نداشته و طبق قوانین و مقررات مربوط به دفع پسماندهای پزشکی مدیریت می‌شوند.
طبق این گزارش، حفاظت از کارکنان شاغل در بخش مدیریت و دفع پسماندها بسیار مهم است، آنها باید وسایل حفاظت فردی مناسب مانند دستکش‌های مقاوم در برابر پاره شدن، ماسک و وسایل حفاظت چشم و صورت را داشته و دستورالعمل‌های بهداشت و ایمنی شغلی برای پیشگیری از مواجهه را رعایت کنند.
در شرایط کرونایی، تمامی زباله‌های عفونی و پسماندهای عادی بیمارستانی به صورت پسماند عفونی بیمارستانی دفن می‌شوند اما وضعیت پسماند در بخش خانگی این گونه نیست و برخی افراد در مورد این زباله‌ها سهل انگاری می‌کنند و البته خانواده‌هایی که بیماران کرونایی دارند باید در دفع این زباله‌ها به صورت بهداشتی اهتمام داشته باشند.
مردم باید ماسک، دستکش‌ها و سایر اقلام استفاده شده را در پلاستیک‌های جداگانه، گره زده و آن را در مخازن زباله بیندازند و با این اقدام کمک بزرگی به کادر بهداشت و درمان شهر و حفظ سلامت جامعه کنند.
پژوهشگران کرونا را دارای ابعاد ناشناخته‌ای می‌دانند و در حالی که هنوز رفتارهای این ویروس شناخته شده نیست باید در مورد پسماندهای بیمارستانی و خانگی دقت نظر و توجه بیشتری داشت تا بعداً موجب پشیمانی نشود و این در حالی است که اکنون دیگر نمی‌توان هیچ پسماندی را عادی تلقی کرد و باید همه پسماندها را کرونایی و خطرناک بدانیم و برای دفع بهداشتی آنها با رعایت پروتکل‌ها چاره اندیشی شود.
