گروه فرهنگی: از کمدین های محبوبی است که آدم را به هزاران سال پیش به دهه ۷۰ و به مجموعه های تلویزیونی «ساعت خوش»، «نوروز ۷۷» و «هتل» می برد. بازیگری که به چهار زبان زنده دنیا مسلط است و انتظار می رفت با توانایی بالایی که در حرفه خود، خصوصا عرصه طنز دارد شاهد کارهای تاثیرگذارتری از او در سالهای بعد باشیم، اما اینطور نشد و امروز ناصر نصیر از کم کاران تلویزیون و سینمای ایران است.این بازیگر این شب ها مجموعه تلویزیونی «بچه محل» به کارگردانی احمد درویشعلی پور و تهیه‌کنندگی مسلم آقاجان زاده را در ژانر کودک و نوجوان روی آنتن شبکه دو دارد.ناصر نصیر که فیلم های سینمایی چون «مربای شیرین»، «دزد و پری» و «آشوب» و مجموعه های تلویزیونی مانند «زیر آسمان شهر»، «پشت کنکوری ها» و «معمای شاه» را در کارنامه کاری خودش دارد، در مجموعه تلویزیونی «بچه محل» نقش شخصیتی به نام «راحت» را بازی می کند که همانطور که از نامش پیداست از فرط تنبلی و بی مصرفی به این نام خوانده می شود.
این بازیگر در خصوص معیارها و تفاوت هایی که کار برای کودکان دارد، گفت: من کار کودک زیاد انجام داده ام که برایم بسیار جذاب است. به این خاطر که برخلاف بزرگسالان که قضاوت هایشان بیشتر اوقات درگیر پیش داوری ها می شود، کودکان مخاطبانی بی شیله پیله و صادق هستند که قضاوت هایی بی ریا و بی واسطه دارند. ضمن اینکه بازی در فضای کودک روی خود بازیگر هم تاثیر می گذارد و کودک درونش را زنده و روحش را لطیف تر می کند. خودم فرزندی ندارم، اما همیشه سعی کرده ام کودک درونم را زنده نگه دارم و شاید این نکته باعث می شود بتوانم بچه ها را درک کنم و آنها من را به عنوان دوست شان بپذیرند. او با تاکید بر اینکه کار کودک روحیه و نگاه خاص خود را می خواهد، توضیح داد: در چند سال اخیر در سینما در حوزه کودک و نوجوان با آقای حسین قناعت که تمرکزشان ساخت آثار این رده سنی است، همکاری زیادی داشتم. در تلویزیون اما، مدت ها بود که کار کودک انجام نداده بودم ولی مجموعه تلویزیونی «بچه محل» را دیگر نمیشد رد کرد. «بچه محل» با فرمت قبلی «محله گل و بلبل» سالهاست که از تلویزیون پخش می شود. سازندگانش از حرفه ای های کار کودک هستند و به این حوزه اشراف دارند. کار در این حوزه شاید در نگاه اول سهل و ممتنع به نظر برسد و خیلی ها آن را جدی نگیرند، اما نیاز به دقت، ظرافت و شناخت بسیار زیادی از کودکان و دنیای پرامونشان دارد. متاسفانه بعضا در این سالها کسانی اقدام به ساخت کار کودک کردند که شناختی از بچه ها نداشتند و فکر می کردند دو تا عروسک و دوتا ترانه و لوس بازی درآوردن، یعنی کار کودک و اتفاقا به همین دلیل است که می بینیم تلویزیون پر شده از خاله فلانی ها و عمو بهمانی ها. فیلمسازی برای کودکان و نوجونان کاربلدهای خودش را می خواهد که زبان بچه های امروز را بشناسند. از این جهت می گویم که دنیای ما دنیایی است که به سرعت در حال تحول و تغییر است. از اشتباهات کسانیکه بدون شناخت وارد ساخت اثری در این حوزه می شوند این است که روحیات و نیازهای کودکان امروز را با همنسلان خودشان در گذشته مقایسه می کنند و همچنین از نگاه یک بزرگسال دنیای بچه ها را می نگرند. این در حالی است که شرایط زندگی کودکان امروز با دوران کودکی ما تفاوت های بسیاری کرده. فیلمسازی با نگاه دیروز برای کودکان امروز نه تنها هیچ تاثیر مثبتی ندارد، بلکه بعضا در مواردی اثراتی منفی نیز به جای می گذارد.
