در فاز اول اجرای این قرارداد دانش فنی تولید پروبیوتیکهای مؤثر بر عملکرد طیور که از سویه‌های بومی میکروارگانیسم‌ها حاصل شده، توسعه یافته و در فاز دوم، مجوز بهره‌برداری انحصاری از این محصول و تولید و تجاری سازی آن به این واحد تولیدی اعطا می‌شود.
دکتر مجید متقی طلب، مجری این دانش فنی و رئیس پژوهشکده جانوری و عضو هیات علمی دانشگاه گیلان با اشاره به اینکه مصرف آنتی بیوتیک به عنوان افزودنی خوراکی و با هدف محرک رشد در بسیاری از کشورها ممنوع شده و صنعت طیور کشور نیز به دلیل مشکلات ناشی از مصرف بی رویه آنتی بیوتیک‌ها مانند مقاومت آنتی بیوتیکی و عوارض ناشی از آن باید مصرف آن محدود شود، افزود: مصرف پروبیوتیک‌ها با توجه به مزایای آن مانند افزایش مقاومت طیور برای مقابله با بیماری‌ها، ارتقای کیفیت لاشه و ضریب تبدیل به عنوان جایگزین آنتی بیوتیک مورد توجه تولیدکنندگان و مصرف کنندگان محصولات طیور واقع شده، به طوری که بازار جهانی پروبیوتیک‌ها در صنایع دام، طیور و آبزیان، بالغ بر ۳.۶ میلیارد دلار بر آورد می‌شود.
وی اضافه کرد: صنعت تولید پروبیوتیکهای دام و طیور در کشور صنعتی نوپاست و در حال حاضر نیز تعداد انگشت شماری شرکت خصوصی در این زمینه شروع به فعالیت کرده اند.
با توجه به اهمیت زیاد شناسایی و تولید پروبیوتیکهای اختصاصی بومی برای طیور در کشور، طرح جداسازی، شناسایی و ارزیابی باکتری‌های پروبیوتیک از مرغ‌های نژاد بومی (اصفهان، مازندران، آذربایجان غربی و فارس) با هدف دستیابی به باکتری‌های بومی با کارایی بالای پروبیوتیکی برای استفاده در صنعت طیور برای اولین بار توسط یک تیم پژوهشی در پژوهشکده بیوتکنولوژی جانوری و با مسئولیت دکتر مریم رویان در کشور اجرا شد.
در ادامه، سویه‌های بومی با پتانسیل پروبیوتیکی بالا شناسایی، انتخاب و در قالب کلکسیون پروبیوتیکهای اختصاصی طیور در بانک ژن میکروبی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی ثبت شدند.
بر اساس اعلام پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی، نتایج تحقیقات پنج ساله طرح در سطح آزمایشگاهی و در سطح مرغداری نشان داد که باکتری‌های پروبیوتیک جداسازی شده دارای توانایی بالای پروبیوتیکی (تحمل دمایی ۴ تا ۴۰ درجه سلسیوس، تحمل pH اسیدی و قلیایی، تحمل نمک و نمک‌های صفراوی، قابلیت اتصال پایدار به سلول‌های سطحی سیستم گوارش طیور، خصوصیات ضد میکروبی علیه پاتوژن‌های مختلف طیور بوده و به طور معنی‌داری منجر به افزایش وزن سرانه و بازده لاشه، بهبود ضریب تبدیل غذایی، کاهش مصرف خوراک، ارتقای شاخصهای سلامتی، کاهش میزان کلسترول و تری گلیسیرید در خون جوجه‌ها و همچنین تجزیه و خنثی‌سازی آفلاتوکسین در خوراک طیور می‌شوند.
انتهای پیام