ناصرنصیر با اشاره به محورها و موضوعاتی که مجموعه «بچه محل» دنبال می کند، خاطرنشان ساخت: در مجموعه تلویزیونی «بچه محل» دو هدف اصلی دنبال می شود که یکی فرزندآوری و دیگری حفظ محیط‌زیست است. تک‌فرزندی که خیلی از خانواده های امروزی دچار آن هستند، بستر اساسی داستان «بچه‌محل» است. نحوه تربیت و چگونگی رشد تک فرزندها با چند فرزندها متفاوت است و اگر والدین به این نکته توجه نداشته باشند ممکن است بعدها عواقبی گردن خودشان و فرزندشان را بگیرد. در این مجموعه من نقش «راحت» را بازی می کنم که همانطور که از نامش پیداست تنبلی از خصوصیات بارز شخصیتی اوست. راحت به دلیل اینکه تک فرزند بوده با توجه بیش از حد والدینش بزرگ شده و بنابراین عادت کرده راحت یک گوشه بنشیند و دیگران کارهایش را انجام دهند. او در پاسخ به اینکه به نظر شما در این سالها چه اتفاقی افتاده که سینما و جشنواره فیلم کودک نه تنها با دوران طلایی خود فاصله زیادی گرفته که ظاهرا قرار نیست دوباره شاهد رونق در این حوزه باشیم؟ بیان داشت: حوزه کودک و نوجوان حوزه ای رها شده است و در سینما نسبت به تلویزیون این رها شدگی بیشتر عیان است. دهه های گذشته گروه ویژه سینمایی داشتیم که فیلم های کودک نمایش می داد که حذف شد. از آنجا که جشنواره کودک و نوجوان، جشنواره ای بین المللی است در سالهای اخیر هنگام جشنواره بین المللی کودک و نوجوان که می شود، نهادهای دولتی سفارش ساخت چند فیلم کودک را می دهند که در این جشنواره از ایران هم فیلمی به نمایش درآید، اما بعد از پایان جشنواره همین فیلم های سفارشی هم در اکران عمومی به مشکل برمی خورند. این در صورتی است که پرفروش ترین فیلم های دهه ۶۰ و ۷۰ ایران فیلم های کودک و نوجوان بود، اما متاسفانه امروز هیچ حمایتی از این حوزه نمی شود و بنابراین انگیزه برای کار در این حوزه کم شده.
ناصرنصیر در پاسخ به این سوال که کرونا در نحوه ساخت فصل جدید برنامه «بچه محل» چه تاثیری داشت؟ تصریح کرد: برای ضبط این فصل از برنامه دکوری ساخته شده بود که حالت آمفی تئاتر داشت و قرار بود بچه ها از نزدیک در آنجا حضور داشته باشند. منتها با شیوع بیماری کرونا و محدودیت برگزاری تجمعات عملا نشد از جایگاه بچه ها در این دکور استفاده کنیم. البته اوایل ضبط برنامه فکر می کردیم این بیماری خیلی زود از بین می رود و می توان از حضور بچه ها در دکور برنامه استفاده برد، اما با ادامه یافتن این بیماری این امکان محقق نشد. او درباره جدیدترین فعالیت هایش بیان کرد: در ابتدا فکر می کردیم که کرونا موقتی است. بنابراین اسفند و فروردین را در خانه قرنطینه بودیم، اما بعدا دیدیم که نه، انگار قرار است حالا حالا بماند. بنابراین نمی شود تا ابد در خانه ماند و ناچار هستیم با رعایت تمام نکات بهداشتی فعالیت اجتماعی مان را هم داشته باشیم. «جشن سربرون» به کارگردانی مجتبی راعی نام سریالی است که از سال گذشته ضبط آن آغاز شده است. این قصه دو بخش دارد، یک بخش شهری و دیگری بخشی که در ایلات و عشایر می گذرد. از سال گذشته تا اردیبهشت ماه امسال در بخش شهری این سریال بازی کردم، پس از آن گروه در حال فیلمبرداری بخش ایلات و عشایر هستند و از آنجا که نقش من مربوط به این قسمت ها نیست سر کار «بچه محل» آمدم. فکر می کنم کمی به نوروز مانده فیلمبرداری بخش ایلات و عشایر سریال «جشن سربرون» به اتمام برسد و با آغاز دوباره بخش شهری مجددا بازی من در این سریال آغاز می شود. این بازیگر در پایان در توضیح نقشی که در سریال «جشن سربرون» بازی می کند، گفت: این سریال داستانی بر بستر حوادث انقلاب مشروطه دارد، اما ما در آن با شخصیت های تاریخی سر و کار نداریم. در این سریال من نقش پزشکی را بازی می کنم که رئیس بیمارستان مرسلین شیراز است که در حوادث انقلاب مشروطه نقش آفرینی دارد.
این بازیگر در خصوص معیارها و تفاوت هایی که کار برای کودکان دارد، گفت: من کار کودک زیاد انجام داده ام که برایم بسیار جذاب است. به این خاطر که برخلاف بزرگسالان که قضاوت هایشان بیشتر اوقات درگیر پیش داوری ها می شود، کودکان مخاطبانی بی شیله پیله و صادق هستند که قضاوت هایی بی ریا و بی واسطه دارند. ضمن اینکه بازی در فضای کودک روی خود بازیگر هم تاثیر می گذارد و کودک درونش را زنده و روحش را لطیف تر می کند. خودم فرزندی ندارم، اما همیشه سعی کرده ام کودک درونم را زنده نگه دارم و شاید این نکته باعث می شود بتوانم بچه ها را درک کنم و آنها من را به عنوان دوست شان بپذیرند. او با تاکید بر اینکه کار کودک روحیه و نگاه خاص خود را می خواهد، توضیح داد: در چند سال اخیر در سینما در حوزه کودک و نوجوان با آقای حسین قناعت که تمرکزشان ساخت آثار این رده سنی است، همکاری زیادی داشتم. در تلویزیون اما، مدت ها بود که کار کودک انجام نداده بودم ولی مجموعه تلویزیونی «بچه محل» را دیگر نمیشد رد کرد. «بچه محل» با فرمت قبلی «محله گل و بلبل» سالهاست که از تلویزیون پخش می شود. سازندگانش از حرفه ای های کار کودک هستند و به این حوزه اشراف دارند. کار در این حوزه شاید در نگاه اول سهل و ممتنع به نظر برسد و خیلی ها آن را جدی نگیرند، اما نیاز به دقت، ظرافت و شناخت بسیار زیادی از کودکان و دنیای پرامونشان دارد. متاسفانه بعضا در این سالها کسانی اقدام به ساخت کار کودک کردند که شناختی از بچه ها نداشتند و فکر می کردند دو تا عروسک و دوتا ترانه و لوس بازی درآوردن، یعنی کار کودک و اتفاقا به همین دلیل است که می بینیم تلویزیون پر شده از خاله فلانی ها و عمو بهمانی ها. فیلمسازی برای کودکان و نوجونان کاربلدهای خودش را می خواهد که زبان بچه های امروز را بشناسند. از این جهت می گویم که دنیای ما دنیایی است که به سرعت در حال تحول و تغییر است. از اشتباهات کسانیکه بدون شناخت وارد ساخت اثری در این حوزه می شوند این است که روحیات و نیازهای کودکان امروز را با همنسلان خودشان در گذشته مقایسه می کنند و همچنین از نگاه یک بزرگسال دنیای بچه ها را می نگرند. این در حالی است که شرایط زندگی کودکان امروز با دوران کودکی ما تفاوت های بسیاری کرده. فیلمسازی با نگاه دیروز برای کودکان امروز نه تنها هیچ تاثیر مثبتی ندارد، بلکه بعضا در مواردی اثراتی منفی نیز به جای می گذارد.
ناصرنصیر با اشاره به محورها و موضوعاتی که مجموعه «بچه محل» دنبال می کند، خاطرنشان ساخت: در مجموعه تلویزیونی «بچه محل» دو هدف اصلی دنبال می شود که یکی فرزندآوری و دیگری حفظ محیط‌زیست است. تک‌فرزندی که خیلی از خانواده های امروزی دچار آن هستند، بستر اساسی داستان «بچه‌محل» است. نحوه تربیت و چگونگی رشد تک فرزندها با چند فرزندها متفاوت است و اگر والدین به این نکته توجه نداشته باشند ممکن است بعدها عواقبی گردن خودشان و فرزندشان را بگیرد. در این مجموعه من نقش «راحت» را بازی می کنم که همانطور که از نامش پیداست تنبلی از خصوصیات بارز شخصیتی اوست. راحت به دلیل اینکه تک فرزند بوده با توجه بیش از حد والدینش بزرگ شده و بنابراین عادت کرده راحت یک گوشه بنشیند و دیگران کارهایش را انجام دهند. او در پاسخ به اینکه به نظر شما در این سالها چه اتفاقی افتاده که سینما و جشنواره فیلم کودک نه تنها با دوران طلایی خود فاصله زیادی گرفته که ظاهرا قرار نیست دوباره شاهد رونق در این حوزه باشیم؟ بیان داشت: حوزه کودک و نوجوان حوزه ای رها شده است و در سینما نسبت به تلویزیون این رها شدگی بیشتر عیان است. دهه های گذشته گروه ویژه سینمایی داشتیم که فیلم های کودک نمایش می داد که حذف شد. از آنجا که جشنواره کودک و نوجوان، جشنواره ای بین المللی است در سالهای اخیر هنگام جشنواره بین المللی کودک و نوجوان که می شود، نهادهای دولتی سفارش ساخت چند فیلم کودک را می دهند که در این جشنواره از ایران هم فیلمی به نمایش درآید، اما بعد از پایان جشنواره همین فیلم های سفارشی هم در اکران عمومی به مشکل برمی خورند. این در صورتی است که پرفروش ترین فیلم های دهه ۶۰ و ۷۰ ایران فیلم های کودک و نوجوان بود، اما متاسفانه امروز هیچ حمایتی از این حوزه نمی شود و بنابراین انگیزه برای کار در این حوزه کم شده.
ناصرنصیر در پاسخ به این سوال که کرونا در نحوه ساخت فصل جدید برنامه «بچه محل» چه تاثیری داشت؟ تصریح کرد: برای ضبط این فصل از برنامه دکوری ساخته شده بود که حالت آمفی تئاتر داشت و قرار بود بچه ها از نزدیک در آنجا حضور داشته باشند. منتها با شیوع بیماری کرونا و محدودیت برگزاری تجمعات عملا نشد از جایگاه بچه ها در این دکور استفاده کنیم. البته اوایل ضبط برنامه فکر می کردیم این بیماری خیلی زود از بین می رود و می توان از حضور بچه ها در دکور برنامه استفاده برد، اما با ادامه یافتن این بیماری این امکان محقق نشد. او درباره جدیدترین فعالیت هایش بیان کرد: در ابتدا فکر می کردیم که کرونا موقتی است. بنابراین اسفند و فروردین را در خانه قرنطینه بودیم، اما بعدا دیدیم که نه، انگار قرار است حالا حالا بماند. بنابراین نمی شود تا ابد در خانه ماند و ناچار هستیم با رعایت تمام نکات بهداشتی فعالیت اجتماعی مان را هم داشته باشیم. «جشن سربرون» به کارگردانی مجتبی راعی نام سریالی است که از سال گذشته ضبط آن آغاز شده است. این قصه دو بخش دارد، یک بخش شهری و دیگری بخشی که در ایلات و عشایر می گذرد. از سال گذشته تا اردیبهشت ماه امسال در بخش شهری این سریال بازی کردم، پس از آن گروه در حال فیلمبرداری بخش ایلات و عشایر هستند و از آنجا که نقش من مربوط به این قسمت ها نیست سر کار «بچه محل» آمدم. فکر می کنم کمی به نوروز مانده فیلمبرداری بخش ایلات و عشایر سریال «جشن سربرون» به اتمام برسد و با آغاز دوباره بخش شهری مجددا بازی من در این سریال آغاز می شود. این بازیگر در پایان در توضیح نقشی که در سریال «جشن سربرون» بازی می کند، گفت: این سریال داستانی بر بستر حوادث انقلاب مشروطه دارد، اما ما در آن با شخصیت های تاریخی سر و کار نداریم. در این سریال من نقش پزشکی را بازی می کنم که رئیس بیمارستان مرسلین شیراز است که در حوادث انقلاب مشروطه نقش آفرینی دارد.
